In 1965 ging Pennebaker met Bob Dylan mee op tournee naar Engeland. Van Bob Dylans aankomst in Londen op 26 april tot zijn laatste concert op 10 mei, D.A. Pennebaker was er bij - als een vlieg op de muur - om het vast te leggen. Pennebaker schoot niet alleen filmbeelden van Bob Dylans concerten, hij legde vooral ook de uren tussen twee concerten vast: het wachten, het reizen, de interviews, de verveling, het componeren, het ouwehoeren, de feesten, de (wachtende) fans, de (toevallige) passanten zoals Allen Ginsberg, Alan Price en Donovan, het samen zingen op de hotelkamer en het opzuigen van de concertrecensies. Met de vele uren beeldmateriaal maakte D.A. Pennebaker de film Dont Look Back (1967). De film begint met waarschijnlijk de bekendste beelden ooit van Bob Dylan geschoten: Bob Dylan die in een steeg stukken karton met daarop woorden en kreten aan de camera toont en op de grond laat vallen terwijl op de achtergrond Allen Ginsberg en Bob Neuwirth staan te praten en "Subterranean Homesick Blues" is te horen. Dit befaamde begin bevat de enige beelden in Dont Look Back die in scène zijn gezet.
D.A. Pennebaker vangt met Dont Look Back Bob Dylan tijdens een van de interessantste periodes uit zijn carrière. Bob Dylan is op de toppen van zijn kunnen. Hij staat op het punt om "Like A Rolling Stone" te schrijven en een band mee op tournee te nemen. Bob Dylan barst bijna uit zijn voegen van de drang om de volgende stap te zetten. Dont Look Back laat Bob Dylan zien in een periode waarin hij worstelt met het loslaten van het oude - de troubadour - om te kunnen beginnen aan het nieuwe - spelen met een band.
Het feit dat D.A. Pennebaker het lef had om deze worsteling, maar ook de beelden waarin Bob Dylan journalisten op hun nummer zet, te gebruiken voor Dont Look Back, maakt deze film tot een monument onder de muziekfilms.
Ook tijdens Bob Dylans tournee van 1966 door Europa gaat D.A. Pennebaker mee, dit keer als cameraman om beelden te schieten die Bob Dylan later kan verknippen en monteren tot Eat The Document. De film Eat The Document is maar weinig in het openbaar vertoond en door lang niet iedere Dylan-liefhebber gezien.
D.A. Pennebaker maakte zelf ook een film met de beelden die hij schoot tijdens tournee 1966, deze film is helaas door nog minder mensen gezien dan Eat The Document.
Door D.A. Pennebaker geschoten beelden van tournee 1966 zijn te zien in de Martin Scorsese-film No Direction Home (2005).
In 2007 - veertig jaar nadat Dont Look Back in de bioscoop te zien is - verschijnt er een luxe editie van deze film op dvd met op een tweede schijf de film 65 Revisited. D.A. Pennebaker maakt 65 Revisited met outtakes van Dont Look Back en hoewel geen film ooit meer de magie van Dont Look Back zal kunnen bevatten, is 65 Revisited een schitterende film en een mooie aanvulling op misschien wel de beste muziekfilm ooit gemaakt: Dont Look Back van D.A. Pennebaker.
D.A. Pennebaker is dood. Hij is 94 jaar geworden. Ik kan geen betere manier verzinnen om hem te herdenken dan door zijn films te kijken, te beginnen bij Dont Look Back.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten