afdwalen

Vrijdagavond was 't, al zappend langs de verschillende kanalen viel ik in het programma What we did on our holiday. Het eerste waar mijn oog op viel waren de boeken op de kast achter het meisje met de zonnebril en dan in het bijzonder het boek Dylan On Dylan dat op een stapel in het midden van de kast ligt. Ik volgde het programma niet meer. Het lukte niet meer, ik bleef maar staren naar die boeken, zoeken naar meer Dylan-boeken.
Tsja, boeken. Op Facebook schreef een New Yorker over de boekwinkel Unoppressive Non-Imperialist Bargain Books in de wijk Greenwich Village te New York. Deze boekwinkel, aldus de Facebooker, heeft een aparte Dylan-afdeling. Kun je het je voorstellen? Een boekwinkel met niet een paar Dylan-boeken, maar gewoon veel. Een droomwinkel.
Zo'n bericht op Facebook maakt nieuwsgierig en dus hapte ik toe, ik klikte op de ingesloten link. Dat klikken bracht me bij een artikel van Maggie Paley op de website van The New York Times. Dat artikel gaat over Unoppressive Non-Imperialist Bargain Books, zeg maar de Dylan-boekwinkel.
In die boekwinkel, aldus Paley, hangen twee posters. Een van die twee posters meldt: "Over 35 Different Bob Dylan Books in Stock!"
De eigenaar van de winkel, ene Mr. Drougas, is een Dylan-liefhebber. Wederom Paley: "Though the sound system has been quiet lately, it has been known to play Dylan from opening until closing."
Waarom gaat de stereo-installatie tegenwoordig niet meer aan om van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat Bob Dylan de winkel in te slingeren?
Is Mr. Drougas plots een liefhebber van de stilte geworden? Of heeft hij misschien klachten gekregen over geluidsoverlast?
Ergens in mijn achterhoofd, aan de ronde achterwand van mijn geest plakt een post it met de naam van die boekwinkel: Unoppressive Non-Imperialist Bargain Books. Het is een verre droom. Ik ben geen reiziger, geen avonturier. Ik ben het meest gelukkig thuis, tussen mijn boeken en platen.
In mijn dagdromen reis ik vaak ver genoeg. Laat mijn lichaam maar thuis.