Nederland doet Dylan #2 (Antons rubriek)

Jaren ’60 en de beat-muziek

We vervolgen onze serie met een enkele ‘rariteit’ en enkele voorbeelden van Nederlanse beat-groepen, die Dylan covers opnamen.

(ZZ &) De Maskers: Masters Of War
In 1966 verschijnt dit Dylan nummer op hun LP “Sensations In Sound" (Artone PDS 510).

De Maskers worden beschouwd als de eerste Nederlandse beatband, tussen 1963 en 1966 zeer populair dankzij een wervelende show en hits zoals Dracula, Ik Heb Genoeg Van Jou en Sloppin' In Las Vegas. ZZ alias Bob Bouber (pseudoniem van Boris Blom) richt de band eind 1962 op: Hans De Hont (bas gitaar), Jaap De Groot (gitaar), Jan de Hont (gitaar) en Jan Otting(toetsen). Bouber, kleinzoon van volkstoneelspelers Herman en Aaf Bouber, is wat je noemt een duizendpoot. Voordat hij de band opricht is hij toneelkapper, keeper bij het A-elftal van DWS, toneelspeler en tegen wil en dank is hij een tijdje directeur van de eerste Nederlandse cabaretopleiding. In 1964 breekt de band met hun debuutsingle Dracula meteen nationaal door, mede dankzij een optreden in Willem Duys' televisieprogramma Voor De Vuist Weg. Na de twee 'popart'-singles Three's A Crowd en Brand New Cadillac concentreren De Maskers zich op het spelen van rhythm & blues.

In 1969 verlaat Jan de Hont de band. In dat jaar neemt de band nogmaals een single op met Chubby Checker (For You For Me For You). De nieuwe vaste zanger wordt Johnny Kendall (Johan Donkerkaat), waarmee de band nog enkele jaren blijft spelen als nachtcluborkest. Na het uiteenvallen van de band in jaren ’70 treden ze later nog op als onderdeel van ‘sixties-revival’ festivals. Recentelijk (2008) is dat nu ook over.
Masters Of War verschijnt ook op single (en in Spanje op EP)

1966 Label Artone, DS 25375 B-kant As Long As I Have You / Spaanse uitgave als EP. Twee extra nummers

Ook speelt de band het nummer It’s All over Now, Baby Blue (plus Masters Of War) live op de Radio (deze opnamen zijn in 2002 verschenen op de CD, “Live On Radio 1965-1966, RBCD-RB187

*****

Ook in 1966 verschijnt het nummer She Belongs To Me op een LP van de Eindhovense band The Phantoms (self-titled, Dureco 51.036.)

Roald van der Horst, Ad van de Ven en Fred Gundlach leggen de basis voor The Phantoms in 1962. Het eerste optreden is over de grens, in België. In een grote biertent speelt een Ober Bauernkapel en The Phantoms mogen de pauzes vullen. Ze hebben dan een oude radioversterker van 6 Watt waar ze een zaalmicrofoon voor moeten zetten om boven het volk uit te komen. Het drumstel van Fred Gundlach bestaat onder andere uit een zinken wasketel. Die heeft hij volgestopt met oude jassen, een laken ervoor gespannen waarop de naam van de groep staat. De groep heeft nauwelijks één nummer gespeeld, als er een Belg op hen toekomt die 1000 franc biedt, toch nog altijd een gulden of 70 toen, als ze onmiddellijk zouden stoppen. De hele avond blijft de man terugkomen maar het bedrag ging wel omlaag, omdat hij een stevige drinker is en zijn consumpties er telkens vanaf trekt.
In juni 1965 maken The Phantoms een eerste single. Jack the Ripper is niet meer dan een plaatselijk succes, met name gekocht door leden van de fanclub, die het vijftal dan al enige tijd heeft. Het grote succes komt een paar maanden later. In het AVRO-televisieprogramma Nieuwe Oogst brengt de groep I'll go crazy en dat wordt de landelijke doorbraak.
Op hun LP “The Phantoms” (1966) staan (naast Dylan’s She Belongs To Me) ook andere bekende nummers zoals: A brand new Cadillac (Brown/Gybson/Johnson); Hang on Sloopy (Russell/Farrell) & A well respected man (Davies). Dan wordt het rustig in ‘Phantomenland’.
Tot in 1982 als de stad Eindhoven 750 jaar bestaat en de Phantoms gevraagd worden voor een reünie optreden. Dat wordt een groot succes. In 1985 komen ze opnieuw bij elkaar, als trekpleister op het Eindhoven Dertig Plus feest, een feest voor iedereen die in de jaren 60 het uitgaansleven frequenteerde. Sindsdien zijn ze nog een aantal malen bijeen geweest, voornamelijk op particuliere feesten, en in september 1995 tijdens een concert op de Markt in Eindhoven ter gelegenheid van bevrijdingsdag.

The Phantoms: 1965

Een compilatie-album (incl. She Belongs To Me) is verkrijgbaar op CD:
I'll Go Crazy (incl. 6 bonustracks), Dureco II 64342, 1998
Originaly released on LP, "The Phantoms", Dureco 51.036, 1966; Ad van de Ven - guitar; Wally Soute - bass; Ronald van der Horst - guitar; Marty van Rooy - zang; Fred Gründlach - drums

*****

Tee Set was een nederbiet band uit Delft, die in de jaren zestig furore maakte met rhythm & blues en vanaf begin jaren zeventig met popmuziek. De belangrijkste hit van Tee Set is Ma Belle Amie uit 1970. De band werd in 1965 opgericht door Peter Tetteroo, Gerard Romeyn, Polle Eduard en Carry Janssen. In 1968 trekt Tetteroo drie nieuwe muzikanten uit de Amsterdamse groep James Mean aan om Tee Set voort te zetten: Franklin Madjid (bas), Joop Blom (drums) en Ferdi Karmelk (gitaar). Jan-Pieter Boekhoorn wordt de nieuwe toetsenist en daarmee is de Tee Set weer een kwintet, waarmee de LP ‘Join the Tee Set’ (1968) wordt opgenomen. Op deze LP (met één van fraaiste hoezen uit de Nederlandse Beat-geschiedenis) verschijnt: It’s All Over Now, Baby Blue (één van de minste fraaie versies van dit nummer ooit gehoord).

Onder het pseudoniem Tinus Plotseling brengt Peter Tetteroo in 1968 een single uit met een Nederlands-talige versie van Quinn The Eskimo (met op de a-kant Trip Trap door de tulpjes (Havoc SH149). Het wordt geen denderend succes.

Met de terugkeer van Hans van Eijck in 1969 wordt een fase ingezet waarin Tee Set langzaam transformeert naar een popgroep, die makkelijk in het gehoor liggende liedjes brengt. De grootste hit uit de geschiedenis van de band wordt in 1969 uitgebracht: Ma Belle Amie. In het voorjaar van 1970 stijgt het nummer tot de vijfde plaats op de Amerikaanse hitlijst. In 1979 is er nog een hit met het nummer Linda Linda, maar daarna is het vier jaar stil rondom de groep en gaan de bandleden ieder hun eigen weg. Vanaf 1983 treedt Tee Set weer enkele jaren op, met Peter Tetteroo en verder een wisselende bezetting. Tetteroo overlijdt op 9 september 2002 op 55-jarige leeftijd.

*****

In 1965 wordt door Fono-Disc (FD 1109) de EP: ‘Vier Successen van de Hitparade’ uitgebracht. Daarop ook Mr. Tambourine Man (naar het bekende Byrds-arrangement).
Als uitvoerende artiest worden The Stars vermeld. Wellicht een gelegeneheidsbandje van studio-muzikanten, die keurig de versies spelen van nummers, die door de oorspronkelijke artiesten tot een hit waren gemaakt.

(wordt vervolgd – Deel III: meer jaren ’60)