Dylan kort #380

Twitter: hier.
Als Frits later groot is... de wensen van Forever young, beschrijven zoals... op Modern times.
De Rock 'n roll topverdieners van 2009 op City FM classic rock.
Op 1 maart 1977 loopt het huwelijk van Bob en Sara Dylan op de klippen. [Waarom kost het mij toch moeite om dit soort 'nieuws' te melden? Simpel, dit is privé, dit gaat mij geen donder aan.]
Alja Spaan: de kamer naast de mijne.

Nog even, deze dag, hard It's alright, ma (I'm only bleeding). Dylan bijt uit de boxen de woorden waar ik zo'n 15 à 20 jaar geleden voor het eerst door werd gegrepen en tot op de dag van vandaag nog niet los van ben gekomen.

Beangstigend scherp.

Ergens op papier heb ik nog enkele duizenden woorden over It's alright, ma (I'm only bleeding) liggen. Die papieren, die woorden slinger ik nog wel een keer de wereld in.

I've written some songs that I look at, and they just give me a sense of awe. Stuff like 'It's Alright Ma', just the alliteration in that blows me away. (Dylan, 1997)

Er gaan maar weinig weken voorbij dat ik niet minimaal één keer dat ene couplet voor me uit mompel. Een couplet waarbij de enige gepaste reactie is eerbiedig een stapje achteruit doen en de woorden inzuigen zoals een hommel nectar tot zich neemt:

Disillusioned words like bullets bark

As human gods aim for their mark

Make everything from toy guns that spark

To flesh-colored Christs that glow in the dark

It’s easy to see without looking too far

That not much is really sacred

Niet veel is nog echt heilig.