Het is niet bekend of Bob Dylan ooit in Brugge geweest is maar toch zijn de ‘Tambourine Men’ in deze stad al enige tijd aan het broeden op een mogelijkheid om deze verjaardag ook hier niet onopgemerkt te laten voorbij gaan. Op zondagavond 22 mei 2011 organiseert dit obscuur genootschap in de Nocturne (Wollestraat 29) een hommage aan de zeventigjarige kunstenaar. Een lezing over de roots van Bob Dylan, enkele covers door lokale artiesten, een film waarin de diepste geheimen van een song onthuld worden, zelfs een verrassingsact is niet uitgesloten… maar ook een unieke kans om alle lokale fans van het eerste en het hopelijk nog lang niet laatste uur te ontmoeten. Wil je meer te weten komen over het verband tussen Desolation Row en de Verloren Hoek ? Is dit de comeback van Phil Graveyard ? Wil je ook een uniek exemplaar van de prachtaffiche getekend door Peter Jonkheere ? Zorg dan dat je die zondagavond in de stad bent waar je de verwijzingen uit Simple Twist of Fate overal kunt aantreffen : ‘they sat together in the park’, ‘they walked along by the old canal… and stopped into a strange hotel’, ‘she was walking by the arcade … dropped a coin into the cup of a blind man at the gate’, ‘by the waterfront docks where the sailors all come in’, … Die zondagavond zal de geest van Dylan er zeker rondwaren : be there !
Zes Brugse Dylan-fans tussen 30 en 60, die zich als Tambourine men laten aanspreken, organiseren op 22 mei een Dylan-avond in Brugge.
Om 19u00 is er een voordracht door Dirk Roose : 'The roots of Bob Dylan'.
Vanaf 20u00 zijn er verschillende optredens door lokale helden die Dylan nummers herinterpreteren.
Entree is gratis. Het gebeuren gaat door in de Nocturne, een gezellig bruin keldercafé in de Wollestraat 29 te Brugge.
1 opmerking:
Wat een fantastische avond!
Dank aan de 'Tambourine Men' voor hun aanstekelijk enthousiasme!
Jammer genoeg ging de voordracht wat de mist in door technische problemen en het massaal binnenstromend volk.
Het keldertje van De Nocturne zat afgeladen vol 'bobcats' en ander schoon volk.
Bij aanvang van het muzikale gedeelte leek het een gezellige kampvuuravond te zullen worden, waarbij de nadruk eerder lag op het gezellig samenzijn dan op de vertolking. We kregen een wat 'grappige' versie van Blowin' in the Wind te horen ("het antwoord mij vriend ...") en een hilarische versie van Love Minus Zero/No Limit in het Brugs dialect ("In de Wibra en an de stoasje, besprekn ze de situoasje)...
Daarna als verrassingsact: Raymond van het Groenewoud met o.a. You Ain't Goin' Nowhere, waarna muzikaal een versnelling werd bijgeschakeld.
Verder nog mooie vertolkingen van o.a. Blind Willie McTell, Sister, One more cup of coffee, Don't Think Twice , It's Allright(met mooie mondharmonicasolo's) & als afsluiter van de avond 'Like a Rolling Stone'. Met dank aan ondersteunend gitarist Filip Bollaert die met zijn (schijnbaar) geïmproviseerde begeleiding het geheel muzikaal op een hoger niveau wist te tillen. Filip wist me na afloop te vertellen dat hij een zwak heeft voor het album 'Planet Waves' wat voor mij een aanleiding is om deze plaat deze week nog eens te beluisteren.
Een reactie posten