Too much of nothing can make a man feel at ease op de foto gezet.
De keuze van Henk Hofstede in Rialto [19 september 2009]: Dont look back.
Splintermans droomwereld 1 door Hubert Stuipje [Dylan in de Nederlandse literatuur?]
Ruben op zee schrijft Like a rolling stone.
Nog even over de keuze van Henk Hofstede, is het nu Don't look back of Dont look back? Ik heb altijd geleerd dat het Dont look back moet zijn en dat mensen die Don't look back schrijven, correct willen schrijven, maar het dus eigenlijk juist fout doen. Vraag me niet waar ik dit geleerd heb, ik weet het echt niet meer. Het is zo'n 'waarheid' die al jaren in mijn kop zit opgesloten zonder dat ik de oorsprong kan aangeven. 'Het is gewoon zo'.
Maar is het wel zo?
De advertentie van Plato geeft beide manieren van schrijven. Kies maar uit.
Ik houd het op Dont look back, eigenwijs als ik ben, maar ik kan er best naast zitten.
Henk Hofstede heeft in ieder geval een goede keuze gemaakt, Dont look back is natuurlijk een fantastische film over Dylan's tournee door Engeland in 1965, maar ik geloof niet dat ik lezers van deze blog daarvan hoef te overtuigen. Dont look back is makkelijk toegankelijk. De film wordt regelmatig (eens in de zoveel jaar) op de tv uitgezonden & is in iedere beetje goede platenzaak op dvd te vinden. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Hard rain of Renaldo and Clara. Het wordt hoog tijd dat platenmaatschappij Sony officiële releases van Hard rain en Renaldo and Clara in overweging neemt, om over Eat the document en de film van de optredens in de Supperclub in 1993 nog maar te zwijgen.
Sony zou mij in ieder geval een groot plezier doen wanneer deze films eindelijk eens officieel worden uitgebracht.
En als ik dan toch mag kiezen, begin maar met Hard rain.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten