Gisteren schreef ik: "Zoals iedere goede Dylan-song heeft 'Things Have Changed' vele regels die in het achterhoofd van de luisteraar (deze luisteraar) sluimeren om te pas en te onpas als het moment vattende oneliners op te borrelen, klaar om de wereld in geslingerd te worden."
En verdomd als 't niet waar is, vandaag kwam ik maar niet los van zo'n regel uit "Things Have Changed", met dank aan een minister die al twaalf jaar lang een alternatieve waarheid vertelt en vandaag met de billen bloot moest:
All the truth in the world adds up to one big lie
Dat zingt Dylan in "Things Have Changed", maar ik wil helemaal niet aan ministers denken, en al helemaal niet aan liegende ministers. Het is avond, ik wil na een lange dag werken niet nadenken, maar ondergaan en dus zet ik het album op dat ik veel vaker dan ik doe op zou moeten zetten: Under The Red Sky.
Under The Red Sky bevat meer sterke songs dan ik op de vingers van één hand kan tellen en in "T.V. Talkin' Song" misschien wel Dylans beste zangpartij van de jaren negentig.
Ander voorbeeld: ik heb een zwak voor "Born In Time". Ik weet het, ik behoor andere versies van dit nummer beter te vinden, aldus de kenners, maar de kenners kunnen vanavond de boom in. Vanavond vind ik deze "Born In Time", de "Born In Time" met David Crosby's stem als tweede viool, wel héél erg mooi.
En "Handy Dandy", te vaak over het hoofd gezien.
Denk toch nog maar even terug aan die minister - het gebeurde mij net ook - en luister dan naar die eerste paar regels van "Handy Dandy":
Handy Dandy, controversy surrounds him
He been around the world and back again
Something in the moonlight still hounds him
Het is vreemd hoe zaken soms op hun plaats vallen, hoe ik dingen hoor die ik nooit eerder hoorde in de muziek die ik al jaren beluisteren.
Laat mij nog maar even luisteren, gewoon nog een tweede keer Under The Red Sky. Het is niet zo'n lang album, net iets meer dan een half uur en in dat half uur komt veel schoonheid voorbij: "Unbelievable", "God Knows" en natuurlijk het titelnummer.
Muziek vanuit de losse pols.
Natuurlijk had het album beter gekund als...
Maar het heeft geen zin om dat pad op te gaan. Als brengt me nergens. Ik moet luisteren naar het album zoals het is. Prima album, te vaak onderschat.
En met "T.V. Talkin' Song" misschien wel Dylans beste...
Enfin ik heb het al eerder gezegd. Beter is het dat je zelf gaat luisteren. Het helpt om de dag even te vergeten, dat luisteren. Om uit het nu te stappen, voor even. Iets meer dan een half uur, om precies te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten