Zoals ik in het bericht hieronder schreef bevat NRC Handelsblad van vandaag een recensie van The Basement Tapes complete. Die recensie is te vinden in het Cultureel Supplement van de krant. De voorkant van het Cultureel Supplement ziet er goed uit: Een grote, mooie foto van Bob Dylan in kleur en onder de titel "Bob Dylans Basement Tapes" de tekst: "Legendarische opnames Dylan na 47 jaar eindelijk compleet op cd en Elvis Costello zet oude Dylanteksten op muziek".
Dat belooft veel goeds. Blijkbaar besteedt NRC Handelsblad niet alleen aandacht aan The Basement Tapes Complete, maar ook aan Lost On The River, het project onder leiding van T-Bone Burnett waarbij onder andere Elvis Costello, Marcus Mumford en Jim James oude songteksten van Bob Dylan uit de Basement Tapes-periode van nieuwe muziek hebben voorzien.
Bij het openslaan van het Cultureel Supplement denk ik echter aan de tekstregels die volgens Dante op de poort naar de hel te lezen zijn: "Laat alle hoop varen, gij die hier binnengaat."
Natuurlijk is het buiten alle proporties om bij het openslaan van een krant te denken aan Dante's hel. Ik ben mij terdege bewust van mijn overdrijving. Echter, ik overdrijf met reden. De aandacht die in NRC Handelsblad wordt gegeven aan Lost On The River in vergelijking met de aandacht die The Basement Tapes Complete krijgt is werkelijk buiten alle proporties.
The Basement Tapes Complete krijgt ongeveer een kwart pagina terwijl Lost On A River ongeveer anderhalve pagina krijgt.
Hoe prijzenswaardig de uitgave van Lost On The River ook is, het heeft bij lange na niet de historische omvang als de uitgave van de complete Basement Tapes. En toch, starend naar pagina 2 en 3 van het Cultureel Supplement krijg ik de indruk dat niet The Basement Tapes Complete maar Lost On The River het culturele evenement is van de herfst van 2014.
En de tekst? Tsja, NRC Handelsblad was en is een kwaliteitskrant, maar dat neemt niet weg dat ook NRC Handelsblad journalisten in dienst heeft die domme fouten maken. Het in "Dylan kort #1045" aangehaalde citaat van Jan Vollaard staat niet alleen op de website van NRC Handelsblad, maar ook in de papieren versie van deze krant.
3 opmerkingen:
Elvis Costello (bewonderenswaardige liedjessmid) is politiek correcter dan Dylan, dat zal de reden zijn, samen met de neiging in Nederland en de rest van de wereld om alles met het epitethon nieuw te verkiezen boven oud ;-)
En klopt het dat in het artikel, net als in dat op internet van Jan Vollaard, over dat antieke geval van de Complete Basement Tapes (niet strak) als leadzanger van Tears of Rage Richard Manuel wordt genoemd..? Zucht, op Big Pink ja... maar verder is de toon wel sympatiek en op een aangename manier kritisch door zwakke en sterke punten naar voren te halen... De mate van aandacht voor et ene en het andere is echter wel een kleine blunder.
Ik heb een proefabbonnement op NRC en het stukje dus inmiddels ook doorgeneusd. Laat ik positief blijven. Eerlijk is eerlijk, het verhaal van The Basement Tapes is grotendeels al bekend. Waarschijnlijk vond men het bij NRC interessanter om te vertellen hoe verloren teksten nieuw leven werden ingeblazen. Hier lopen gewoon de belangen van de journalistiek en de Dylan-fan wat uiteen.
Frans
Het is weer eens niet goed. Wat een verrassing.
Koop die krant dan gewoon niet.
Een reactie posten