Klik op de afbeelding voor meer informatie.
Even teruggrijpen
'Now when you think of jazz and you think of the Apollo Theater, there's one name that instantly comes to mind... Bob Dylan...'Het begon met Lee Morgan & de vraag of er een overeenkomst is tussen Dylans muziek & jazz. Zelf dacht ik - zonder overtuiging - toen ik 'yeah!' schreef (zie hieronder) nog even aan 'If dogs run free' van het album New morning.
Misschien een paar maten op "Love and theft", meer ook niet.
En toen kwam Ton hier langs, Lee Morgan bleek zijn favoriete trompetist. Ik geloof niet in toeval. Er is een connectie die ik toevallig ontdekte & die Ton al kende.
Hoe stom van mij dat ik niet aan 7 juni 2004 dacht, gelukkig was daar Cas om mij te helpen herinneren. 7 juni 2004: Dylan samen het het Wynton Marasalis septet in het Apollo Theater. Dàt is Dylan & jazz.
(Dank Cas, voor de herinnering!)
Die opname had ik ergens opgeborgen, het heeft me uren zoeken gekost om 'm terug te vinden. Ik heb gevonden & hoor 'm nu.
De opname begint met een 'introduction'. Die 'introduction' begint met de woorden aan het begin van dit bericht. Denk op de plek van puntjes aan een lachende zaal (2x).
Daarna volgen It takes a lot to laugh, it takes a train to cry en Don't think twice, it's all right zoals ze nog nooit geklonken hebben.
Dit is Dylan & jazz zonder dat Dylan jazz maakt. Verwarrend?
Vind ik ook.
The Concert for Bangladesh
Aanstaande maandag is het veertig jaar geleden dat The Concert for Bangladesh plaatsvond. Daarom schenkt iTunes extra aandacht aan het album en de film van dit concert. Wie het album via iTunes koopt, kan tussen 30 juli en 2 augustus de film gratis bekijken.
Hoorcollege door Frits
Een aantal dagen gelden stuurde Frits mij zijn stuk 'Hoorcollege, helaas was ik toen - om technische redenen - niet in staat het hier te plaatsen. Inmiddels zijn de technische onmogelijkheden van de baan & plaats ik hier alsnog Frits' stuk met genoegen.
Vorige week reed ik naar M., een plaatsje in het oosten van het land. Ik was op weg naar een vergadering over het evangelisatie-project. In de cd-speler Infidels, en op de bank de schijfjes van Together Through Life en Slow Train Coming. De volgende dag zou de voorverkoop starten van de double-bill van Dylan en Knopfler.
In de loop van de rit, hoorde ik mezelf praten. Ik gaf mezelf een hoorcollege over Dylan. Onderwerp was zijn samenwerking met de Britse gitarist. Ik hoorde mezelf uitleggen dat de combinatie van Dylan en Knopfler niet heel gek is.
Want de twee hebben in het verleden al vaker samengewerkt. Slow Train Coming is het eerste bewijs daarvan, Infidels het tweede bewijs. Knopfler is ook mede-verantwoordelijk voor Blind Willie McTell, mijns inziens Dylans beste song aller tijden.
Ook hoorde ik mezelf praten over de double-bill. Ook dat is niet heel uniek voor Dylan. In Amerika een redelijk gevierd concept. In Nederland kennen we alleen het idee van een voorprogramma. En dat terwijl Dylan in 1978 al met een double-bill in Nederland kwam, zijn eerste concert op Hollandse bodem. Toen met Eric Clapton – naar verluidt niet eens Dylans beste optreden.
1978 was voor Dylan trouwens in meerdere opzichten een bijzonder jaar, vertelde ik mezelf in de auto. Het was het jaar van Budokan, de live-elpee met de mooie arrangementen. Maar ook het jaar van Dylan's bekering, en met die aanloop er naar toe.
Tjah, een hoorcollege. Ik merkte bij mezelf hoezeer ik in de materie van Dylan zit. Maar ook hoe ik uitkijk naar 20 oktober.
Vorige week reed ik naar M., een plaatsje in het oosten van het land. Ik was op weg naar een vergadering over het evangelisatie-project. In de cd-speler Infidels, en op de bank de schijfjes van Together Through Life en Slow Train Coming. De volgende dag zou de voorverkoop starten van de double-bill van Dylan en Knopfler.
In de loop van de rit, hoorde ik mezelf praten. Ik gaf mezelf een hoorcollege over Dylan. Onderwerp was zijn samenwerking met de Britse gitarist. Ik hoorde mezelf uitleggen dat de combinatie van Dylan en Knopfler niet heel gek is.
Want de twee hebben in het verleden al vaker samengewerkt. Slow Train Coming is het eerste bewijs daarvan, Infidels het tweede bewijs. Knopfler is ook mede-verantwoordelijk voor Blind Willie McTell, mijns inziens Dylans beste song aller tijden.
Ook hoorde ik mezelf praten over de double-bill. Ook dat is niet heel uniek voor Dylan. In Amerika een redelijk gevierd concept. In Nederland kennen we alleen het idee van een voorprogramma. En dat terwijl Dylan in 1978 al met een double-bill in Nederland kwam, zijn eerste concert op Hollandse bodem. Toen met Eric Clapton – naar verluidt niet eens Dylans beste optreden.
1978 was voor Dylan trouwens in meerdere opzichten een bijzonder jaar, vertelde ik mezelf in de auto. Het was het jaar van Budokan, de live-elpee met de mooie arrangementen. Maar ook het jaar van Dylan's bekering, en met die aanloop er naar toe.
Tjah, een hoorcollege. Ik merkte bij mezelf hoezeer ik in de materie van Dylan zit. Maar ook hoe ik uitkijk naar 20 oktober.
Mississippi
De setlist van gisteravond gezien? Inderdaad, 'Mississippi'. Of ik daar bij had willen zijn? De vraag stellen is 'm beantwoorden.
Ev'ry step of the way.
Yeah!
Net als zondagavond, was het gisteren Shot of love & ik kan maar niet begrijpen dat mensen Lenny Bruce niet kunnen waarderen. Daarna Highway 61 revisited waarbij mij vooral de piano in Like a roling stone opviel. Rillingen.
Goed, dat was gisteren.
Vanmiddag - terwijl 'mevrouw Tom' in de schoenenwinkel kijkt - even de Free Record Shit ingelopen. Wel wat Dylan, maar niks nieuws.
Dan maar even nog door de uitverkoopbakken. Daarin veel jazz op Blue note.
Er is een overeenkomst tussen Dylans muziek & de 'goede' jazz - zeg maar de jazz uit de 2de helft van de jaren 50 & de 1ste helft van de jaren 60. Wat die overeenkomst is, weet ik niet precies, misschien laat het zich het best omschrijven met de uitroep 'yeah!'
Enfin, na lang twijfelen 2 cd's meegenomen, samen 5 euro (alsof ze het gratis weggeven).
In de auto, onderweg naar huis The Sidewinder van Lee Morgan gedraaid. Morgan is een toeteraar waar ik nooit eerder van had gehoord, The Sidewinder is heerlijk.
Ik vraag me nu af of Dylan ooit Morgan heeft gedraaid in een aflevering van TTRH, het zou passen.
Zondagavond
Zomaar een zondagavond & ik heb Shot of love in mijn kop. Ik heb sowieso veelvuldig Shot of love in mijn kop de laatste weken. Het is het rammelende, het aangenaam losse geluid van dit album dat me opjaagt. Ik móet het nog een keer horen voor er weer een weekend door mijn vingers is gegleden.
Tja, zo gaat dat op zondagavond.
Dylan nieuws #7
En ook gisteravond - voor de derde avond op rij - speelde Dylan Visions of Johanna. Mijn verwrongen geest heeft de neiging om daar iets achter te zoeken. Onzin natuurlijk.
Ik schreef een paar jaar geleden ruim zesduizend woorden over Visions of Johanna. Het stuk ligt nog op de plank. In essentie is het wel een aardig stuk, al moet - na het lange liggen - eerst het stof tussen de woorden vandaan geblazen worden.
Visions of Johanna, hoezeer de puzzelstukken tijdens het luisteren ook op de juiste plaats blijven vallen, het blijft een puzzel. En toch is het glashelder.
De regen valt, een mooi moment om Visions of Johanna op te zetten & door het raam naar de druppels te staren. Wat op de plank ligt, verzuurt niet. Ooit zal het wel ergens op haar plek vallen.
Sinds een aantal dagen staan er afbeelding van The Drawn blank series 2011 op het net. Je kunt ze hier bekijken.
Ik heb wel een zwak voor Man on the bridge, Mexico en Woman in red lion pub. Persoonlijk blijf ik The Drawn blank series beter vinden dan The Brazil series. Mijn schoonvader de kunstenaar is het daar niet mee eens. Hij was onder de indruk van The Brazil series, niet van The Drawn blank series.
Bob Dylan was de Jay-Z van zijn tijd, aldus kleinzoon Pablo Dylan (zie ook het bericht hieronder). Een erg slimme uitspraak van een vijftienjarige jongen. Aan de ene kant toont hij een brok respect voor opa's werk, aan de andere kent schept hij ook duidelijk afstand tussen zijn muziek & opa's muziek.
Voor de start van de verkoop van kaarten voor het concert op 20 oktober, werden er op het internet kaarten aangeboden voor 119 euro. Nu de voorverkoop is gestart, zijn de prijzen op bijvoorbeeld marktplaats gezakt naar prijzen vanaf 75 euro.
Tijdens het concert in 2009 stond voor mij in de rij bij de ingang een vrouw met een via marktplaats gekocht kaartje. Ze mocht er niet in. Haar kaartje was wel echt, maar de oorspronkelijke koper had het bewuste kaartje meerdere malen uitgeprint. Blijkbaar was er al iemand binnengekomen met een kaartje met dezelfde barcode.
Trek zelf je conclusies maar.
Ik schreef een paar jaar geleden ruim zesduizend woorden over Visions of Johanna. Het stuk ligt nog op de plank. In essentie is het wel een aardig stuk, al moet - na het lange liggen - eerst het stof tussen de woorden vandaan geblazen worden.
Visions of Johanna, hoezeer de puzzelstukken tijdens het luisteren ook op de juiste plaats blijven vallen, het blijft een puzzel. En toch is het glashelder.
De regen valt, een mooi moment om Visions of Johanna op te zetten & door het raam naar de druppels te staren. Wat op de plank ligt, verzuurt niet. Ooit zal het wel ergens op haar plek vallen.
Sinds een aantal dagen staan er afbeelding van The Drawn blank series 2011 op het net. Je kunt ze hier bekijken.
Ik heb wel een zwak voor Man on the bridge, Mexico en Woman in red lion pub. Persoonlijk blijf ik The Drawn blank series beter vinden dan The Brazil series. Mijn schoonvader de kunstenaar is het daar niet mee eens. Hij was onder de indruk van The Brazil series, niet van The Drawn blank series.
Bob Dylan was de Jay-Z van zijn tijd, aldus kleinzoon Pablo Dylan (zie ook het bericht hieronder). Een erg slimme uitspraak van een vijftienjarige jongen. Aan de ene kant toont hij een brok respect voor opa's werk, aan de andere kent schept hij ook duidelijk afstand tussen zijn muziek & opa's muziek.
Voor de start van de verkoop van kaarten voor het concert op 20 oktober, werden er op het internet kaarten aangeboden voor 119 euro. Nu de voorverkoop is gestart, zijn de prijzen op bijvoorbeeld marktplaats gezakt naar prijzen vanaf 75 euro.
Tijdens het concert in 2009 stond voor mij in de rij bij de ingang een vrouw met een via marktplaats gekocht kaartje. Ze mocht er niet in. Haar kaartje was wel echt, maar de oorspronkelijke koper had het bewuste kaartje meerdere malen uitgeprint. Blijkbaar was er al iemand binnengekomen met een kaartje met dezelfde barcode.
Trek zelf je conclusies maar.
gewoon zaterdag
Patrick stuurde mij een link naar een werkelijk schitterende recensie van Bob Dylan in de studio. Die link neem ik hier graag op. Al is het alleen maar om degene die nog niet Bob Dylan in de studio hebben gelezen, alsnog over te halen dit te doen.In NRC Handelsblad van afgelopen donderdag een advertentie voor het concert van 20 oktober. Helaas is de advertentie in zwart-wit, maar ja, wat moet je anders van een krant verwachten?
Is het je ook opgevallen dat Dylan tijdens de concerten op 19 & 21 juli Visions of Johanna speelde? Dat is twee concerten op rij. Vanavond speelt hij in Thackerville. Ik moet eerlijk bekennen dat ik geen idee had waar dat ligt. Ik heb het maar even opgezocht, het ligt ten noorden van Dallas. Wie zegt dat je van Dylan volgen niks kunt leren?
Vanmiddag kwam mijn schoonvader binnenlopen met de mededeling dat hij in de krant had gelezen dat Dylan naar Nederland komt voor een concert. Of ik dat al wist. Dat wist ik al.
Een uurtje later komt mijn vader binnenlopen met precies dezelfde mededeling.
Ik mag dat wel, meedenkende mensen.
Vlak na plaatsing van dit bericht, ontvang ik een link van Ference over de derde generatie: Pablo Dylan. Dit wil ik niemand onthouden, zie hier.
Nog vijf minuten later: youtube heeft wat van Pablo Dylan. Luister goed, in dit nummer een verwijzing naar zijn opa:
ingezonden mededeling
Ernst Jansz treedt op op het NoordNederlandsDYLANfestivaL.
Op 24 september aanstaande vindt in Mussel (Groningen) van 14.00 tot 24.00 uur het NoordNederlandsDYLANfestivaL plaats ter ere van de onlangs 70 jaar geworden grootmeester.
Op dit festival wordt opgetreden door Alex Vissering, Jacques Mees (de Nederlandse Dylan), Martin Korthuis Band, Harry Loco, Luigi Catuogno (It.), Danny Bryant’s REDeYeBAND (UK), The New Fools (Be) en Ernst Jansz (Dromen van Johanna). De presentatie is in handen van Olaf Vos.
De voorverkoop is inmiddels van start gegaan. Kaartjes, in de voorverkoop voor € 17,50, zijn te bestellen via de website van het festival, http://noordnederlandsdylanfestival.nl
Op 24 september aanstaande vindt in Mussel (Groningen) van 14.00 tot 24.00 uur het NoordNederlandsDYLANfestivaL plaats ter ere van de onlangs 70 jaar geworden grootmeester.
Op dit festival wordt opgetreden door Alex Vissering, Jacques Mees (de Nederlandse Dylan), Martin Korthuis Band, Harry Loco, Luigi Catuogno (It.), Danny Bryant’s REDeYeBAND (UK), The New Fools (Be) en Ernst Jansz (Dromen van Johanna). De presentatie is in handen van Olaf Vos.
De voorverkoop is inmiddels van start gegaan. Kaartjes, in de voorverkoop voor € 17,50, zijn te bestellen via de website van het festival, http://noordnederlandsdylanfestival.nl
De portemonnee trekken
Vanochtend om 10 uur startte de verkoop van de toegangskaarten voor het concert van Dylan & Knopfler op 20 oktober in Rotterdam.
Vanochtend om 10 uur was ik op mijn werk.
Na thuiskomst, iets vroeger dan gebruikelijk, heb ik gelijk de computer aangezet om kaarten te kopen. Dat is gelukt.
Ik begon aan dit stuk met het idee om een klaagzang te schrijven over de absurde prijzen die betaald moeten worden voor dit concert, maar dat zou flauw zijn. Als ik het te duur vind, moet ik geen kaarten kopen. Als ik zeer eigenwijs toch kaarten koop, moet ik niet klagen. Zo iets.
ik heb wel - voor het eerst - niet voor de duurste kaarten gekozen. Aanvankelijk wilde ik dat doen. Deze kosten 75 euro. Voor 'mevrouw Tom' en mij samen dus 150 euro. Dat is al schrikken, maar nou komt 'ie: daar komen zogenaamde servicekosten bij. Deze servicekosten zijn, indien ik twee kaarten van 75 euro koop, 7,50 euro per stuk. Het totaalbedrag wordt dan 165 euro.
Voor die 165 euro heb ik nog steeds geen kaarten in handen. Ik kan die kaarten laten opsturen. Service zou ik denken. Dat moet toch van 15 extra euro's kunnen? Niet dus. Opsturen kan voor 3 euro per kaart. Telt u even mee: 150 + 15 + 6 euro = 171 euro. Wil je zeker van je zaak zijn, kun je de kaarten ook nog aangetekend laten opsturen, maar daar moet je - u raadt het al - extra voor betalen.
Wil ik 171 euro betalen?
Het antwoord is 'nee'.
Dan maar anders, iets goedkopere kaarten. Daar komen - gek genoeg - ook iets lagere servicekosten bij. Blijkbaar is bij goedkopere kaarten de service ook gelijk minder.
Laat het opsturen ook maar, ik print de kaarten wel zelf uit. Dat kan namelijk ook.
Mooi voor elkaar. Toch?
Maar wacht even... Als ik zelf de kaarten uitkies, betaal & print, waar betaal ik dan servicekosten voor? Welke service heb ik mogen ontvangen?
Ik heb werkelijk geen flauw idee.
Niet klagen, ik heb kaarten gekocht. Dat is mijn eigen schuld, mijn eigen keuze om kaarten te kopen. Ik heb zelf de portemonnee getrokken.
Ik heb ook zeker geen spijt, begrijp mij niet verkeerd. Ik snap alleen die servicekosten niet.
Enfin, de kaarten zijn binnen. En nu is het wachten tot het 20 oktober is. Het is heerlijk onaangenaam, iedere keer weer, het wachten tussen de aanschaf van de kaarten & het daadwerkelijke concert. Verwachtingen krijgen vorm ergens in het achterhoofd.
Wachten is moeilijk, zeker voor mij.
Tot 20 oktober heb ik de onrust in mijn donder.
Iedereen kaarten kunnen kopen?
Ik hoor het wel.
Vanochtend om 10 uur was ik op mijn werk.
Na thuiskomst, iets vroeger dan gebruikelijk, heb ik gelijk de computer aangezet om kaarten te kopen. Dat is gelukt.
Ik begon aan dit stuk met het idee om een klaagzang te schrijven over de absurde prijzen die betaald moeten worden voor dit concert, maar dat zou flauw zijn. Als ik het te duur vind, moet ik geen kaarten kopen. Als ik zeer eigenwijs toch kaarten koop, moet ik niet klagen. Zo iets.
ik heb wel - voor het eerst - niet voor de duurste kaarten gekozen. Aanvankelijk wilde ik dat doen. Deze kosten 75 euro. Voor 'mevrouw Tom' en mij samen dus 150 euro. Dat is al schrikken, maar nou komt 'ie: daar komen zogenaamde servicekosten bij. Deze servicekosten zijn, indien ik twee kaarten van 75 euro koop, 7,50 euro per stuk. Het totaalbedrag wordt dan 165 euro.
Voor die 165 euro heb ik nog steeds geen kaarten in handen. Ik kan die kaarten laten opsturen. Service zou ik denken. Dat moet toch van 15 extra euro's kunnen? Niet dus. Opsturen kan voor 3 euro per kaart. Telt u even mee: 150 + 15 + 6 euro = 171 euro. Wil je zeker van je zaak zijn, kun je de kaarten ook nog aangetekend laten opsturen, maar daar moet je - u raadt het al - extra voor betalen.
Wil ik 171 euro betalen?
Het antwoord is 'nee'.
Dan maar anders, iets goedkopere kaarten. Daar komen - gek genoeg - ook iets lagere servicekosten bij. Blijkbaar is bij goedkopere kaarten de service ook gelijk minder.
Laat het opsturen ook maar, ik print de kaarten wel zelf uit. Dat kan namelijk ook.
Mooi voor elkaar. Toch?
Maar wacht even... Als ik zelf de kaarten uitkies, betaal & print, waar betaal ik dan servicekosten voor? Welke service heb ik mogen ontvangen?
Ik heb werkelijk geen flauw idee.
Niet klagen, ik heb kaarten gekocht. Dat is mijn eigen schuld, mijn eigen keuze om kaarten te kopen. Ik heb zelf de portemonnee getrokken.
Ik heb ook zeker geen spijt, begrijp mij niet verkeerd. Ik snap alleen die servicekosten niet.
Enfin, de kaarten zijn binnen. En nu is het wachten tot het 20 oktober is. Het is heerlijk onaangenaam, iedere keer weer, het wachten tussen de aanschaf van de kaarten & het daadwerkelijke concert. Verwachtingen krijgen vorm ergens in het achterhoofd.
Wachten is moeilijk, zeker voor mij.
Tot 20 oktober heb ik de onrust in mijn donder.
Iedereen kaarten kunnen kopen?
Ik hoor het wel.
voorverkoop concert Rotterdam part deux
De website van Ahoy' heeft inmiddels ook wat informatie over het concert van Bob Dylan & Mark Knopfler op 20 oktober.
Volgens deze website zijn er kaarten tegen vier verschillende prijzen te krijgen: 60,50; 64,90; 75,90 en 82,50 euro.
Volgens dezelfde website begint de voorverkoop op vrijdag 15 juli...
En raad eens waarmee de verkoopblurb op deze site begint. Juist: De als Robert Allen Zimmerman geboren Dylan, kan met recht een levende legende genoemd worden. Met nummers als "Blowin' in the wind" en "The times they are a-changin'" vertolkte hij als geen ander de tijdgeest van de protestgeneratie in de jaren '60, maar zijn invloed op de popmuziek reikt veel verder dan dit bewogen decennium.
Volgens deze website zijn er kaarten tegen vier verschillende prijzen te krijgen: 60,50; 64,90; 75,90 en 82,50 euro.
Volgens dezelfde website begint de voorverkoop op vrijdag 15 juli...
En raad eens waarmee de verkoopblurb op deze site begint. Juist: De als Robert Allen Zimmerman geboren Dylan, kan met recht een levende legende genoemd worden. Met nummers als "Blowin' in the wind" en "The times they are a-changin'" vertolkte hij als geen ander de tijdgeest van de protestgeneratie in de jaren '60, maar zijn invloed op de popmuziek reikt veel verder dan dit bewogen decennium.
De Gedachte door Peter M.
Met zeer veel genoegen plaats ik hieronder een eerste bijdrage aan deze blog van Peter M. [Het is 'Peter M.' geworden om verwarring met die andere Peter te voorkomen]. Ik hoop dat dit een eerste van vele bijdragen aan de blog van Peter mag zijn.
Peter M. heeft zijn strepen meer dan verdient door de jarenlange arbeid die hij heeft verricht aan het fantastische fanzine Rolling thunder. Genoeg geneuzel van mij ter introductie. Lees, reageer & schrijf!
Tom
Het heeft lang geduurd. Al jaren lees ik de stukken van Tom.
Soms zetten ze me aan het denken, soms moet ik lachen, soms snap ik de context niet meteen.
Maar altijd wil ik reageren. Maar het gebeurt niet. De gedachte blijft in mijn hoofd hangen en verdwijnt dan tot er niks van over blijft.
Maar een blog als Dylan in Nederland verdient die feedback wél.
En ook de discussie, de ja-knikkers en de nee-roepers.
Die gedachte verplicht me nu om eindelijk van wal te steken.
Voor Tom, voor zijn blog en ook voor discussie van u, de lezer.
Regelmatig zal Tom mail ontvangen, over Dylan on the road van vroeger en nu.
Toen het allemaal zoveel beter of slechter was.
Maar vooral, om ook uw stem te horen, uw gedachte.
De Gedachte 1: Dylan & Knopfler: money for nothing?
Nauwelijks zit de jongste Europese zomertoernee achter de kiezen en een volgende is alweer aangekondigd. Een lange bovendien: dertig concerten verspreid over vijf weken.
Het is een helse opdracht voor een zeventigjarige, denk ik. Hoe houdt hij dat toch vol?
With a little help from my friends, moet zijn management gedacht hebben. Dylan krijgt elke avond gezelschap van een oudgediende. Mark Knopfler.
Knopfler, is dat niet... Ja hoor, ik zie de luchtgitaren in Ahoy en het Sportpaleis al minutenlange capriolen maken tijdens een never ending Sultans Of Swing.
Maar wacht es, die Knopfler is dat ook niet.. euh, ja hoor, de songwriter met een boekhoudersblik die braafjes begeleid zal worden door een fluitist, een mandolinespeler en nog enkele lieden die hun ziel aan de Keltische folk verpacht hebben.
En, potverdomme, die Knopfler: speelde die niet mee op… Yes, folks.
Denkt u daar allemaal eens over na wanneer u op 19 en 20 oktober in Antwerpen en Rotterdam gedurende het eerste deel van dit spektakel uit pure verveling in uw dure, gereserveerde zitjes begint te wriemelen. En haal die wijsvinger tijdig uit uw linkerneusgat wanneer u te lang wegdroomt bij de gedachte dat ‘Foot Of Pride’, ‘Jokerman’ en ‘License To Kill’ face à face in de bisreeks de revue passeren.
Tja, het is uiteraard niks nieuw, Dylan die met een co-headliner op toernee trekt. Denk maar even terug aan dat ‘waar is mijn valiesje met cash valuta’ concert van Van Morrison die dwangmatig Dylan’s set in Ahoy 1998 met bijna de helft kortwiekte.
En onze Amerikaanse Bobcats kennen het principe van ‘double-bills’ al jaren. Voorbeelden genoeg. Leuke: Willie Nelson, Merle Haggard. Minder fijn: Phil Lesh, John Mellencamp. Visueel mooi: Sheryl Crow en Norah Jones. Of steek je kop onder de stoel: Joni Mitchell, Paul Simon.
Je moest voor al die concerten behoorlijk diep in de buidel tasten en het resultaat was veelal een veredelde best of set met af en toe een sporadische verrassing.
De NV/BV Dylan draait intussen nog steeds op volle toeren.
Het is geen publiek geheim dat de jongste twee decennia Dylan’s inkomsten uit toeren een bedrag met maximaal rendement garandeert.
Maar we gaan naar de komende concerten voor de schoonheid en de puurheid van de muziek, en die is ontegensprekelijk wat ze is…
Dylan op zijn zeventigste klinkt ‘uiteraard’ niet meer zoals tijdens dat alles-verpletterende openingsjaar van de never ending tour, of de drie ‘fuck the playlist’ Brixton concerten van 1995 of die loepzuivere hattrick in Ahoy 2000, 2002 en 2005.
