Op 27 maart 1967 verscheen in Amerika het album Bob Dylan's greatest hits. De voorzijde van de hoes van dat album bevat een schitterende foto, gemaakt door Rowland Sherman. Bij de plaat zat ook een grote (opgevouwen) poster, met daarop het overbekende, door Milton Glaser gemaakte portret van Bob Dylan. (Zie hier) Dat album is de bovenste van de drie cd's op de afbeelding rechts. De tracklist van dit album bevat tien nummers:
01. Rainy day women #12 & 35
02. Blowin' in the wind
03. The Times they are a-changin'
04. It ain't me babe
05. Like a rolling stone
06. Mr. Tambourine man
07. Subterranean homesick blues
08. I want you
09. Positively 4th street
10. Just like a woman
Het opvallende aan die tracklist is dat de nummers min of meer in chronologische volgorde staan, met één grote uitzondering: 'Rainy day women #12 & 35', het eerste nummer van dit album. (Dat heeft mij altijd gestoord, maar dat is persoonlijk)
In Engeland verscheen in maart 1967 een Europese variant van Bob Dylan's greatest hits met een andere foto op de voorzijde van de hoes - gemaakt door Jerry Schatzberg - en een andere tracklist dan op de Amerikaanse release. Dat album is de onderste van de drie cd's op de afbeelding. Dit album werd ook in Nederland geperst (en uitgebracht), maar pas in 1969.
De tracklist van deze Europese versie van Bob Dylan's greatest hits bevat de volgende 12 nummers:
01. Blowin' in the wind
02. It ain't me babe
03. the Times they are a-changin'
04. Mr. Tambourine man
05. She belongs to me
06. It's all over now, baby blue
07. Subterranean homesick blues
08. One of us must know
09. Like a rolling stone
10. Just like a woman
11. Rainy day women #12 & 35
12. I want you
Ook de tracklist van de Europese Bob Dylan's greatest hits is min of meer chronologisch, maar in tegenstelling tot de Amerikaanse release is op deze release niet één nummer behoorlijk uit de chronologische context getrokken.
Toen dit album uitkwam, bleek het nogal wat verrassingen te bevatten. Zo is de eerste noot van 'Blowin' in the wind' weggevallen, en bevat dit album een 'unfaded', langere versie van 'One of us must know' en een sterk ingekorte versie (net 2 minuten in plaats van de ruim vierenhalve minuut zoals op Blonde on blonde) van 'Rainy day women # 12 & 35'. (Op een aantal latere persingen staat wèl de volledige versie van 'Rainy dat women #12 & 35' en om het nog gekker te maken: ik heb me laten vertellen dat er een versie van dit album op cassette is uitgebracht waarop 'Like a rolling stone' niet de versie van Highway 61 revisited is, maar van Self portrait).
Eind jaren tachtig werd Bob Dylan's greatest hits opnieuw in Nederland geperst. De hoes van die plaat is identiek aan de hoes van de eerdere Europese persingen (foto van Jerry Schatberg), alleen de songtitels staan nu niet meer op de voorzijde van de hoes. Meest verrassend aan deze release is dat er de tien nummers van de oorspronkelijke Amerikaanse release op staan.
Als tiener was deze heruitgave mijn eerste kennismaking met Bob Dylan's greatest hits.
En toen werd het album op cd uitgebracht. De eerste cd-versie van Bob Dylan's greatest hits die in Nederland in de winkels kwam te liggen - voor zover ik weet - was min of meer identiek aan de laatste Nederlandse release op elpee, dus met de Europese hoes, maar de Amerikaanse tracklist.
Later werd dit album opnieuw uitgebracht, maar nu met de Europese hoes en de Europese tracklist. Op de afbeelding is de uitgave van deze versie te zien die in 1997 werd uitgebracht, dertig jaar na de oorspronkelijke release.
Voor de verzamelaar valt er genoeg moois te beleven aan het verzamelen van de verschillende versies van Bob Dylan's greatest hits. Als ik me even beperk tot de Europese persingen, dan zijn er natuurlijk al twee verschillende tracklists op dit album te vinden. Daarnaast zijn er versies met ingekorte en volledige versies van 'Rainy day women #12 & 35'.
De Spaanse persingen van dit album bevatten de songtitels in het Spaans op de voorzijde van de hoes. Ook de kleur van de foto op deze Spaanse persingen wijkt wat af (niet ten goede) van bijvoorbeeld de Nederlandse en Engelse persingen.
De grote vraag is natuurlijk of de tien tracks op de Amerikaanse release en/of de twaalf tracks op de Europese release anno 1967 representatief waren voor Dylans oeuvre / hits. Bevat Bob Dylan's greatest hits een goede introductie tot Dylans muziek? Wat de conclusie ook is, het is goed om te onthouden dat er zijn nogal wat Dylan-liefhebbers zijn bij wie de liefde voor Dylans muziek begon na het horen van dit album.
Die wetenschap moet voldoende zijn om dit album met een zeker respect te bekijken, het heeft heel wat mensen ooit over de streep getrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten