"Heeft u de nieuwe Record Collector niet?"
"Wat zegt u?"
"De Record Collector."
"Dat ken ik niet. Wat voor 'n tijdschrift is dat?"
"Muziek."
"Even kijken..."
"Ik heb al in het schap gekeken. Daar staat 'ie niet. Ik bedoelde of u 'm nog binnen krijgt."
"Dat weet ik niet."
"Kunt u dat niet nakijken? Of heeft u misschien achter nog een onuitgepakte doos staan of zo?"
"Uhm... Ja, dat zou kunnen. Maar dat weet ik niet. We krijgen iedere dag wel tijdschriften binnen."
"U kunt niet kijken of u nog een exemplaar binnen krijgt?"
"Vandaag is er al wat binnen gekomen en morgen komen er weer tijdschriften en dinsdag krijg ik een levering. Eigenlijk elke dag wel."
"Dat snap ik, maar kunt u kijken of u de Record Collector nog binnen krijgt?"
"Tsja, weet u. We krijgen zoveel binnen..."
"Oké, ik snap het dank voor de moeite."
"Graag gedaan hoor!"
Enfin, toen ben ik maar in de auto gestapt en heb ik de twintig minuten gereden naar de stad waar Record Collector wel in de winkel ligt.
En nu? Nu ligt Record Collector nog naast me. Ongelezen. Die bewaar ik voor vanavond. Al wel heb ik de ook gekochte Mojo doorgenomen met een stuk over de aanstaande release van Shadows In The Night. Het is geen opzienbarend stuk in Mojo, maar zeker ook niet onaardig.
In de stad waar ik Record Collector kocht is ook een zaak met wat tweedehands elpees. Natuurlijk ben ik ook daar even naar binnen gelopen. Er stonden wel wat platen van Bob Dylan, maar niks voor mij. Toch ben ik tevreden met een Dylan must have winkel weer uitgelopen. Ik heb het over het album In The Wind van Peter, Paul and Mary. Niet alleen bevat dit album drie Dylan-composities - waaronder "Blowin' In The Wind" - maar ook een door Bob Dylan geschreven hoestekst.
Achteraf ben ik wel blij dat de lokale kiosk Record Collector niet verkoopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten