Dylan kort #671

De filosofie van popmuziek (o.a. Dylan) door dr. Jean-Pierre Wils op 27 april.
Op 19 maart 1962 - vandaag 49 jaar geleden - kwam Dylans debuutelpee uit, zie hier en hier en hier.
Een citaat: Dus bij deze een oproep aan Dylan-fans om zijn cd's te verbranden, de boekjes te gebruiken als pleepapier en afbeeldingen te bekladden. Het hoe & waarom is hier te lezen.
Hier in huis worden er geen cd's in de brand gestoken - ik vraag me zelfs af of cd's Überhaupt willen branden, maar dit terzijde - bekladden doen we hier ook niet & op het toilet gebruiken wij, als normale mensen, toiletpapier.
De grote vraag is, tenminste zo lees ik het stuk van Nick van Uden: valt Dylan van zijn voetstuk door in China op te treden? Een goede vraag, al begint Nick van Uden voor het beantwoorden van die vraag helemaal verkeerd. Hij begint met: Opmerkelijk bericht op Rollingstone.com. Bob Dylan, de held der protestzangers, Armand in het kwadraat en aanhanger van goede idealen lijkt niet minder op geld belust te zijn dan zijn collega's a la Bono. Dylan zien als de held der protestzangers, is als kijken door een vijfenveertig jaar oude bril. Dylan is misschien even, ergens in de eerste helft van de jaren zestig, een zogenaamde 'protestzanger' - verschrikkelijk woord - geweest, maar dat is al weer zó lang geleden. Zijn zogenaamde 'protestliederen' beslaan slechts een fractie van zijn oeuvre.
Iets verder schrijft Nick van Uden: Ik kan niet aan de indruk ontkomen dat meneer Dylan, de held van voorheen, ineens al zijn idealen opzij heeft gezet voor.. Geld. Dit is opmerkelijk om twee redenen: 1. blijkbaar heeft Van Uden toegang tot Dylans diepste zieleroerselen, hij weet blijkbaar wat Dylans idealen zijn, en 2. Dylan zou optreden in China voor het geld. Als Dylan nou iets niet te kort heeft, moet het wel geld zijn. Ik geloof er geen donder van dat geld Dylans motivatie is om in China op te treden.

Wat heeft Dylan er dan toe bewogen om in China te willen optreden? Ik weet het niet, ik kan alleen gissen. Ik heb immers Dylans telefoonnummer niet, ik kan het hem niet vragen. Ik denk - mar dit is puur speculatie - dat Dylans motivatie om op te treden in China te maken heeft met de uitdaging, de uitdaging om in zoveel mogelijk verschillende landen op te treden. Nooit eerder trad hij op in China. Of dat een goede reden is, tsja.

Ik heb wel mijn bedenkingen bij Dylans optreden in China. Het regime in China is, als je het mij vraagt, verwerpelijk. De vraag is echter in hoeverre Dylans besluit om op te treden in China een 'goedkeuring' is van het Chinese regime.

En stel dat het antwoord 'ja' is op die vraag - wat ik ten zeerste betwijfel - waar ligt dan de grens? Waarom niet optredens in Texas - waar nog steeds de doodstraf wordt uitgevoerd - veroordelen?

Nou wil ik niet Texas & China over een kam scheren, alles behalve zelfs, ik wil alleen maar aangeven dat de grens een glijdende schaal is.

Ik heb mijn bedenkingen bij Dylans optreden in China & tergelijkertijd heb ik mijn twijfels bij mijn bedenkingen.

Ik ga geen cd's verbranden & Dylan valt voor mij niet van zijn voetstuk ("stond hij op een voetstuk dan?"), maar ik ben alles behalve gelukkig met Dylans keuze om op te treden in China.

Laat me weten hoe jij denkt over de concerten in China, stuur je stuk naar tom_dylan@hotmail.com of laat een reactie achter.