Mooie bijdrage van Hans, vooral het contrast tussen het collectivisme (commune!?) van de hippies en het individualisme van the Beats en Dylan. Ik heb de jaren 60 niet meegemaakt, maar ik herinner me een paar gesprekken met iemand die er wel bij was. Een van de dingen die hij zei, was dat ze destijds vonden dat Blowing In the Wind ging over blowen, waarop ik zei dat die woordspeling voor zover ik weet niet in het Engels bestaat. Maar het zegt wel iets over hoe iedereen aan Dylan's ideeën z'n eigen draai kan geven. Vind jij het een hippielied, nou ja, dan is het een hippielied.
Ik zag ooit een aflevering van 3 op reis waarin de presentator (Dennis Storm volgens mij) Woodstock bezocht en vertelde dat het festival daar georganiseerd was om Dylan uit z'n tent (Big Pink) te lokken, maar dat hij niet kwam omdat hij een hekel had aan hippies!
Hoe hoog het waarheidsgehalte van dit verhaal is weet ik niet, maar ik geloof dat het er zo langzamerhand op begint te lijken dat we de vraag of Dylan de "original hippy" was met nee kunnen beantwoorden. Maar wie was dat dan wel?
2 opmerkingen:
Donovan!
Ja, da's een goeie.
Een reactie posten