Een tijdje geleden schreef ik hier over Dylan ga rock, de ter gelegenheid van de huidige tournee in Japan uitgegeven cd. Op Searching for a gem lees ik dat de versies van The Mighty Quinn, I threw it all away, Shelter from the storm, Solid rock, Saved en Wiggle wiggle op Dylan ga rock geremastered zijn.
Dat doet de hoop op de release van geremasterde versies van Self portrait, Hard rain, Saved en Under the red sky - de albums waar de genoemde songs vanaf komen - bij mij weer opleven. Als Sony, naast deze vier albums, ook nog Shot of love in een geremasterde versie uitbrengt, ben ik een gelukkig mens.
Vanmiddag, in een moment van rust, knetterhard Shelter from the storm in de live-versie - nee, ik moet zeggen een live-versie - uit 1976 uit de boxen laten knallen. De buren waren niet thuis...
Dylan speelt op dit nummer slide-gitaar op een witte gitaar luisterend naar de naam Rimbaud, ja, inderdaad, vernoemd naar de dichter van Illuminations.
Kijk nog eens naar de videoclip van Series of dreams, daarin is o.a. een portret van Rimbaud - de dichter, niet de gitaar - te zien en enkele citaten van Rimbaud.
Is het niet in de linernotes van Biograph dat Dylan uit Rimbaud's Brief van een ziener citeert? In het Engels van Dylan: I is another, in mijn Nederlands: ik is een ander.
In het trapgat hangt, niet ver van enkele concertposters van Dylan, een portret van Rimbaud.
Situations have ended sad,
Relationships have all been bad.
Mine’ve been like Verlaine’s and Rimbaud.
But there’s no way I can compare
All those scenes to this affair,
Yer gonna make me lonesome when you go.
Het toeval wil dat ik eerst Dylan ontdekte, daarna Rimbaud en daarna pas de 'link' tussen Dylan en Rimbaud. 'Toeval' is uiteraard niet het juiste woord, eerder logisch.
Wat wel echt toeval is, is dat ik later in een dichtbundel van Hélène Swarth een vertaling / herdichting van een werk van Rimbaud tegenkwam. Er is met de beste wil van de wereld geen connectie te leggen tussen Hélène Swarth en Dylan, of het moet zijn dat Swarth overleed in het jaar dat Dylan werd geboren, nog geen maand na Dylan's geboorte stierf de dichteres. Haar laatste woorden: Is de post al geweest?
Een vraag die ik dagelijks stel, in de hoop dat de nieuwe Isis of een aankoop van ebay door de brievenbus is gevallen. Ik dwaal af.
Ken je Olof's files, de serie boeken van Olof Björner? Het laatste deel, deel 12, beslaat de jaren 2001 en 2002. Inmiddels zijn de jaren 2003 en 2004 als pdf te downloaden van Olof's website. 2005 zal in mei dit jaar gepubliceerd worden. En hoe geweldig ik Olof's website ook vind, ik hoop dat ook de jaren vanaf 2003 in boekvorm zullen verschijnen. Net zoals ik nog hoop op een nieuwe boekuitgave van Michael Krogsgaard.
En Dundas.
Het bezoek, de slapers kijken nog even televisie waardoor ik geen Dylan kan draaien. Niet dat dat erg is, maar ik merk dat ik dus prima mee kan kijken naar de televisie, deel kan nemen aan de gesprekken, terwijl ik in mijn achterhoofd Shelter from the storm, een live-versie uit 1976, draai. Dylan spuugt de woorden met al het venijn in zijn donder uit, tegen de wanden van mijn schedel ketsen de klanken af.
En dan die gitaar, Rimbaud geheten, piept, schuurt, jankt als een kat in het nauw gedreven. Precies goed, precies de juiste toon. Klanken als kleuren.
A zwart, E wit, I rood, U groen, O blauw: vocalen,
Eens zal ik uw verborgen oorsprong openbaren:
A, harig zwart korset van schelle vliegenscharen
Die bommelend rond gruwelijke stanken dwalen
In a world of steel-eyed death, and men who are fighting to be warm.
“Come in,” she said, “I’ll give you shelter from the storm.”
1 opmerking:
mooi Tom!
Een reactie posten