Neen, die Dylan zijn we voorgoed kwijt. Daarvoor zit er teveel roest op zijn stembanden. Daarvoor zitten er net iets teveel georkestreerde risico’s in zijn huidige road-show, zoals die al sinds eind 2006 met de introductie van het kermisorgeltje van Arizona tot Auckland hotst.
Niet dat de performer geen inspanningen levert, integendeel zelfs. Ik raad alle lezers van Tom’s blog aan om op zoek te gaan naar een clip van een recente zomershow in Milaan. Halverwege een middelmatig concert start Dylan ‘Can’t Wait’. Aanvankelijk staat hij met zijn sixties microfoon en harmonica vooraan het podium met zwaaiende armpjes twee strofes behoorlijk te zingen. Dan plots verdwijnt hij uit de spotlights en wandelt in het duister het podium op en af, van links naar rechts, terwijl zijn keel triomfantelijk alle roest en rochel van de afgelopen jaren in één ruk uitproest. Het kleinood van Time Out Of Mind verandert als een uit het niets gekomen tornado in een gevaarlijk dreigende one-two punch. Het publiek in Alcatraz reageert verbijsterd, wordt uitgelaten en schreeuwt bij elke machtige regel steeds luider en heldhaftiger. Waarop Dylan nog meer de uithoeken van de het podium opzoekt en zowaar bijna het publiek induikt. Dit is, beste lezers, de enige, onverklaarbare reden waarom Dylan nog altijd zo kattig onvoorspelbaar – in enkele minuten – een ogenschijnlijk regulier optreden kan veranderen in een memorabele performance.
Daarom: speur op youtube en omzeil de Web Sheriff via codenaam Alcatraz.
Dit is wat van een middelmatige Dylan plots de grootste zanger maakt.
Dit is de definitieve definitie van Dylan, the song and dance man op zijn zeventigste.
Maar laten we even terugkomen op die Knopfler/Dylan eurotour. Er wordt momenteel alom geklaagd dat het een duur ticket wordt. Tja, valt mee voor wat je op papier aangeboden krijgt. Is teveel voor wat je mag verwachten. En wat wordt dat dan? Tachtig minuten Knopfler, waarop we al ons geld willen inzetten dat Sultans Of Swing, Private Investigations en Brothers in Arms niet zullen mankeren. Is dit zonde van de zendtijd? Ja, maar het levert de NV/BV Dylan geld en misschien ook nieuwe fans op. Die zullen gelet de korte sets die onze held zal spelen –opnieuw, wedden op 14/15 nummers onder het anderhalf uur – hoofdschuddend maar toch opgelucht ‘Like A Rolling Stone’ met hun eigen luchtgitaar salueren als een nieuwe levensvriend.
Wil u dan als verdwaasde toeschouwer in al die grote arena’s vooral beleefd blijven voor onze toekomstige lichting Knopfler-worden-Dylan-fans en hen tijdens de pauze voorzien van grote, heroïsche verhalen van –ik zeg maar iets- Utrecht, editie 1993. Daar versloeg onze held de announcer van dienst door middenin de aankondiging compleet out-of-key een heerlijk tenenkrullend I’m Movin’ On in te zetten.
Maar dàt is alweer een andere gedachte.
Tot zolang dient u tijdens de komende concerten vooral helemaal vooraan te staan, voor het geval onze held zich Alcatraz herinnert.
En een gouden raad voor wie nu nog twijfelt: pay for your ticket and don’t complain!
Peter M. heeft zijn strepen meer dan verdient door de jarenlange arbeid die hij heeft verricht aan het fantastische fanzine Rolling thunder. Genoeg geneuzel van mij ter introductie. Lees, reageer & schrijf!
Tom
Het heeft lang geduurd. Al jaren lees ik de stukken van Tom.
Soms zetten ze me aan het denken, soms moet ik lachen, soms snap ik de context niet meteen.
Maar altijd wil ik reageren. Maar het gebeurt niet. De gedachte blijft in mijn hoofd hangen en verdwijnt dan tot er niks van over blijft.
Maar een blog als Dylan in Nederland verdient die feedback wél.
En ook de discussie, de ja-knikkers en de nee-roepers.
Die gedachte verplicht me nu om eindelijk van wal te steken.
Voor Tom, voor zijn blog en ook voor discussie van u, de lezer.
Regelmatig zal Tom mail ontvangen, over Dylan on the road van vroeger en nu.
Toen het allemaal zoveel beter of slechter was.
Maar vooral, om ook uw stem te horen, uw gedachte.
De Gedachte 1: Dylan & Knopfler: money for nothing?
Nauwelijks zit de jongste Europese zomertoernee achter de kiezen en een volgende is alweer aangekondigd. Een lange bovendien: dertig concerten verspreid over vijf weken.
Het is een helse opdracht voor een zeventigjarige, denk ik. Hoe houdt hij dat toch vol?
With a little help from my friends, moet zijn management gedacht hebben. Dylan krijgt elke avond gezelschap van een oudgediende. Mark Knopfler.
Knopfler, is dat niet... Ja hoor, ik zie de luchtgitaren in Ahoy en het Sportpaleis al minutenlange capriolen maken tijdens een never ending Sultans Of Swing.
Maar wacht es, die Knopfler is dat ook niet.. euh, ja hoor, de songwriter met een boekhoudersblik die braafjes begeleid zal worden door een fluitist, een mandolinespeler en nog enkele lieden die hun ziel aan de Keltische folk verpacht hebben.
En, potverdomme, die Knopfler: speelde die niet mee op… Yes, folks.
Denkt u daar allemaal eens over na wanneer u op 19 en 20 oktober in Antwerpen en Rotterdam gedurende het eerste deel van dit spektakel uit pure verveling in uw dure, gereserveerde zitjes begint te wriemelen. En haal die wijsvinger tijdig uit uw linkerneusgat wanneer u te lang wegdroomt bij de gedachte dat ‘Foot Of Pride’, ‘Jokerman’ en ‘License To Kill’ face à face in de bisreeks de revue passeren.
Tja, het is uiteraard niks nieuw, Dylan die met een co-headliner op toernee trekt. Denk maar even terug aan dat ‘waar is mijn valiesje met cash valuta’ concert van Van Morrison die dwangmatig Dylan’s set in Ahoy 1998 met bijna de helft kortwiekte.
En onze Amerikaanse Bobcats kennen het principe van ‘double-bills’ al jaren. Voorbeelden genoeg. Leuke: Willie Nelson, Merle Haggard. Minder fijn: Phil Lesh, John Mellencamp. Visueel mooi: Sheryl Crow en Norah Jones. Of steek je kop onder de stoel: Joni Mitchell, Paul Simon.
Je moest voor al die concerten behoorlijk diep in de buidel tasten en het resultaat was veelal een veredelde best of set met af en toe een sporadische verrassing.
De NV/BV Dylan draait intussen nog steeds op volle toeren.
Het is geen publiek geheim dat de jongste twee decennia Dylan’s inkomsten uit toeren een bedrag met maximaal rendement garandeert.
Maar we gaan naar de komende concerten voor de schoonheid en de puurheid van de muziek, en die is ontegensprekelijk wat ze is…
Dylan op zijn zeventigste klinkt ‘uiteraard’ niet meer zoals tijdens dat alles-verpletterende openingsjaar van de never ending tour, of de drie ‘fuck the playlist’ Brixton concerten van 1995 of die loepzuivere hattrick in Ahoy 2000, 2002 en 2005.
Neen, die Dylan zijn we voorgoed kwijt. Daarvoor zit er teveel roest op zijn stembanden. Daarvoor zitten er net iets teveel georkestreerde risico’s in zijn huidige road-show, zoals die al sinds eind 2006 met de introductie van het kermisorgeltje van Arizona tot Auckland hotst.
Niet dat de performer geen inspanningen levert, integendeel zelfs. Ik raad alle lezers van Tom’s blog aan om op zoek te gaan naar een clip van een recente zomershow in Milaan. Halverwege een middelmatig concert start Dylan ‘Can’t Wait’. Aanvankelijk staat hij met zijn sixties microfoon en harmonica vooraan het podium met zwaaiende armpjes twee strofes behoorlijk te zingen. Dan plots verdwijnt hij uit de spotlights en wandelt in het duister het podium op en af, van links naar rechts, terwijl zijn keel triomfantelijk alle roest en rochel van de afgelopen jaren in één ruk uitproest. Het kleinood van Time Out Of Mind verandert als een uit het niets gekomen tornado in een gevaarlijk dreigende one-two punch. Het publiek in Alcatraz reageert verbijsterd, wordt uitgelaten en schreeuwt bij elke machtige regel steeds luider en heldhaftiger. Waarop Dylan nog meer de uithoeken van de het podium opzoekt en zowaar bijna het publiek induikt. Dit is, beste lezers, de enige, onverklaarbare reden waarom Dylan nog altijd zo kattig onvoorspelbaar – in enkele minuten – een ogenschijnlijk regulier optreden kan veranderen in een memorabele performance.
Daarom: speur op youtube en omzeil de Web Sheriff via codenaam Alcatraz.
Dit is wat van een middelmatige Dylan plots de grootste zanger maakt.
Dit is de definitieve definitie van Dylan, the song and dance man op zijn zeventigste.
Maar laten we even terugkomen op die Knopfler/Dylan eurotour. Er wordt momenteel alom geklaagd dat het een duur ticket wordt. Tja, valt mee voor wat je op papier aangeboden krijgt. Is teveel voor wat je mag verwachten. En wat wordt dat dan? Tachtig minuten Knopfler, waarop we al ons geld willen inzetten dat Sultans Of Swing, Private Investigations en Brothers in Arms niet zullen mankeren. Is dit zonde van de zendtijd? Ja, maar het levert de NV/BV Dylan geld en misschien ook nieuwe fans op. Die zullen gelet de korte sets die onze held zal spelen –opnieuw, wedden op 14/15 nummers onder het anderhalf uur – hoofdschuddend maar toch opgelucht ‘Like A Rolling Stone’ met hun eigen luchtgitaar salueren als een nieuwe levensvriend.
Wil u dan als verdwaasde toeschouwer in al die grote arena’s vooral beleefd blijven voor onze toekomstige lichting Knopfler-worden-Dylan-fans en hen tijdens de pauze voorzien van grote, heroïsche verhalen van –ik zeg maar iets- Utrecht, editie 1993. Daar versloeg onze held de announcer van dienst door middenin de aankondiging compleet out-of-key een heerlijk tenenkrullend I’m Movin’ On in te zetten.
Maar dàt is alweer een andere gedachte.
Tot zolang dient u tijdens de komende concerten vooral helemaal vooraan te staan, voor het geval onze held zich Alcatraz herinnert.
En een gouden raad voor wie nu nog twijfelt: pay for your ticket and don’t complain!
Start kaartverkoop
De kaartverkoop voor 20 oktober start op 22 juli om 10 uur. Prijzen zijn 60,50 en 82,50 euro.
Met dank aan alle mailers en reactieplaatsers!
Dylan nieuws #6
Wachtend op 20 oktober, wachtend op informatie over de start van de kaartverkoop voor het concert in Rotterdam, kan men het beste Harry Prenger lezen.
Hier & daar lees ik berichten op het net dat kaarten voor 20 oktober maar liefst 119 euro (of meer) gaan kosten. Dat de prijs behoorlijk zal zijn, betwijfel ik niet, maar 119 euro lijkt mij wat overdreven. Waar komt dit bedrag vandaan? Simpel, op een aantal bedenkelijke plekken op het net worden al kaarten aangeboden voor dit bedrag (en hogere bedragen). Bedenkelijk omdat de voorverkoop nog niet eens is begonnen, sterker nog: het is nog niet eens bekend wanneer de voorverkoop begint.
En de website van Ahoy' Rotterdam, de plek waar het allemaal moet gaan gebeuren, weet ook nog van niks. Er staan in de agenda van deze site vele concerten & evenementen, maar nog geen Dylan (& Knopfler).
Frits - waarvoor dank - schrijft over de aanstaande uitgave van Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978. Terecht schrijft Frits dat de Bob Dylan aantekeningen gepubliceerd werden tijdens het schrijven aan Bob Dylan in Nederland, al was het het staartje van het schrijven. Bob Dylan in Nederland is een project van jaren, research & schrijven.
Er zijn - bij mijn weten - nog enkele exemplaren van de Bob Dylan aantekeningen te krijgen. Wie interesse heeft kan een mailtje sturen naar aljaspaan@planet.nl
Dank aan allen voor de meer dan vriendelijke & enthousiaste reacties n.a.v. de aanstaande publicatie van Bob Dylan in Nederland.
Als er nou één concert is waarvan ik hoop dat er nog eens een goede opname van opduikt, dan is het wel het concert in Parijs op 24 mei 1966. Vooral ook omdat er wel opnamen zijn gemaakt van dit concert. Hoe ik hier nu weer ineens bijkom? Simpel, hier staat een bijzonder aardig, rijk geïllustreerd stuk over dit concert.
Is dit al het nieuws? Nee hoor, er is wel meer, maar de tijd ontbreekt mij. Ik moet zo mensen van de trein halen, koffie voor deze mensen inschenken & alles verrichten wat er verder bij een volle woonkamer past.
Dat is geen klacht, alleen een constatering.
Hier & daar lees ik berichten op het net dat kaarten voor 20 oktober maar liefst 119 euro (of meer) gaan kosten. Dat de prijs behoorlijk zal zijn, betwijfel ik niet, maar 119 euro lijkt mij wat overdreven. Waar komt dit bedrag vandaan? Simpel, op een aantal bedenkelijke plekken op het net worden al kaarten aangeboden voor dit bedrag (en hogere bedragen). Bedenkelijk omdat de voorverkoop nog niet eens is begonnen, sterker nog: het is nog niet eens bekend wanneer de voorverkoop begint.
En de website van Ahoy' Rotterdam, de plek waar het allemaal moet gaan gebeuren, weet ook nog van niks. Er staan in de agenda van deze site vele concerten & evenementen, maar nog geen Dylan (& Knopfler).
Frits - waarvoor dank - schrijft over de aanstaande uitgave van Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978. Terecht schrijft Frits dat de Bob Dylan aantekeningen gepubliceerd werden tijdens het schrijven aan Bob Dylan in Nederland, al was het het staartje van het schrijven. Bob Dylan in Nederland is een project van jaren, research & schrijven.
Er zijn - bij mijn weten - nog enkele exemplaren van de Bob Dylan aantekeningen te krijgen. Wie interesse heeft kan een mailtje sturen naar aljaspaan@planet.nl
Dank aan allen voor de meer dan vriendelijke & enthousiaste reacties n.a.v. de aanstaande publicatie van Bob Dylan in Nederland.
Als er nou één concert is waarvan ik hoop dat er nog eens een goede opname van opduikt, dan is het wel het concert in Parijs op 24 mei 1966. Vooral ook omdat er wel opnamen zijn gemaakt van dit concert. Hoe ik hier nu weer ineens bijkom? Simpel, hier staat een bijzonder aardig, rijk geïllustreerd stuk over dit concert.
Is dit al het nieuws? Nee hoor, er is wel meer, maar de tijd ontbreekt mij. Ik moet zo mensen van de trein halen, koffie voor deze mensen inschenken & alles verrichten wat er verder bij een volle woonkamer past.
Dat is geen klacht, alleen een constatering.
Bob Dylan in Nederland
Met groot plezier kan ik vertellen dat over enkele maanden mijn boek Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978 uitgegeven zal worden. De contracten met de uitgever zijn inmiddels getekend, momenteel ben ik bezig met de laatste correcties aan het manuscript.In Bob Dylan in Nederland besteed ik o.a. aandacht aan alle in Nederland uitgebrachte platen en singles van Dylan in de periode 1965 - 1978, de aandacht voor Dylan in Nederlandse (muziek)tijdschriften en op de Nederlandse radio, en het eerste concert van Bob Dylan in Nederland op 23 juni 1978.
Na jaren speurwerk & met dank aan een groot aantal mensen die zo vriendelijk zijn geweest om mij te woord te staan en / of mij toegang te geven tot hun archieven, is het mij gelukt om in Bob Dylan in Nederland een zo'n compleet mogelijk beeld te geven van de opkomst van Bob Dylan in Nederland t/m het eerste concert in Nederland.
Mede hierdoor bevat Bob Dylan in Nederland een grote hoeveelheid niet eerder gepubliceerde informatie.
Waarom werd pas in 1965 voor het eerst een single van Dylan in Nederland uitgebracht?
Waarom staat er op de achterzijde van de elpeehoes van Nederlandse persingen van o.a. Another side of Bob Dylan "(c) 1967", terwijl deze plaat duidelijk niet pas in 1967 voor het eerst uitkwam?
Waar komt het idee vandaan dat Bob Dylan & the Band in 1974 door Europa zouden touren?
Het allereerst fanzine over Dylan werd in Nederland gemaakt, wie zat hier achter?
Hoe zit het met de pogingen om Bob Dylan in 1965 naar Nederland te halen voor een televisieoptreden? En in 1966?
Waarom trad Bob Dylan in 1978 wel in Nederland op, maar niet in België?
Hoe kwam dit allereerste optreden in Nederland tot stand & hoe verliep het?
Het antwoord op deze & meer vragen geef ik in Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978.
Mocht je er prijs op stellen om vlak voor publicatie van Bob Dylan in Nederland een e-mail van de uitgever te krijgen met daarin o.a. informatie over waar en hoe Bob Dylan in Nederland aan te schaffen is, laat het mij dan even weten door een e-mail te sturen naar tom_dylan@hotmail.com
Dylan nieuws #5
In de OOR die momenteel in de winkel ligt, een te korte maar terecht positieve recensie van Bob Dylan in de studio van Patrick Roefflaer. De recensent, Jasper van Harskamp, schrijft o.a. 'Waarom zijn die studioplaten zoals ze zijn en hoe zijn ze zo geworden?' is de vraag op de achterflap. ook de niet-Dylan adept zou het denk ik willen weten. Mooie aanvulling, terwijl je denkt dat over Bob Dylan nu zo zoetjes aan wel alles geschreven is. [met dank aan Peerke voor de tip]
Ook Hollands Diep heeft een beetje Dylan tussen de covers. Alja was zo goed mij een foto van het stuk met de titel I want you; Bob Dylan voor Françoise Hardy te sturen, waarvoor dank.
Vandaag viel Platenblad door de brievenbus, op de cover twee foto's van Dylan & Donovan. In Platenblad een uitvoerig artikel van Rob de Haan, met de titel De wording van Bob Dylan. De inhoud van dit stuk volgens de inhoudsopgave: Het verhaal van Dylan, vanaf het moment dat hij ervan overtuigd raakte dat het zijn roeping was om profmuzikant te worden tot en met de release van zijn debuutalbum. Ik heb het bewuste artikel nog niet gelezen - staat op de planning voor vanavond - ik kan er dus nog niet over oordelen. [waarom Donovan met Dylan op de cover? Hehttp://www.blogger.com/img/blank.gift antwoord is simpel: in dit Platenblad de favoriete Donovan albums, gekozen door de Platenblad-lezers.]
Voor informatie - voor zover bekend - over de aanstaande Europese tournee: zie hieronder. Frits ziet de combinatie Dylan / Knopfler wel zitten, zie hier.
Een paar dagen geleden meldde ik dat er twee nieuwtjes aan zaten te komen, de eerste was natuurlijk de aanstaande Europese tournee, inclusief concerten in België en Nederland. De voorverkoop voor het concert in België start op 19 juli.
Het tweede nieuwtje volgt nog...
Ook Hollands Diep heeft een beetje Dylan tussen de covers. Alja was zo goed mij een foto van het stuk met de titel I want you; Bob Dylan voor Françoise Hardy te sturen, waarvoor dank.
Vandaag viel Platenblad door de brievenbus, op de cover twee foto's van Dylan & Donovan. In Platenblad een uitvoerig artikel van Rob de Haan, met de titel De wording van Bob Dylan. De inhoud van dit stuk volgens de inhoudsopgave: Het verhaal van Dylan, vanaf het moment dat hij ervan overtuigd raakte dat het zijn roeping was om profmuzikant te worden tot en met de release van zijn debuutalbum. Ik heb het bewuste artikel nog niet gelezen - staat op de planning voor vanavond - ik kan er dus nog niet over oordelen. [waarom Donovan met Dylan op de cover? Hehttp://www.blogger.com/img/blank.gift antwoord is simpel: in dit Platenblad de favoriete Donovan albums, gekozen door de Platenblad-lezers.]
Voor informatie - voor zover bekend - over de aanstaande Europese tournee: zie hieronder. Frits ziet de combinatie Dylan / Knopfler wel zitten, zie hier.
Een paar dagen geleden meldde ik dat er twee nieuwtjes aan zaten te komen, de eerste was natuurlijk de aanstaande Europese tournee, inclusief concerten in België en Nederland. De voorverkoop voor het concert in België start op 19 juli.
Het tweede nieuwtje volgt nog...
Toch met Knopfler...
Van Mark Knopflers website komt de volgende info:
Mark to tour with Bob Dylan
Thursday - 14th July 2011
In a coming together of two of the greatest living songwriters, Mark and his band will be joining Bob Dylan for a series of shows around England and Europe this autumn.
Both artists will be taking a coterie of their own musicians and as usual Mark has assembled a group of players who are the best in their field. The band will consist of Richard Bennett on guitar, Guy Fletcher on keyboards, Jim Cox on piano, John McCusker on violin & cittern, Mike McGoldrick on flute, whistle & pipes, Glenn Worf on bass and Ian Thomas on drums.
Mark has taken a break from recording his next album in order to participate in what is likely to be the must see show of the year. Mark's association with Dylan dates back to 1979 when he played on Dylan's Slow Train Coming Sessions and then produced Bob's acclaimed 1983 release Infidels.
Mark says, "I'm much looking forward to going out on the road with Bob in such a special year. Also, it was an honour to be asked to record one of Bob's songs on the forthcoming Amnesty International 50th anniversary album to mark his 70th birthday"
shit...
Mark to tour with Bob Dylan
Thursday - 14th July 2011
In a coming together of two of the greatest living songwriters, Mark and his band will be joining Bob Dylan for a series of shows around England and Europe this autumn.
Both artists will be taking a coterie of their own musicians and as usual Mark has assembled a group of players who are the best in their field. The band will consist of Richard Bennett on guitar, Guy Fletcher on keyboards, Jim Cox on piano, John McCusker on violin & cittern, Mike McGoldrick on flute, whistle & pipes, Glenn Worf on bass and Ian Thomas on drums.
Mark has taken a break from recording his next album in order to participate in what is likely to be the must see show of the year. Mark's association with Dylan dates back to 1979 when he played on Dylan's Slow Train Coming Sessions and then produced Bob's acclaimed 1983 release Infidels.
Mark says, "I'm much looking forward to going out on the road with Bob in such a special year. Also, it was an honour to be asked to record one of Bob's songs on the forthcoming Amnesty International 50th anniversary album to mark his 70th birthday"
shit...
Data Europese tournee
Op Dylans officiële website staan inmiddels de data voor de aanstaande Europese tournee. Tijdens deze tournee zullen Dylan & band op 19 oktober optreden in het Sportpaleis in Antwerpen, en op 20 oktober in Sportpaleis Ahoy' in Rotterdam (en niet in de Heineken Music Hal, zoals eerdere berichten meldden).
De data:
6 oktober Dublin, Ierland
8 oktober Glasgow, Schotland
9 oktober Glasgow, Schotland
10 oktober Manchester, Engeland
11 oktober Nottingham, Engleand
13 oktober Cardiff, Wales
14 oktober Bornemouth, Engeland
16 oktober Lille, Frankrijk
17 oktober Parijs, Frankrijk
19 oktober Antwerpen, België
20 oktober Rotterdam, Nederland
21 oktober Esch-sur-Alzette, Luxenburg
23 oktober Oberhausen, Duitsland
25 oktober Mannheim, Duitsland
26 oktober München, Duitsland
27 oktober Leipzig, Duitsland
29 oktober Berlijn, Duitsland
31 oktober Hamburg, Duitsland
2 november Herning, Denemarken
3 november Malmö, Zweden
4 november Stockholm, Zweden
6 november Hannover, Duitsland
7 november Nürnberg, Duitsland
8 november Innsbruck, Oostenrijk
9 november Padova, Italië
11 november Florence, Italië
12 november Rome, Italië
14 november Milaan, Italië
15 november Genève, Zwitserland
16 november Zürich, Zwitserland
Er is nog niks bekend over wanneer de kaarten in de voorverkoop gaan. Deze informatie zal in de komende dagen geplaatst worden op Dylans officiële website. Op Dylans officiële website wordt met geen woord gerept over Mark Knopfler. Ook op Knopflers website is niks te vinden over een eventuele (gezamenlijke) tournee door Europa in oktober / november.
De data:
6 oktober Dublin, Ierland
8 oktober Glasgow, Schotland
9 oktober Glasgow, Schotland
10 oktober Manchester, Engeland
11 oktober Nottingham, Engleand
13 oktober Cardiff, Wales
14 oktober Bornemouth, Engeland
16 oktober Lille, Frankrijk
17 oktober Parijs, Frankrijk
19 oktober Antwerpen, België
20 oktober Rotterdam, Nederland
21 oktober Esch-sur-Alzette, Luxenburg
23 oktober Oberhausen, Duitsland
25 oktober Mannheim, Duitsland
26 oktober München, Duitsland
27 oktober Leipzig, Duitsland
29 oktober Berlijn, Duitsland
31 oktober Hamburg, Duitsland
2 november Herning, Denemarken
3 november Malmö, Zweden
4 november Stockholm, Zweden
6 november Hannover, Duitsland
7 november Nürnberg, Duitsland
8 november Innsbruck, Oostenrijk
9 november Padova, Italië
11 november Florence, Italië
12 november Rome, Italië
14 november Milaan, Italië
15 november Genève, Zwitserland
16 november Zürich, Zwitserland
Er is nog niks bekend over wanneer de kaarten in de voorverkoop gaan. Deze informatie zal in de komende dagen geplaatst worden op Dylans officiële website. Op Dylans officiële website wordt met geen woord gerept over Mark Knopfler. Ook op Knopflers website is niks te vinden over een eventuele (gezamenlijke) tournee door Europa in oktober / november.
Eerste data Europese tournee
De eerste data van de Europese tournee staan op boblinks. De data zijn nog niet gepubliceerd op Dylans officiële website.
26 oktober München, Duitsland
30 oktober Oberhausen, Duitsland
7 november Nürnberg, Duitsland (+ Mark Knopfler)
Aangezien alleen bij het laatste van bovenstaande concerten Mark Knopfler staat genoemd, krijg ik hoop dat er een kans is op concerten in Nederland (en België) zonder Knopfler.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik zit niet te wachten op het snarengeneuzel van Knopfler.
26 oktober München, Duitsland
30 oktober Oberhausen, Duitsland
7 november Nürnberg, Duitsland (+ Mark Knopfler)
Aangezien alleen bij het laatste van bovenstaande concerten Mark Knopfler staat genoemd, krijg ik hoop dat er een kans is op concerten in Nederland (en België) zonder Knopfler.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik zit niet te wachten op het snarengeneuzel van Knopfler.
mogelijk concert in België
Eerder berichte ik hier over mogelijk aanstaande concerten in Nederland, in oktober, en vroeg ik om informatie over mogelijke concerten in België. Vandaag ontving ik van Peter onderstaande informatie, waarvoor dank!
Nu, ook in België wordt aan een concert voor het najaar gewerkt.
En ook hier wordt de formule met Knopfler uitgewerkt tot een passende locatie.
Vermits de vijf jongste concerten van Dylan in Vorst Nationaal (02, 03, 05, 07 en 09) telkens een volle zaal opleverden wordt met het plaatsen van een dubbele affiche de optie voor het Sportpaleis in Antwerpen gelicht.
Dat betekent in plaats van 9.000 toeschouwers een potentiële verdubbeling, tenzij enkel voor zitjes wordt geopteerd, dan blijft de capaciteit op 13.000 personen.
Niet de beste keuze als je het mij vraagt, maar dit is Live Nation...
Nu, ook in België wordt aan een concert voor het najaar gewerkt.
En ook hier wordt de formule met Knopfler uitgewerkt tot een passende locatie.
Vermits de vijf jongste concerten van Dylan in Vorst Nationaal (02, 03, 05, 07 en 09) telkens een volle zaal opleverden wordt met het plaatsen van een dubbele affiche de optie voor het Sportpaleis in Antwerpen gelicht.
Dat betekent in plaats van 9.000 toeschouwers een potentiële verdubbeling, tenzij enkel voor zitjes wordt geopteerd, dan blijft de capaciteit op 13.000 personen.
Niet de beste keuze als je het mij vraagt, maar dit is Live Nation...
Bo Dylan - uitverkoop
Het foldertje van de Media Markt valt net door de brievenbus. Zoals eigenlijk altijd is er uitverkoop bij de Media Markt, in de folder dit keer ook Dylan.
De cd Desire kost momenteel 5,99 euro, de 2 cd The Essential Bob Dylan - de versie in een blikken hoes - kost 8,99 euro.
Doe er je voordeel mee.
De cd Desire kost momenteel 5,99 euro, de 2 cd The Essential Bob Dylan - de versie in een blikken hoes - kost 8,99 euro.
Doe er je voordeel mee.
Europa in oktober & november
De geruchten rond een Europese tournee door Dylan & band in oktober & november worden steeds hardnekkiger. Zo staat er op de website van fanzine Isis dat het mogelijk om een serie dubbelconcerten zou gaan waarbij de tweede act - naast Dylan - Mark Knopfler zou zijn.
Verder meldt de site van Isis dat er mogelijk concerten zullen plaatsvinden in o.a. Engeland, Italië en Duitsland.
Van een andere, eveneens zeer betrouwbare bron, heb ik vernomen dat de kans zeker aanwezig is dat Dylan & band ook naar Nederland komen voor één of meerdere concerten. Dit / deze concert(-en) zou(den) dan moeten plaatsvinden in oktober in de Heineken Music Hal in Amsterdam.
Over een eventueel concert (of concerten) in België heb ik helaas nog niks gehoord. Mocht iemand meer relevante informatie hebben over concerten in Nederland en / of België, dan hoor ik het graag [tom_dylan@hotmail.com]
Verder meldt de site van Isis dat er mogelijk concerten zullen plaatsvinden in o.a. Engeland, Italië en Duitsland.
Van een andere, eveneens zeer betrouwbare bron, heb ik vernomen dat de kans zeker aanwezig is dat Dylan & band ook naar Nederland komen voor één of meerdere concerten. Dit / deze concert(-en) zou(den) dan moeten plaatsvinden in oktober in de Heineken Music Hal in Amsterdam.
Over een eventueel concert (of concerten) in België heb ik helaas nog niks gehoord. Mocht iemand meer relevante informatie hebben over concerten in Nederland en / of België, dan hoor ik het graag [tom_dylan@hotmail.com]
Dylan nieuws #4
Op de draaitafel ligt een verzamelaar met uitsluitend nummers van Dylan. De plaat begint met Blowin' in the wind, gevolgd door Highway 61 revisited, wat een rare combinatie is, een vervreemdende werking heeft & toch, ergens, werkt het.Een dag na het beluisteren van de uitzending van Theodor Holman (zie hieronder) kocht ik de boekhandel een roman van Holman & ergens lijken deze uitzending & deze roman - De plant die muziek maakte - met elkaar verbonden. Een vreemde gewaarwording. Meer hierover in de nieuwe aantekeningen, waar ik begin juni aan begonnen ben. Ik zie wel waar het schip strandt, als het ooit strandt.
Is er iemand die andere boeken van Theodor Holman heeft gelezen? Zo ja, zijn er andere boeken van Holman waar Dylan in voorkomt? Ik hoor het graag.
Fysiek gaat het slecht, wederom door de rug gegaan, maar in de kop kan het niet beter. Goed nieuws zit er aan te komen. Nee, nog beter: twee keer goed nieuws. Dat is voor later wanneer zaken meer zeker zijn.
De laatste dagen een zestal oude afleveringen van fanzine Dignity gelezen, een fanzine waar ik hiervoor nog helemaal niet bekend was. Ik kan niet anders dan de loftrompet blazen, alle zes de afleveringen bevatten zeer lezenswaardige artikelen.
En verder? Een tijdje geleden How does it feel; Das Bob-Dylan-Lesebuch gelezen. Althans deels. Het boek bevat een aantal naar het Duits vertaalde stukken die ik eerder in het (oorspronkelijke) Engels heb gelezen. Deze stukken in vertaling herlezen, had ik geen behoefte aan. Bleven de in het Duits geschreven stukken over, daar zitten zeker een aantal aardige stukken bij, maar geen toppertje. Zet het niet te hoog op je verlanglijstje.
Over een paar dagen begint Dylan aan zijn tour door Amerika, The Never ending pool kan weer ingevuld worden. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik vind het een aangename manier om een tour te volgen.
[plaat omdraaien, koffie inschenken]
'Mevrouw Tom' is druk met het naar bed brengen van de kinderen, als ze daarmee klaar is, wil ze een film kijken. Zodra de naald de laatste groef heeft geraakt van de plaat die mij nu Positively 4th street laat horen, stap ik over van vinyl naar iPod. Een prima oplossing, zo hoor ik de muziek die ik wil horen & kan 'mevrouw Tom' de film kijken waarop ze zich verheugd heeft.
Over film gesproken: vorige week My own love song gezien - je weet wel, de film waarvoor Dylan de muziek schreef / opnam & wat uiteindelijk resulteerde in Together through life - die film heeft nogal een slechte reputatie (& dan druk ik mij voorzichtig uit). 'Mevrouw Tom' & ik hebben gekeken & moesten na een kwartiertje kijken concluderen dat die reputatie geheel ten onrechte is. My own love song is helemaal geen slechte film, ook geen fantastische film. Een aardige, soms opmerkelijke film met goede muziek.
Een tijdje geleden stelde ik hier een vraag over Shot of love. Tot op heden heb ik nog geen reactie mogen ontvangen. Mocht je toch iets weten, laat het me horen [tom_dylan@hotmail.com].
Nog even terug naar Holman: de boekenkast met romans, dichtbundels, enz. waarin Dylan voorkomt, begint zich inmiddels aardig te vullen. Is er behoefte aan een lijst met titels? Zo ja, laat het me weten, dan zal ik er een deze dagen eens voor gaan zitten.
Tot slot: de mediamarkt verkoopt momenteel de heruitgave van de dvd (2010) Unplugged voor acht euro. Geen idee hoeveel ze op voorraad hebben, vorige week heb ik het laatste exemplaar uit de lokale mediamarkt meegenomen, maar dat wil niet zeggen dat de voorraad niet aangevuld wordt en / of elders ook op is.
die radio-uitzending
Gisteren schreef ik hier over een radio-uitzending rond Dylan. Inmiddels heb ik informatie over bewuste uitzending in de VPRO gids gevonden. De uitzending heet De zomer van OBA live en wordt uitgezonden op woensdagavond (morgen dus) tussen 7 en 8 uur 's avonds op radio 5. De gids: De helden van Theodor Holman. 6-delige serie waarin Theodor Holman mensen portretteert die hem hebben geïnspireerd. Met veel anekdotes, citaten en muziek. Deel 2: Bob Dylan (1941) - 'It ain't me babe!' Theodor Holman: 'Ik was nog maar een puber, zo'n jaar of zestien en ik hoorde Bob Dylan 'It ain't me babe zingen' (sic) en ik dacht: dit ben ik, dit gaat over mij. Die toon van Dylan, dat was mijn toon. Bob Dylan heeft mijn beeld over vrouwen, toen en nu nog steeds enorm beïnvloed. Hij heeft me gevormd!' (www.obalive.nl).
Een paar jaar geleden zou ik geschreven hebben: cassettedeck op scherp zetten, de vinger net boven de knop 'rec.' & wachten op het juiste moment.
Nu zeg ik: 'waar kan ik dit donderdag vinden bij 'uitzending gemist?'
Een paar jaar geleden zou ik geschreven hebben: cassettedeck op scherp zetten, de vinger net boven de knop 'rec.' & wachten op het juiste moment.
Nu zeg ik: 'waar kan ik dit donderdag vinden bij 'uitzending gemist?'
Dylan nieuws #3
Met het risico dat deze aflevering van Dylan nieuws gaat lijken op een aflevering van Dylan kort, neem ik in dit bericht enkele links op die ik de moeite waard vind. (Het grote verschil blijft dat ik in Dylan kort probeerde alle Dylanesque berichten op het net te linken & dat in Dylan nieuws zeker niet zal doen - maar goed, dat is inmiddels allemaal oud nieuws.)En terwijl It's alright, ma (I'm only bleeding) door de kamer schalt - wat is dit godsgruwelijk, beangstigend mooi. Maak me wakker, maak me wakker, dit wil ik iedere dag horen, tien keer, minstens - wil ik je eerst wijzen op een reactie van Jan Joos bij een inmiddels al weer wat ouder bericht op deze blog, zie hier. Heerlijk vind ik dit soort reacties, een persoonlijk verhaal. De moeite van het lezen waard. Weer een stukje wijzer over de beleving van het luisteren, weer een stukje wijzer over het ontdekken van Dylans muziek.
Op Shaketown, wil ik toch even op wijzen, een stuk over een recent concert, het concert in Mainz. Mooie foto's ook.
Tien nummers van Dylan die mee mogen naar een onbewoond eiland, tsja, goede vraag Ton. Ik weet het niet, jij wel? Ik weet het niet, ik weet alleen dat It's alright, ma (I'm only bleeding) bij die tien zit, althans nu, vandaag, omdat het door de kamer knalt & ik tijdens het knallen moeite blijk te hebben met denken omdat... Enfin, you get the picture (je krijgt de foto??)
En terwijl de kinderen een spelletje doen op de Wii, denk ik over die tien na. Eens even kijken: It's alright, ma (I'm only bleeding) dus. Verder, op dit moment - eens even zien - People get ready; Blind Willie McTell; Man in the long black coat; I'll keep it with mine; High water (for Charley Patton); Visions of Johanna (live 1966); Dirge, uhm, even denken. Farewell Angelina; Idiot wind en ... o nee, bliksem ik ben er al! Okee, vandaag deze tien. Morgen zal dat wel weer anders liggen.
Frits wees me erop - waarvoor dank - dat in de nieuwe Oor de column van Nico Dijkshoorn over Dylans stem gaat. Is dat niet dezelfde column die een tijdje geleden al online stond? Rond Dylans verjaardag moet dat geweest zijn, ik moet hier ergens een link geplaatst hebben.
Woensdag 6 juli zal de radiouitzending (radio 5) De helden van Holman gaan over Dylan. Geen idee hoe laat die uitzending begint. Mocht je het weten, laat het me weten.
De Europese tournee is inmiddels al weer afgelopen, vanaf 14 juli touren Dylan & band door Amerika. Die man moet wel een rusteloze ziel hebben, anders houd je dit niet vol, lijkt mij.
Dit jaar hebben we nog geen nieuwe Dylan-release gezien - de heruitgave van Brandeis telt niet echt, meer een spek-en-bonen-release. Welkom, maar toch. De laatste jaren hebben geleerd dat zo'n release vaak in oktober komt. Zo uit het hoofd:
oktober 2010 mono + Bootleg series 9
oktober 2009 Christmas in the heart
april 2009 Together through life
oktober 2008 Tell tale signs
oktober 2007 DYLAN (verzamelaar)
Ik moet bekennen dat ik mijn hart een beetje vast houd, ik vrees dit najaar een nieuwe verzamelaar i.p.v. ècht nieuw werk. Maar misschien dat Sony nog met een verrassing komt.
Dat is het weer even voor nu, ik ga naar de koffie, de muziek & de boeken.
Ellen Willis
Het artikel Dylan, geschreven door Ellen Willis, werd in 1967 in Cheetah gepubliceerd & jaren later werd het door Graig McGregor opgenomen in het boek Bob Dylan a retrospective. Dit is, voor zo ver ik heb kunnen achterhalen - vanochtend, staand voor de boekenkast - het enige stuk van Ellen Willis over Dylan dat is opgenomen in de immer groeiende stapel boeken.Onlangs is het boek Out of the vinyl deeps; Ellen Willis on rock music uitgekomen. Ik heb het boek nog niet in handen gehad, op internet vind ik de volgende beschrijving: Out of the Vinyl Deeps collects for the first time Willis’s Rock, Etc. columns and her other writings about popular music from this period (including liner notes for works by Lou Reed and Janis Joplin) and reasserts her rightful place in rock music criticism. (meer hier)
Uit de inhoudsopgave van dit boek, gevonden op internet, blijkt dat Willis meer over Dylan heeft geschreven dan het ene stuk dat in Bob Dylan a retrospective te vinden is. Naast dit stuk uit Cheetah, bevat Out of the vinyl deeps de volgende stukken over Dylan:
New Morning: Dylan revisited
Dylan and fans: looking back, going on
Dylan's anti-surprise
Of dit voldoende is om dit boek aan te willen schaffen, moet je natuurlijk helemaal zelf beslissen. Ik wacht nog even, al is het wel een boek dat in mijn achterhoofd zal blijven zeuren. Ooit zal ik het ongetwijfeld kopen.
Ooit.
zaterdagochtend
Vanavond speelt Dylan in Borlänge, Zweden het laatste concert van zijn huidige tournee door Europa. Binnen twee weken begint dan de tournee door Amerika.
Een tijd geleden was er sprake de mogelijkheid om binnenkort via Dylans officiële website concertopnamen te downloaden / beluisteren. Nooit meer wat van gehoord.
Dank aan Paul voor zijn reactie bij Dylan nieuws #2 met daarin de link naar het Nederlandstalige stuk over een recent concert. En dank aan Peerke voor de link naar het interview met Dave Stewart.
Vraagje: aan het album Shot of love werd bij latere persing The Groom's still waiting
at the altar toegevoegd. Ik weet dat er verschillende persingen op cd van Shot of love zijn, waarop Groom is toegevoegd. Ook weet ik dat er een Amerikaanse persing op vinyl is, waarop Groom is toegevoegd. Nou de vraag: heeft iemand of is iemand bekend met een niet-Amerikaanse persing op vinyl van Shot of love waarop Groom aan de tracklist is toegevoegd? Reacties kunnen maar tom_dylan@hotmail.com.
De dvd My own love song valt net door de brievenbus. Het schijnt een slechte film te zijn, maar het gaat mij om de muziek :-)
Een tijd geleden was er sprake de mogelijkheid om binnenkort via Dylans officiële website concertopnamen te downloaden / beluisteren. Nooit meer wat van gehoord.
Dank aan Paul voor zijn reactie bij Dylan nieuws #2 met daarin de link naar het Nederlandstalige stuk over een recent concert. En dank aan Peerke voor de link naar het interview met Dave Stewart.
Vraagje: aan het album Shot of love werd bij latere persing The Groom's still waiting
at the altar toegevoegd. Ik weet dat er verschillende persingen op cd van Shot of love zijn, waarop Groom is toegevoegd. Ook weet ik dat er een Amerikaanse persing op vinyl is, waarop Groom is toegevoegd. Nou de vraag: heeft iemand of is iemand bekend met een niet-Amerikaanse persing op vinyl van Shot of love waarop Groom aan de tracklist is toegevoegd? Reacties kunnen maar tom_dylan@hotmail.com.De dvd My own love song valt net door de brievenbus. Het schijnt een slechte film te zijn, maar het gaat mij om de muziek :-)
Abonneren op:
Posts (Atom)