Noem het maar een aanvulling op aantekening hieronder. In het Duitstalige boekje lees ik: Es ist ein bisschen so wie mit Bamberger Bier im Allgemeinen und Rauchbier im Besonderen. Auch dazu kann man letzlich niemanden bekehren. Entweder es schmeckt einem und man bleibt dabei, oder man muss halt weiter irgendeine Plörre trinken. Mit Dylan verhält es sich om Prinzip genauso.
Ik moet bekennen dat ik niet precies weet wat Plörre betekent & ik verdom het om het op te zoeken. Maar ergens heb ik het gevoel dat de wetenschap van de betekenis van het woord Plörre mijn ergernis niet gaat wegnemen.
En de foto op de kaft van het boek is nog wel aardig & ook is de cartoon Peanuts van mei 1971, over Dylans dertigste verjaardag, opgenomen - maar beide kunnen de ergernis niet wegnemen.
Misschien ben ik wel een zeurpiet, een zuurpruim.
Het zij dan maar zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten