Dylan kort #1020

De Nieuwe Snaar heeft een nummer met de titel 'In de hemel is geen Dylan', luister hier. [Met dank aan Wim.]
De film Searching for Sugar Man bevat veel verwijzingen naar Dylan, zo heb ik van Alja begrepen [waarvoor dank] Al eerder tipte een lezer van deze blog mij over deze film, nu wordt het toch echt tijd dat ik Searching for Sugar Man ga zien.
Paul Zollo - Songwriters on songwriting is een boek dat al lang op mijn verlanglijst staat, maar waar ik steeds maar niet aan aanschaf van toe kom. Ik vergeet het gewoon. Ton hielp me weer het herinner dat ik dit boek wil lezen [waarvoor dank] door mij een link naar hier te sturen.
The 30th Anniversary concert celebration is aanstaande zondag op de buis te zien (Canvas, 22:50 uur). Zou dit de onlangs op dvd en bluray uitgebrachte, nieuwe versie van deze concertfilm zijn? [met dank aan Loek]

Terwijl ik bovenstaande typte, luisterde ik een aantal malen naar 'In de hemel is geen Dylan' van De Nieuwe Snaar. Ooit zag ik De Nieuwe Snaar in het theater, lang geleden. Ze speelden veel (en goed), maar geen 'In de hemel is geen Dylan', helaas. Het is wel mooi, dit nummer.
Enfin, luisteren naar dit nummer deed me er aan herinneren dat ik afgelopen weekend op een boekenmarkt het boek Hoogtevrees in Babylon van Boudewijn de Groot kocht. In dit boek staat de door De Groot geschreven songteksten uit de periode 1963 - 2006.
De meeste lezers van deze blog zullen ongetwijfeld bekend zijn met het nummer 'Picknick' van Boudewijn de Groot. Ik was dat niet.
In dit nummer, zo lees ik in Hoogtevrees in Babylon, komen de volgende regels voorbij:

"Gekleed in vijgenblad van schuim
vliegt Dylan door het hemelruim,
speelt hymnen op zijn harp en gouden luit."

Volgens De Nieuwe Snaar is er geen Dylan in de hemel ("daarom draaien wij hem hier"), maar volgens De Groot vliegt diezelfde Dylan wel door het hemelruim.
Het aardige van Hoogtevrees in Babylon is dat De Groot bij ieder nummer het een en ander het geschreven. Over 'Picknick' schrijft hij onder andere: "Die allereerste versie vond ik onlangs terug in mijn, overigens schamele, archief. Daarin valt ook te lezen dat ik aanvankelijk Allah door het hemelruim liet vliegen en niet (Bob) Dylan. Ik denk dat ik toen meer had met hem dan met Allah. De laatste werd overigens in het manuscript doorgestreept en vervangen door Dante en niet door Dylan. Die kreeg zijn rol dus pas tijden het inzingen, al heb ik geen idee waarom. Ik neem aan dat ik ervan uitging dat mijn publiek beter wist wie Dylan was dan wie Dante was. Of Lennaert protesteerde, want Dante was tenslotte een van zijn helden." (blz. 35)