Daar lijkt mij niks vreemds aan, maar nu komt het.
Dat 'gewone' muziek luisteren wordt bij mij afgewisseld door periodes die gevuld zijn met herhaling. Zo heb ik een paar jaar geleden het weken lang volgehouden om na iedere werkdag bij thuiskomst, nog met de jas aan, een pak koeken uit de kast te pakken, Blind Willie McTell op repeat te zetten en al staande driekwart van de koeken uit het pak op de te eten (ik had toen een voorkeur voor stroopwafels). Meestal duren periodes eerder dagen dan weken, maar Blind Willie McTell is wel ècht wonderschoon.
Tijdens een andere 'luisterperiode' draaide ik uitsluitend Shot of love, iedere dag weer, net zo lang tot iedere vezel van mijn lijf was doortrokken van dit album. Andere periodes werden in beslag genomen door Man in the long black coat, kant 2 van Bringing it all back home of 'Love and theft'.
Sinds een paar dagen zit ik in een 'luisterperiode' die vooral opmerkelijk is doordat het niet uitsluitend met Dylan wordt gevuld.
Het ziet er ongeveer als volgt uit: na eten, kinderen naar bed brengen & de weblog bijwerken, ga ik zitten met een boek & draai ik Kind of blue van Miles Davis. Zodra de laatste klanken van Kind of blue zijn weggestorven, stop ik met lezen, zet ik de drie outtakes van Blonde on blonde die te vinden zijn op het zevende deel van The Bootleg series op & pak ik pen & papier voor het maken van aantekeningen - voor hier, voor elders. Na het draaien van deze drie outtakes van Blonde on blonde, gaat de cd als vanzelf verder in de live-versie van Ballad of a thin man. Halverwege deze opname brei ik een eind aan de aantekeningen.
Ik weet het, het is krankjorum.
Maar om voor mij nog onduidelijke redenen gaat Kind of blue voor deze oren vloeiend over in de outtakes van Blonde on blonde. Het past.
5 opmerkingen:
Grappig te lezen dat Kind of Blue ( m.i. beste jazz cd van Miles D) en Blonde on Blonde zo naadloos op elkaar aansluiten. Binnenkort heb ik weer een Jazz en Whiskey avond en dan zal ik als try out de Blonde on Blonde cd van his Bobness opzetten. Misschien een rare vraag maar over welke specifieke out takes heb je het dan?
Arno E.
Arno
Sta mij toe even die vraag te beantwoorden. Het gaat, zoals Tom aangeeft, over The Bootleg Series Vol. 7: No Direction Home: The Soundtrack.
Daarop staan de volgende tracks van Blonde On Blonde, op cd 2:
8.'Leopard-Skin Pill-Box Hat' (25 januari 1966)
9.'Stuck Inside of Mobile with the Memphis Blues Again' (17 februari1966)
10.'Visions of Johanna' (30 november 1965)
groet
Patrick
@Peerke: Dank voor het beantwoorden, je was me net een slag voor :-)
@ Arno: laat me even weten hoe de avond is verlopen.
groet,
Tom
Heren, dank voor het antwoord. Gelukkig , de nrs 9 en 10 zijn mijn favorieten. Ga die als experiment toevoegen. Jullie moeten helaas nog even wachten wat de J & W avond is pas op 1 april , geen grap, gepland.
Maar dat laat onverlet dat ik voor mezelf dat experiment al vast kan piloteren.
Mooie combinatie, Dylan en Miles...
Of ik zelf luisterperiodes heb, ja op zich wel.
In politieke buien, alles van Freewheelin tot Blonde On Blonde
Als ik begin aan de periode 1979-1988 draai ik ze ook allemaal weer.
Oh Mercy,Street Legal,Blood On The Tracks, Desire,Budokan en Modern Times draai ik het meest.
Een reactie posten