Setlist 30 oktober: I'll be your baby tonight / Love minus zero/no limit / Things have changed / Tangled up in blue / Rollin' and tumblin' / Visions of Johanna / John Brown / Mississippi / Highway 61 revisited / Ain't talkin' / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Stilte: Het is stil op het internet als het om Bob Dylan gaat. Er verschijnen de laatste dagen niet tot nauwelijks berichten over Dylan op het internet. Meestal kan ik iedere week wel een aantal afleveringen van 'Dylan kort' vullen met links naar berichten op het net, maar deze dagen gaat dat niet lukken.
Op zich is dit geen verrassing, in de aanloop naar de release van Tempest stond het internet bol met berichten over Dylan in het algemeen en dit album in het bijzonder. Vlak na de release van Tempest was dit (uiteraard) niet anders. Nu lijkt iedereen weer even over Dylan te zijn uitgeschreven. Ik meen mij te herinneren dat het rond de release van bijvoorbeeld Together through life en Tell tale signs niet anders was. Geen reden tot zorgen dus, die berichten over Dylan op het net komen vanzelf weer.
Sinds gisteravond ben ik in de ban van 'Temporary like Achilles', een enigszins vergeten nummer van Blonde on blonde. Het nummer was mij voor gisteren ook nooit zo opgevallen, maar gisteren viel het kwartje. Een vergeten pareltje, weggestopt tussen de hemelbestormende klanken van Blonde on blonde. Zonder er al te veel op in te willen gaan waarom uitgerekend dit nummer mij gisteravond bij de strot greep, hoop ik dat ik je voldoende heb weten te verleiden om vandaag nog, misschien wel nu meteen Blonde on blonde op te zetten en de oren extra te spitsen op het moment dat 'Temporary like Achilles' voorbij komt.
De afbeelding bij dit bericht is een advertentie uit NME. Opvallend daarbij is dat de gebruikte foto eerder werd gebruikt voor de hoes van de Nederlandse persing van de single 'Like a rolling stone'.
Setlist 29 oktober
I'll be your baby tonight / It's all over now, baby blue / Things have changed / Tangled up in blue / The Levee's gonna break* / Shelter from the storm / High water (for Charley Patton) / A Hard rain's a-gonna fall / Highway 61 revisited / Tryin' to get to heaven / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
* = Mark Knoplfer op gitaar
* = Mark Knoplfer op gitaar
Dylan kort #962 - aanvullingen
jeejeepee zo af en toe: Tempest, inclusief vertaling van 'Roll on John', hier.
Bob Gruen: Fotograaf, zie hier.
Aangezien bovenstaande leuk, maar karig is, plaats ik hieronder nog een advertentie voor Pat Garrett & Billy the Kid, zowel de film als de soundtrack uit een aflevering van Muziekkrant Oor uit 1973. Klik eventueel op de afbeelding om 'm wat beter te kunnen bekijken.
Bob Gruen: Fotograaf, zie hier.
Aangezien bovenstaande leuk, maar karig is, plaats ik hieronder nog een advertentie voor Pat Garrett & Billy the Kid, zowel de film als de soundtrack uit een aflevering van Muziekkrant Oor uit 1973. Klik eventueel op de afbeelding om 'm wat beter te kunnen bekijken.
Dylan kort #962
Setlist 27 oktober: You ain't goin' nowhere / Girl from the North country / Things have changed / Tangled up in blue / Beyond here lies nothin'* / Every grain of sand / Tweedle dee and tweedle dum / Delia / Highway 61 revisited / Mississippi / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
* = Mark Knopfler op gitaar
Met verrassende track is, wat mij betreft, 'Delia', op de hielen gezeten door 'Every grain of sand'.
Infidels: Gisteren schreef ik hier over de releasedatum van de cd-versie van Infidels, inclusief vraag. Dank aan allen die een reactie hebben achtergelaten of via de e-mail hebben gegeven. Het aardige (en verwarrende) is dat de verschillende informatiegevers elkaar (deels) tegenspreken. Kortom: voorlopig speur ik nog wat verder. Ik denk dat ik inmiddels weet hoe het zit, maar ik wil eerst nog verder zoeken. Hierbij al wel die andere advertentie voor Infidels.
Ondertussen speur ik naar meer over Archibald MacLeish (wie nu de wenkbrauwen fronst, moet Chronicles nog maar eens lezen) en ligt Highway 61 revisited op mij te wachten om gedraaid te worden. Dan is er nog die Bob Dylan-Allen Ginsberg-connectie die me al weken (maanden) bezighoudt en mag ik dan in één adem gelijk even de recent verschenen nieuwe vertalingen van gedichten van Allen Ginsberg (uitgegeven door Uitgeverij IJzer) bij iedereen aanbevelen. Schitterend boek, waarover later meer.
Er is meer, nog veel meer. Naast mijn computer ligt een stapeltje boeken en papieren vol krabbels. Het moet allemaal nog verwerkt worden. Eerst even laten bezinken.
Later meer.
* = Mark Knopfler op gitaar
Met verrassende track is, wat mij betreft, 'Delia', op de hielen gezeten door 'Every grain of sand'.
Infidels: Gisteren schreef ik hier over de releasedatum van de cd-versie van Infidels, inclusief vraag. Dank aan allen die een reactie hebben achtergelaten of via de e-mail hebben gegeven. Het aardige (en verwarrende) is dat de verschillende informatiegevers elkaar (deels) tegenspreken. Kortom: voorlopig speur ik nog wat verder. Ik denk dat ik inmiddels weet hoe het zit, maar ik wil eerst nog verder zoeken. Hierbij al wel die andere advertentie voor Infidels.
Ondertussen speur ik naar meer over Archibald MacLeish (wie nu de wenkbrauwen fronst, moet Chronicles nog maar eens lezen) en ligt Highway 61 revisited op mij te wachten om gedraaid te worden. Dan is er nog die Bob Dylan-Allen Ginsberg-connectie die me al weken (maanden) bezighoudt en mag ik dan in één adem gelijk even de recent verschenen nieuwe vertalingen van gedichten van Allen Ginsberg (uitgegeven door Uitgeverij IJzer) bij iedereen aanbevelen. Schitterend boek, waarover later meer.
Er is meer, nog veel meer. Naast mijn computer ligt een stapeltje boeken en papieren vol krabbels. Het moet allemaal nog verwerkt worden. Eerst even laten bezinken.
Later meer.
Dylan kort #961 (o.a. Infidels vraagje)
Empire burlesque: Vergeet niet het stuk over Empire burlesque van Peter te lezen. Het staat onder dit bericht.
Setlist 26 oktober: You ain't goin' nowhere / To Ramona / Things have changed / Tangled up in blue / The Levee's gonna break / Make you feel my love / Cry a while / Desolation row / Highway 61 revisited / Love sick / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Nostalgie: 'Blowin' in the wind', het origineel en drie covers, hier.
All out of bubblegum...: 'House of the rising sun', vier versies, waaronder Dylans versie, hier.
27 oktober 1983: Het is vandaag 29 jaar geleden dat Infidels in Amerika uitkwam, zie hier. (het album kwam in Nederland een dag eerder uit). de afbeelding bij dit bericht is een advertentie voor Infidels. Mijn geheugen zegt mij dat ik nog een advertentie voor dit album moet hebben, maar blijkbaar heb ik daar nog geen scan van gemaakt. Ik zal eens op zoek gaan.
In mijn hoofd zit dat ik ergens gelezen heb dat Infidels Dylans eerste album was dat niet alleen op elpee en cassette uitkwam, maar ook gelijk op cd. Gek genoeg staat er in de afgebeelde advertentie 'Available now on Columbia records and cassettes', niks over een cd. Laat mijn geheugen mij in de steek? Werkt mijn geheugen nog wel goed, maar heeft de schrijver die mij informeerde over de cd-versie van Infidels het bij het verkeerde eind? Wie het weet mag het zeggen (tom_dylan@hotmail.com)
Setlist 26 oktober: You ain't goin' nowhere / To Ramona / Things have changed / Tangled up in blue / The Levee's gonna break / Make you feel my love / Cry a while / Desolation row / Highway 61 revisited / Love sick / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Nostalgie: 'Blowin' in the wind', het origineel en drie covers, hier.
All out of bubblegum...: 'House of the rising sun', vier versies, waaronder Dylans versie, hier.
27 oktober 1983: Het is vandaag 29 jaar geleden dat Infidels in Amerika uitkwam, zie hier. (het album kwam in Nederland een dag eerder uit). de afbeelding bij dit bericht is een advertentie voor Infidels. Mijn geheugen zegt mij dat ik nog een advertentie voor dit album moet hebben, maar blijkbaar heb ik daar nog geen scan van gemaakt. Ik zal eens op zoek gaan.
In mijn hoofd zit dat ik ergens gelezen heb dat Infidels Dylans eerste album was dat niet alleen op elpee en cassette uitkwam, maar ook gelijk op cd. Gek genoeg staat er in de afgebeelde advertentie 'Available now on Columbia records and cassettes', niks over een cd. Laat mijn geheugen mij in de steek? Werkt mijn geheugen nog wel goed, maar heeft de schrijver die mij informeerde over de cd-versie van Infidels het bij het verkeerde eind? Wie het weet mag het zeggen (tom_dylan@hotmail.com)
Empire burlesque - door Peter
Ik vind mijzelf een groot Dylanliefhebber en –bewonderaar. Zelfs wel een beetje een kenner, al val ik wat dat betreft natuurlijk geheel in het niet bij Tom. Niettemin zijn er enkele Dylan albums die ik niet heb. Dat zijn Dylan, Empire Burlesque, Knocked out loaded en Saved. Om verschillende redenen nooit aangeschaft of, zoals Empire Burlesque, ooit weer van de hand gedaan.
Vandaag heb ik Empire Burlesque via Spotify weer eens beluisterd. Ik was er van overtuigd dat ik dit album zo slecht kon waarderen vanwege de disco-achtige arrangementen. Die bleken me vandaag echter alles mee te vallen. Maar ik denk dat ik wel weet waarom ik die plaat maar niks vond en nog steeds maar niks vind. Het is Dylans ontzettend overspannen stemgebruik dat mij in de meeste nummers mateloos irriteert. Bob Dylan heeft verschillende gedaantes, zoals wij allen weten, deze gedaante weet mij niet te boeien, integendeel.
Dat geldt niet voor alle songs. I’ll remember you en Emotionally yours zijn positieve uitzonderingen. Ik vind het meteen ook de betere songs van de plaat. En natuurlijk Dark Eyes. Hierbij viel me vandaag ineens op hoe Dylan hier weer klinkt zoals hij in de jaren ‘60 zong. Zelfde stem. Dat kan je van die andere nummers niet zeggen
Dus tja: een paar goeie songs, maar een album dat ik toch niet snel weer zal beluisteren. Een paar nummers wist ik me niet eens te herinneren, zo lang had ik ze niet gehoord. Als je mij vandaag in een quizz Clean cut kid of Something’s burning baby had laten horen, had ik met m’n mond vol tanden gestaan...
Ik kwam overigens op het idee omdat er op Expecting rain een link staat naar Dylans Farm Aid-optreden in 1985. Ik heb dat hele optreden eens beluisterd (in stukjes uiteraard) en live komen de songs van Empire Burlesque toch wel beter tot z’n recht. Ik meen dat hij ze verder niet vaak meer live gespeeld heeft.
Peter
Vandaag heb ik Empire Burlesque via Spotify weer eens beluisterd. Ik was er van overtuigd dat ik dit album zo slecht kon waarderen vanwege de disco-achtige arrangementen. Die bleken me vandaag echter alles mee te vallen. Maar ik denk dat ik wel weet waarom ik die plaat maar niks vond en nog steeds maar niks vind. Het is Dylans ontzettend overspannen stemgebruik dat mij in de meeste nummers mateloos irriteert. Bob Dylan heeft verschillende gedaantes, zoals wij allen weten, deze gedaante weet mij niet te boeien, integendeel.
Dat geldt niet voor alle songs. I’ll remember you en Emotionally yours zijn positieve uitzonderingen. Ik vind het meteen ook de betere songs van de plaat. En natuurlijk Dark Eyes. Hierbij viel me vandaag ineens op hoe Dylan hier weer klinkt zoals hij in de jaren ‘60 zong. Zelfde stem. Dat kan je van die andere nummers niet zeggen
Dus tja: een paar goeie songs, maar een album dat ik toch niet snel weer zal beluisteren. Een paar nummers wist ik me niet eens te herinneren, zo lang had ik ze niet gehoord. Als je mij vandaag in een quizz Clean cut kid of Something’s burning baby had laten horen, had ik met m’n mond vol tanden gestaan...
Ik kwam overigens op het idee omdat er op Expecting rain een link staat naar Dylans Farm Aid-optreden in 1985. Ik heb dat hele optreden eens beluisterd (in stukjes uiteraard) en live komen de songs van Empire Burlesque toch wel beter tot z’n recht. Ik meen dat hij ze verder niet vaak meer live gespeeld heeft.
Peter
26 oktober 1963
Op 26 oktober 1963 gaf Bob Dylan een concert in Carnegie Hall, New York. 26 oktober 1963, dat is vandaag 49 jaar geleden. (Voor de tracklist, zie hier) En toch, luisterend naar de opnamen van dit concert is te horen dat het een paar dagen geleden is dat dit concert plaats vond zonder dat de muziek gedateerd klinkt. 49 jaar na dato weet de jonge Bob Dylan mij nog steeds te ontroeren.
Dit concert werd door Dylans platenmaatschappij opgenomen en inmiddels zijn er een aantal nummers van dit concert officieel uitgebracht. Zo staan op het eerste deel van The Bootleg series 'Who killed Davey Moore?' en 'Talkin' John Birch paranoid blues' en op het zevende deel van diezelfde Bootleg series staan 'A Hard rain's a-gonna fall' en 'When the ship comes in'.
Tot slot bracht Dylans platenmaatschappij in 2005 een promo-cd op de markt met daarop zes nummers van dit concert: 'The Times they are a-changin'', 'The Ballad of Hollis Brown', 'Boots of Spanish leather', 'Lay down your weary tune', het werkelijk schitterende 'North country blues' en 'With God on our side'.
In juni 2008 schreef ik hier en hier over dit concert en de daarvan opgedoken tape. (Ik zie nu dat de datum in de titel bij het tweede bericht niet klopt, maar dit terzijde).
Ik realiseer me nu dat ik te lang niet meer naar de opnamen van dit concert heb geluisterd. Vandaag biedt een mooie gelegenheid voor een inhaalslag. Vanavond is het weer even 1963, ik wandel zo de Carnegie Hall in New York binnen. En nou maar duimen dat Dylan 'North country blues' speelt, daar kan ik echt naar uitkijken.
Dit concert werd door Dylans platenmaatschappij opgenomen en inmiddels zijn er een aantal nummers van dit concert officieel uitgebracht. Zo staan op het eerste deel van The Bootleg series 'Who killed Davey Moore?' en 'Talkin' John Birch paranoid blues' en op het zevende deel van diezelfde Bootleg series staan 'A Hard rain's a-gonna fall' en 'When the ship comes in'.
Tot slot bracht Dylans platenmaatschappij in 2005 een promo-cd op de markt met daarop zes nummers van dit concert: 'The Times they are a-changin'', 'The Ballad of Hollis Brown', 'Boots of Spanish leather', 'Lay down your weary tune', het werkelijk schitterende 'North country blues' en 'With God on our side'.
In juni 2008 schreef ik hier en hier over dit concert en de daarvan opgedoken tape. (Ik zie nu dat de datum in de titel bij het tweede bericht niet klopt, maar dit terzijde).
Ik realiseer me nu dat ik te lang niet meer naar de opnamen van dit concert heb geluisterd. Vandaag biedt een mooie gelegenheid voor een inhaalslag. Vanavond is het weer even 1963, ik wandel zo de Carnegie Hall in New York binnen. En nou maar duimen dat Dylan 'North country blues' speelt, daar kan ik echt naar uitkijken.
Setlist 24 oktober
You ain't going nowhere / It ain't me, babe / Things have changed / Tangled up in blue / Cry a while / Joey / Summer days* / Visions of Johanna / Highway 61 revisited / Forgetful heart / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
* = Mark Knopfler op gitaar
* = Mark Knopfler op gitaar
Dylan kort #960
Setlist 23 oktober: Watching the river flow / Man in the long black coat / Things have changed* / Tangled up in blue* / Cry a while / A Hard rain's a-gonna fall / High water (for Charley Patton) / Chimes of freedom / Highway 61 revisited / Mississippi / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
* = Freddy Koella op gitaar
Tempest: Een recensie, hier.
'Bangladesh bewijst eer aan Bob Dylan en George Harrison', zie hier.
The Bootleg series vol. 10: Volgens de nieuwste (sterke) geruchten kunnen we deel 10 van The Bootleg series begin volgend jaar verwachten. Waarschijnlijk zal deze aflevering gevuld zijn met muziek uit de jaren 1969 en 1970.
The Bootleg series vol. 11: Hierop zal 'Meet me in the morning' - de outtake die ook te vinden zal zijn op de flipside van de single 'Duquesne whistle' (Black Friday-release) - te vinden zijn. Of deel 11 van The Bootleg series uitsluitend gevuld zal zijn met outtakes van Blood on the tracks is nog verre van zeker. Van mij mag het.
Meer over de delen 10 en 11 van The Bootleg series op de website van fanzine Isis.
* = Freddy Koella op gitaar
Tempest: Een recensie, hier.
'Bangladesh bewijst eer aan Bob Dylan en George Harrison', zie hier.
The Bootleg series vol. 10: Volgens de nieuwste (sterke) geruchten kunnen we deel 10 van The Bootleg series begin volgend jaar verwachten. Waarschijnlijk zal deze aflevering gevuld zijn met muziek uit de jaren 1969 en 1970.
The Bootleg series vol. 11: Hierop zal 'Meet me in the morning' - de outtake die ook te vinden zal zijn op de flipside van de single 'Duquesne whistle' (Black Friday-release) - te vinden zijn. Of deel 11 van The Bootleg series uitsluitend gevuld zal zijn met outtakes van Blood on the tracks is nog verre van zeker. Van mij mag het.
Meer over de delen 10 en 11 van The Bootleg series op de website van fanzine Isis.
Eindelijk je boek gelezen
Onder de titel 'Eindelijk je boek gelezen' ontving ik onderstaande e-mail van Loek over Luister je nou alweer naar Bobby. Tijdens het lezen van Loeks e-mail kreeg ik kippenvel, simpelweg omdat Loek in zijn e-mail een van de voornaamste redenen voor mij om überhaupt te schrijven verwoord heeft. Die reden is mijn eigen verbazing tijdens het luisteren naar de muziek van Bob Dylan vastleggen in de hoop dat ik de lezer in die verbazing weet mee te nemen.
Hallo Tom,
Het heeft even geduurd en ik ben een hoop slaap tekort gekomen vanwege je boek.
Ik hou het kort want je hebt meer aan je hoofd.
Ten eerste, ik ben 3 maanden jonger dan Dylan, zag mijn eerste concert in 1966 in Sheffield.
(Volgens div. bronnen het beste van zijn U.K.tour in dat jaar).
Woonde en werkte toen in Engeland.
Na al die jaren dacht ik dat ik wel zo’n beetje alles van belang over hem wist. Niet dus.
Verbazend veel opgestoken van je boek en er ook van genoten.
Lezen doe ik in bed maar ben er vaak uitgegaan als je het weer over een bepaalde song had.
Ik noem er 1 anders zit ik hier morgen nog.
Bootleg Series vol.4 disc 1 track Mr. Tambourine Man, die moet ik dan horen, liefst 3x op rij met koptelefoon vanwege de buren en zo waren er meer songs waarvoor ik midden in de nacht mijn bed ben uitgegaan.
Gelukkig heb ik ook al m’n L.P.’s nog, sommige zijn ook weer langsgekomen; moet ze veel vaker draaien;
alleen het ritueel al.
Veel dank voor alle info etc. en gefeliciteerd.
Met groeten,
Loek
Met dank aan Loek!
Hallo Tom,
Het heeft even geduurd en ik ben een hoop slaap tekort gekomen vanwege je boek.
Ik hou het kort want je hebt meer aan je hoofd.
Ten eerste, ik ben 3 maanden jonger dan Dylan, zag mijn eerste concert in 1966 in Sheffield.
(Volgens div. bronnen het beste van zijn U.K.tour in dat jaar).
Woonde en werkte toen in Engeland.
Na al die jaren dacht ik dat ik wel zo’n beetje alles van belang over hem wist. Niet dus.
Verbazend veel opgestoken van je boek en er ook van genoten.
Lezen doe ik in bed maar ben er vaak uitgegaan als je het weer over een bepaalde song had.
Ik noem er 1 anders zit ik hier morgen nog.
Bootleg Series vol.4 disc 1 track Mr. Tambourine Man, die moet ik dan horen, liefst 3x op rij met koptelefoon vanwege de buren en zo waren er meer songs waarvoor ik midden in de nacht mijn bed ben uitgegaan.
Gelukkig heb ik ook al m’n L.P.’s nog, sommige zijn ook weer langsgekomen; moet ze veel vaker draaien;
alleen het ritueel al.
Veel dank voor alle info etc. en gefeliciteerd.
Met groeten,
Loek
Met dank aan Loek!
Dylan kort #959
Silver Lining Playbook: De soundtrack van deze nieuwe film bevat 'Girl from the North country' door Bob Dylan en Johnny Cash. Ik ga er van uit dat dit 'gewoon' de versie van Nashville skyline is en niet - bijvoorbeeld - de live-versie uit The Johnny Cash Show. De soundtrack komt op 19 november uit. Zie hier.
Johnny Cash's America: Deze documentaire wordt op 7 november uitgezonden door Cultura24. In deze docu onder andere Bob Dylan, zie hier. De afbeelding bij dit bericht is een 'still' uit Johnny Cash's America.
Tip: Ik was eerder vandaag bij de Media Markt en daar zijn nogal wat cd's in de uitverkoop (€6,99 per stuk of drie cd's voor €15,-). Tussen die uitverkoopjes twee voor Dylan-liefhebbers interessante cd's: de soundtrack van de film Natural Born Killers (met 'You belong to me' door Dylan) - deze cd staat er zelfs in twee versies - en No reason to cry van Eric Clapton (geremasterde versie met daarop 'Sign language' door Bob Dylan en Eric Clapton).
Johnny Cash's America: Deze documentaire wordt op 7 november uitgezonden door Cultura24. In deze docu onder andere Bob Dylan, zie hier. De afbeelding bij dit bericht is een 'still' uit Johnny Cash's America.
Tip: Ik was eerder vandaag bij de Media Markt en daar zijn nogal wat cd's in de uitverkoop (€6,99 per stuk of drie cd's voor €15,-). Tussen die uitverkoopjes twee voor Dylan-liefhebbers interessante cd's: de soundtrack van de film Natural Born Killers (met 'You belong to me' door Dylan) - deze cd staat er zelfs in twee versies - en No reason to cry van Eric Clapton (geremasterde versie met daarop 'Sign language' door Bob Dylan en Eric Clapton).
Setlist 20 oktober
You ain't going nowhere / Girl from the North country / Things have changed / Tangled up in blue / Tweedle dee and tweedle dum / The Lonesome death of Hattie Carroll / Ballad of Hollis Brown / Mississippi / Highway 61 revisited / Ain't talkin' / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Twee zaken vallen natuurlijk op: ten eerste de nieuwe openener 'You ain't going nowhere' en ten tweede het wederom uitblijven van nummers van Tempest. Waarom? Ik heb niet de illusie dit soort keuzes van Dylan te zullen begrijpen en dus zal ik ook niet gissen naar het waarom. Ik registreer alleen, het is opmerkelijk genoeg.
Over Tempest gesproken: de songteksten van dit album zijn nog steeds niet te vinden op Dylans officiële website.
Twee zaken vallen natuurlijk op: ten eerste de nieuwe openener 'You ain't going nowhere' en ten tweede het wederom uitblijven van nummers van Tempest. Waarom? Ik heb niet de illusie dit soort keuzes van Dylan te zullen begrijpen en dus zal ik ook niet gissen naar het waarom. Ik registreer alleen, het is opmerkelijk genoeg.
Over Tempest gesproken: de songteksten van dit album zijn nog steeds niet te vinden op Dylans officiële website.
Setlist 19 oktober
Watching the river flow / To Ramona / Things have changed / Tangled up in blue / Cry a while / Make you feel my love / The Levee's gonna break / Shelter from the storm / Highway 61 revisited / Desolation row / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Dylan kort #958
Setlist 18 oktober: Watching the river flow / Love minus zero/no limit / Things have changed / Tangled up in blue / Tweedle dee and tweedle dum / A Hard rain's a-ginna fall / High water (for Charley Patton) / Chimes of freemdom / Highway 61 revisited / Love sick / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
22 oktober: Pat Garrett and Billy the kid op de buis, zie hier.
Tales of Tempest: 'The watchman, he lay dreaming', zie hier.
22 oktober: Pat Garrett and Billy the kid op de buis, zie hier.
Tales of Tempest: 'The watchman, he lay dreaming', zie hier.
Dylan kort #957
Setlist 17 oktober: Watching the river flow / Man in the long black coat / Things have changed / Tangled up in blue / Cry a while / Joey / Beyond here lies nothin' / Visions of Johanna / Highway 61 revisited / Forgetful heart / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Johnny Depp: Acteur Depp gaat boeken uitgeven, te beginnen met The Unraveled tales of Bob Dylan van Douglas Brinkley. Dat boek zal waarschijnlijk pas in 2015 verschijnen. Even wachten dus. Volgens het bericht hier is het niet zo vreemd dat Depp het uitgeversvak in gaat, hij was bevriend met schrijver Hunter S. Thompson. Ik weet niet veel van Depp. Ooit heb ik ergens gelezen dat een van zijn favoriete boeken Visions of Cody van Jack Kerouac is. Dat belooft dus - als je het mij vraagt - veel goeds. [met dank aan Dirk voor het sturen van de link]
Er zijn nog véél meer sites waar (min of meer) hetzelfde bericht op staat. Eén link lijkt mij wel genoeg.
Paul Smith: De afbeelding bij dit bericht is afkomstig uit het door Paul Smith -Brits designer - samengestelde aflevering van Luxe dat een tijdje geleden bij NRC Handelsblad zat. [Met dank aan Hilda]
Howl: Afgelopen zondag zond de BBC de film Howl over Allen Ginsberg uit. Ik had die film willen opnemen, maar helaas is er iets fout gegaan. Ik heb van Hilda begrepen dat die film zeker de moeite waard is en dat tijdens de aftiteling 'This wheel's on fire' te horen is.
Luister... en Ballad... in Londen: De foto hieronder, van Luister je nou alweer naar Bobby en Ballad of Bob Dylan zijn beide door Alja in Londen gemaakt. Luister... op een nachtkastje, Ballad... in een etalage. Meer over The Ballad of Bob Dylan staat hier.
Als je in Londen bent, doe je er verstandig aan de Tate Gallery te bezoeken. Dat hebben 'mevrouw Tom' en ik ook gedaan, nu al weer dertien jaar geleden, maar dit terzijde. Alja was onlangs in de Tate en hoorde daar, tijdens het bewonderen van 'Carnation, Lily, Lily, Rose' van John Singer Sargent de gids praten over de dreiging van ‘slechte tijden, oorlog, het eind van het leven’ en hij zegt: 'like Dylan said it’s not dark yet but it’s getting there".' [met dank aan Alja voor de foto's, het citaat van de gids en meer]
Cover: De liefhebbers van covers lopen het risico binnenkort in de platenzaak te zullen moeten vragen naar het nieuwe album van Lee Towers. Towers brengt binnenkort een nieuw album uit met daarop een aantal covers waaronder een nummer van Bob Dylan, zie hier.
Verzoek: Is er iemand die mij een scan kan sturen van de recensie van Tempest uit Oor? Bij voorbaat dank!
Johnny Depp: Acteur Depp gaat boeken uitgeven, te beginnen met The Unraveled tales of Bob Dylan van Douglas Brinkley. Dat boek zal waarschijnlijk pas in 2015 verschijnen. Even wachten dus. Volgens het bericht hier is het niet zo vreemd dat Depp het uitgeversvak in gaat, hij was bevriend met schrijver Hunter S. Thompson. Ik weet niet veel van Depp. Ooit heb ik ergens gelezen dat een van zijn favoriete boeken Visions of Cody van Jack Kerouac is. Dat belooft dus - als je het mij vraagt - veel goeds. [met dank aan Dirk voor het sturen van de link]
Er zijn nog véél meer sites waar (min of meer) hetzelfde bericht op staat. Eén link lijkt mij wel genoeg.
Paul Smith: De afbeelding bij dit bericht is afkomstig uit het door Paul Smith -Brits designer - samengestelde aflevering van Luxe dat een tijdje geleden bij NRC Handelsblad zat. [Met dank aan Hilda]
Howl: Afgelopen zondag zond de BBC de film Howl over Allen Ginsberg uit. Ik had die film willen opnemen, maar helaas is er iets fout gegaan. Ik heb van Hilda begrepen dat die film zeker de moeite waard is en dat tijdens de aftiteling 'This wheel's on fire' te horen is.
Luister... en Ballad... in Londen: De foto hieronder, van Luister je nou alweer naar Bobby en Ballad of Bob Dylan zijn beide door Alja in Londen gemaakt. Luister... op een nachtkastje, Ballad... in een etalage. Meer over The Ballad of Bob Dylan staat hier.
Als je in Londen bent, doe je er verstandig aan de Tate Gallery te bezoeken. Dat hebben 'mevrouw Tom' en ik ook gedaan, nu al weer dertien jaar geleden, maar dit terzijde. Alja was onlangs in de Tate en hoorde daar, tijdens het bewonderen van 'Carnation, Lily, Lily, Rose' van John Singer Sargent de gids praten over de dreiging van ‘slechte tijden, oorlog, het eind van het leven’ en hij zegt: 'like Dylan said it’s not dark yet but it’s getting there".' [met dank aan Alja voor de foto's, het citaat van de gids en meer]
Cover: De liefhebbers van covers lopen het risico binnenkort in de platenzaak te zullen moeten vragen naar het nieuwe album van Lee Towers. Towers brengt binnenkort een nieuw album uit met daarop een aantal covers waaronder een nummer van Bob Dylan, zie hier.
Verzoek: Is er iemand die mij een scan kan sturen van de recensie van Tempest uit Oor? Bij voorbaat dank!
Setlist 15 oktober en Black Friday
setlist 15 oktober: Watching the river flow / It's all over now, baby blue / Things have changed / Tangled up in blue / Cry a while / Spirit on the water / High water (for Charley Patton) / Chimes of freedom / Highway 61 revisited / Desolation row / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Wederom geen nummer(s) van Tempest, maar wel 'Chimes of freedom'.
Black Friday: Volgens een bericht hier komt inderdaad een niet eerder uitgebrachte versie van 'Meet me in the morning' op de flipside van de Black Friday-single 'Duquesne whistle'. Maar aan de andere kant beweert ditzelfde bericht dat deze versie van 'Meet me in the morning' afkomstig is van het nog uit te komen elfde deel van The Bootleg series. Dat klinkt in mijn oren wat ongeloofwaardig / vreemd aangezien we deel tien van The Bootleg series nog niet eens hebben.
Dan hoor je te zeggen: de tijd zal het leren. Bij deze.
Maar dan, als je dit leest, klopt het allemaal...
Wederom geen nummer(s) van Tempest, maar wel 'Chimes of freedom'.
Black Friday: Volgens een bericht hier komt inderdaad een niet eerder uitgebrachte versie van 'Meet me in the morning' op de flipside van de Black Friday-single 'Duquesne whistle'. Maar aan de andere kant beweert ditzelfde bericht dat deze versie van 'Meet me in the morning' afkomstig is van het nog uit te komen elfde deel van The Bootleg series. Dat klinkt in mijn oren wat ongeloofwaardig / vreemd aangezien we deel tien van The Bootleg series nog niet eens hebben.
Dan hoor je te zeggen: de tijd zal het leren. Bij deze.
Maar dan, als je dit leest, klopt het allemaal...
Dylan kort #956
Luister je nou alweer naar Bobby: Ton heeft mijn boek gelezen en schrijft daarover op zijn blog, zie hier.
Who's in control: 'Twee lied-jes', zie hier. [met dank aan Dirk voor de tip]
Mindmap: Het Rolling Stone interview, hier.
Afbeelding: De afbeelding bij dit bericht komt uit een Pep van december 1965 (zie ook de aantekening van 5 januari 2012 in Luister je nou alweer naar Bobby). In het bijschrift bij de foto heet Dylan ineens 'Bobby Dylon', met een 'o' in plaats van een 'a'. Het mooiste aan het bijschrift vind ik hoe Dylan zichzelf omschrijft: 'zanger, componist, dichter en humorist'. Vooral die laatste typering - humorist - wordt naar mijn smaak (en daar ben ik zelf mede schuldig aan) te vaak uit het oog verloren. Dylan de humorist, dáár zit een verhaal in.
Who's in control: 'Twee lied-jes', zie hier. [met dank aan Dirk voor de tip]
Mindmap: Het Rolling Stone interview, hier.
Afbeelding: De afbeelding bij dit bericht komt uit een Pep van december 1965 (zie ook de aantekening van 5 januari 2012 in Luister je nou alweer naar Bobby). In het bijschrift bij de foto heet Dylan ineens 'Bobby Dylon', met een 'o' in plaats van een 'a'. Het mooiste aan het bijschrift vind ik hoe Dylan zichzelf omschrijft: 'zanger, componist, dichter en humorist'. Vooral die laatste typering - humorist - wordt naar mijn smaak (en daar ben ik zelf mede schuldig aan) te vaak uit het oog verloren. Dylan de humorist, dáár zit een verhaal in.
Dylan kort #955 - aanvullingen
'Geliefde van de week': Dit staat al een tijdje op het net, maar ik moet 'm tot nog toe steeds over het hoofd hebben gezien. Bij deze alsnog, zie hier.
'Duquesne whistle': Nog eentje die ik eerder over het hoofd heb gezien (en dat terwijl ik eerder een link naar deze nieuwe weblog plaatste), zie hier.
Tempest: Een recensie op Noordeinde blues, zie hier. Ik vind het wel aardig om deze recensie nu, ruim een maand na het uitkomen van Tempest, te lezen - al ben ik het verre van eens met het oordeel van de schrijver - omdat ik zelf het plan had opgevat om nogmaals hier over Tempest te schrijven. Een tweede recensie, ruim een maand naar uitgave van het album, zeg maar. Dat stond voor vandaag op de planning, maar zoals zo vaak, kwam er van alles tussen. Allereerst een ander stuk dat zich vanochtend onverwachts opdrong en geschreven moest worden voordat het in de vergetelheid weggezakt was. O ja, daarvoor zat nog 'Dylan kort #955', bijna vergeten. Daarna volgde een boek in de brievenbus - jawel, ik krijg blijkbaar post op zondag - dat gelijk gelezen moest worden en waar daarna ook gelijk over geschreven moest worden. Vervolgens wilde ik eerst Street legal en Desire horen terwijl ik een uitvoerige e-mail schreef. Ergens tussendoor de nieuwste folder van de Media Markt doorbladeren, waarover zo meer.
En dan heb ik het nog niet over ontbijten, lunchen, met de kinderen donderjagen, enzovoort.
Je hoeft geen medelijden te hebben hoor, verre van zelfs. Het is een heerlijke dag. Inmiddels draait Saved en zijn de ogen wel zo'n beetje vierkant van het vele staren naar het scherm van mijn computer.
De avond is net begonnen, wat de laatste uren van deze dag nog brengen, zie ik wel weer.
Record store day / Black friday: Deze feestdag voor de platenzaak in Amerika valt dit jaar op 23 november. Zoals altijd worden er weer een aantal speciaal voor de dag geperste platen (vinyl) uitgebracht, waaronder een single van Dylan. Op de A-kant van deze single staat 'Duquesne whistle'. Een paar dagen geleden dook het gerucht op dat op de B-kant van deze single een niet eerder uitgebrachte versie van 'Meet me in the morning' terecht zou komen. Ik heb mijn twijfels of dit klopt.Volgens deze website zal het nummer op de B-kant in ieder geval een niet eerder uitgebracht nummer zijn, maar welk nummer is nog niet duidelijk. Afwachten dus. de single zal in een oplage van 5000 stuks geperst worden.
Media Markt: Hierboven meldde ik het al: vandaag viel de folder van de Media Markt door de brievenbus. Daarin onder andere Tempest - ik denk de standaardversie, maar ik weet 't niet zeker. Dit album kost bij de Media Markt €13,99. Veel interessanter is het volgende: ook in deze folder Blonde on blonde, ik vermoed de zogenaamde boek-versie, voor slechts €4,99. Mocht je deze boek-versie nog niet hebben, dan kan ik je aanraden om er binnenkort eentje op de kop te tikken.
Afbeelding: Wie de afbeelding bij deze aflevering van 'Dylan kort' niet helemaal kan plaatsen, moet het recente interview met Dylan in Rolling Stone er nog maar eens op na slaan.
'Duquesne whistle': Nog eentje die ik eerder over het hoofd heb gezien (en dat terwijl ik eerder een link naar deze nieuwe weblog plaatste), zie hier.
Tempest: Een recensie op Noordeinde blues, zie hier. Ik vind het wel aardig om deze recensie nu, ruim een maand na het uitkomen van Tempest, te lezen - al ben ik het verre van eens met het oordeel van de schrijver - omdat ik zelf het plan had opgevat om nogmaals hier over Tempest te schrijven. Een tweede recensie, ruim een maand naar uitgave van het album, zeg maar. Dat stond voor vandaag op de planning, maar zoals zo vaak, kwam er van alles tussen. Allereerst een ander stuk dat zich vanochtend onverwachts opdrong en geschreven moest worden voordat het in de vergetelheid weggezakt was. O ja, daarvoor zat nog 'Dylan kort #955', bijna vergeten. Daarna volgde een boek in de brievenbus - jawel, ik krijg blijkbaar post op zondag - dat gelijk gelezen moest worden en waar daarna ook gelijk over geschreven moest worden. Vervolgens wilde ik eerst Street legal en Desire horen terwijl ik een uitvoerige e-mail schreef. Ergens tussendoor de nieuwste folder van de Media Markt doorbladeren, waarover zo meer.
En dan heb ik het nog niet over ontbijten, lunchen, met de kinderen donderjagen, enzovoort.
Je hoeft geen medelijden te hebben hoor, verre van zelfs. Het is een heerlijke dag. Inmiddels draait Saved en zijn de ogen wel zo'n beetje vierkant van het vele staren naar het scherm van mijn computer.
De avond is net begonnen, wat de laatste uren van deze dag nog brengen, zie ik wel weer.
Record store day / Black friday: Deze feestdag voor de platenzaak in Amerika valt dit jaar op 23 november. Zoals altijd worden er weer een aantal speciaal voor de dag geperste platen (vinyl) uitgebracht, waaronder een single van Dylan. Op de A-kant van deze single staat 'Duquesne whistle'. Een paar dagen geleden dook het gerucht op dat op de B-kant van deze single een niet eerder uitgebrachte versie van 'Meet me in the morning' terecht zou komen. Ik heb mijn twijfels of dit klopt.Volgens deze website zal het nummer op de B-kant in ieder geval een niet eerder uitgebracht nummer zijn, maar welk nummer is nog niet duidelijk. Afwachten dus. de single zal in een oplage van 5000 stuks geperst worden.
Media Markt: Hierboven meldde ik het al: vandaag viel de folder van de Media Markt door de brievenbus. Daarin onder andere Tempest - ik denk de standaardversie, maar ik weet 't niet zeker. Dit album kost bij de Media Markt €13,99. Veel interessanter is het volgende: ook in deze folder Blonde on blonde, ik vermoed de zogenaamde boek-versie, voor slechts €4,99. Mocht je deze boek-versie nog niet hebben, dan kan ik je aanraden om er binnenkort eentje op de kop te tikken.
Afbeelding: Wie de afbeelding bij deze aflevering van 'Dylan kort' niet helemaal kan plaatsen, moet het recente interview met Dylan in Rolling Stone er nog maar eens op na slaan.
Dylan kort #955
Vergeet niet de recensie van Treasures of Bob Dylan (hier onder) te lezen.
Setlist 13 oktober: Watching the river flow / To Ramona / Things have changed / Tangled up in blue / Cry a while / The Lonesome death of Hattie Carroll / Ballad of Hollis Brown / Mississippi / Highway 61 revisited / Visions of Johanna / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
En wederom niks van Tempest, waarom?
Cover: ''n hel woarheed' door Paul van Loo, Ivo Rosbeek en De Lotgenoten. Wat 't is? Het is 'A Hard rain's a-gonna fall' in het Limburgs, zie hier. Ik versta er niks van, maar kan de ondertiteling meelezen. Daar schrik ik wel van, dit lijkt niet meer op het origineel. Geen vertaling, maar een herdicht waar ik zo mijn bedenkingen over heb. Misschien ben ik wel te kortzichtig, misschien moet je zelf maar luisteren / lezen.
The Originals: Een radio-uitzending rond Dylan uit november 2008, zie hier. Luisteren kan hier. [Met dank aan Dirk voor de tip]
Tempest songbook: Ik heb inmiddels het songbook van Tempest in handen gehad en door gebladerd. Uiteraard bevat dit boek de bladmuziek en songteksten van de nummers van Tempest, maar verder heeft dit boek weinig extra te bieden. in het verleden werden nog wel eens extra foto's of een introductie toegevoegd aan een songbook, bij dit songbook is dit beperkt gebleven tot de foto van de voorzijde van de hoes van Tempest welke niet alleen (uiteraard) op de voorzijde van het boek staat, maar ook in zwart / wit is afgedrukt in het boek.
Verder valt op dat de nummers in de volgorde waarin ze op het album staan in het boek zijn opgenomen, met uitzondering van 'Pay in blood' en 'Scarlet town'. Deze twee zijn in het boek - niet in de index - van plek gewisseld.Tot slot nog iets over het aantal coupletten in 'Tempest'. In menig recensie werd geschreven over de ruim veertig coupletten waaruit 'Tempest' bestaat. In het songbook is dit nummer - schrik niet - opgedeeld in dertien coupletten. Dat oogt wat vreemd, maar wie verder kijkt ziet al snel waar de crux zit.
Volgens de indeling van het songbook bevatten de coupletten 1 en 2 elk 24 regels (6 x 4 regels), de coupletten 3 en 4 bevatten elk 20 regels (5 x 4 regels), de coupletten 5, 6, 7, 8, 9 bevatten elk 12 regels (3 x 4 regels), de coupletten 10 en 12 bevatten elk 4 regels en de coupletten 11 en 13 bevatten elk 8 regels (2 x 4 regels). Na wat rekenwerk kom ik dan uit op in totaal 43 kwatrijnen. (Het rekenwerk is voor de koffie verricht, narekenen kan noodzakelijk zijn :-))
Setlist 13 oktober: Watching the river flow / To Ramona / Things have changed / Tangled up in blue / Cry a while / The Lonesome death of Hattie Carroll / Ballad of Hollis Brown / Mississippi / Highway 61 revisited / Visions of Johanna / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
En wederom niks van Tempest, waarom?
Cover: ''n hel woarheed' door Paul van Loo, Ivo Rosbeek en De Lotgenoten. Wat 't is? Het is 'A Hard rain's a-gonna fall' in het Limburgs, zie hier. Ik versta er niks van, maar kan de ondertiteling meelezen. Daar schrik ik wel van, dit lijkt niet meer op het origineel. Geen vertaling, maar een herdicht waar ik zo mijn bedenkingen over heb. Misschien ben ik wel te kortzichtig, misschien moet je zelf maar luisteren / lezen.
The Originals: Een radio-uitzending rond Dylan uit november 2008, zie hier. Luisteren kan hier. [Met dank aan Dirk voor de tip]
Tempest songbook: Ik heb inmiddels het songbook van Tempest in handen gehad en door gebladerd. Uiteraard bevat dit boek de bladmuziek en songteksten van de nummers van Tempest, maar verder heeft dit boek weinig extra te bieden. in het verleden werden nog wel eens extra foto's of een introductie toegevoegd aan een songbook, bij dit songbook is dit beperkt gebleven tot de foto van de voorzijde van de hoes van Tempest welke niet alleen (uiteraard) op de voorzijde van het boek staat, maar ook in zwart / wit is afgedrukt in het boek.
Verder valt op dat de nummers in de volgorde waarin ze op het album staan in het boek zijn opgenomen, met uitzondering van 'Pay in blood' en 'Scarlet town'. Deze twee zijn in het boek - niet in de index - van plek gewisseld.Tot slot nog iets over het aantal coupletten in 'Tempest'. In menig recensie werd geschreven over de ruim veertig coupletten waaruit 'Tempest' bestaat. In het songbook is dit nummer - schrik niet - opgedeeld in dertien coupletten. Dat oogt wat vreemd, maar wie verder kijkt ziet al snel waar de crux zit.
Volgens de indeling van het songbook bevatten de coupletten 1 en 2 elk 24 regels (6 x 4 regels), de coupletten 3 en 4 bevatten elk 20 regels (5 x 4 regels), de coupletten 5, 6, 7, 8, 9 bevatten elk 12 regels (3 x 4 regels), de coupletten 10 en 12 bevatten elk 4 regels en de coupletten 11 en 13 bevatten elk 8 regels (2 x 4 regels). Na wat rekenwerk kom ik dan uit op in totaal 43 kwatrijnen. (Het rekenwerk is voor de koffie verricht, narekenen kan noodzakelijk zijn :-))
Brian Southall - Treasures of Bob Dylan
Gisteren mocht ik Treasures of Bob Dylan van Brian Southall van de pakketbezorger aanpakken. De eerste indruk van dit boek is dat het niet meer is dan The Bob Dylan scrapbook revisited. Net als The Bob Dylan scrapbook zit Treasures of Bob Dylan in een kartonnen slipcase en net als Scrapbook is Treasures een boek vol foto's en replica's van memorabilia.
Maar Treasures alleen maar afdoen als het manke broertje van Scrapbook zou het boek te kort doen. Het eerste, grote verschil is dat Scrapbook de jaren 1956 - 1966 beslaat, terwijl Treasures de periode van Dylans debuut tot en met Christmas in the heart beslaat.
Hoe verleidelijk en logisch het ook is om Treasures te vergelijken met Scrapbook, veel interessanter is het om het boek op zichzelf eens kritisch onder de loep te nemen.
Treasures of Bob Dylan telt zo'n zestig rijk geïllustreerde pagina's. De tekst hobbelt grofweg van album naar album. Naar mate de jaren vorderen, wordt er steeds minder ruimte gebruikt om te schrijven over een album. Zo komt Shot of love er met niet meer dan twee regels wel erg slecht vanaf. Naast de stukken over Dylans albums bevat de tekst stukken over onder andere Dylans optreden op het Isle of Wight, Dylan in de film en The Never Ending Tour.
De tekst is niet veel meer dan een algemeen, mager verhaal. Southall weet niks nieuws naar voren te brengen. Bovendien bevat de tekst enkele knullige fouten. Zo zouden de opnamen voor Bringing it all back home in juni 1965 hebben plaatsgevonden, aldus Southall, terwijl het album in maart 1965 al in Amerika in de winkels lag.
Maar goed, de voornaamste aantrekkingskracht van een boek als Treasures of Bob Dylan is de tekst. Waar het in een boek als dit om gaat zijn de foto's en de replica's van de memorabilia. Eerst maar de foto's: allereerst vind ik de keuze van de foto's verre van goed. Het overgrote deel van de foto's is overbekend, slechts bij één of twee foto's keek ik toch even verrast aangezien ze nieuw voor mij zijn. Dat is - naar mijn smaak - veel te weinig voor een boek dat het vooral van de streling van het oog moet hebben. De kwaliteit waarin de foto's zijn afgedrukt is nogal wisselend. Enkele foto's zijn scherp en mooi afgedrukt, maar een groot aantal foto's zijn veel te korrelig en / of onnodig slecht van kleur. Dat is bijzonder jammer. Wanneer men hier wat meer aandacht aan had besteed, zou het boek een stuk aantrekkelijker zijn geweest.
Dan de replica's van de memorabilia. Deze zijn niet - zoals in Scrapbook - op vele plaatsen in het boek te vinden, maar zijn bij elkaar gestopt in drie enveloppen die met een stuk plakband op drie plekken in het boek zijn vastgemaakt. Daarnaast bevat het boek - één voorin en één achterin - replica's van twee posters, opgevouwen in een vierde en vijfde enveloppe.
In totaal bevat het boek twintig replica's van onder andere concertkaarten (o.a. Supperclub), Handbills van concerten, ansichtkaarten, back stage pasjes en een sticker. Het meest verrassend vond ik de replica van een poster voor Hard rain voor in de winkels ter promotie van dit album. Het verrassende daaraan is dat er songtitels op genoemd worden die helemaal niet op het album terug te vinden zijn (maar wel in de gelijknamige film te vinden zijn). Helaas is voor het maken van de replica een verre van in perfecte staat verkerend origineel gebruikt.
Wat voor de foto's geldt, geldt ook voor de replica's van de memorabilia: een deel is goed gedrukt, een ander deel laat nogal wat te wensen over. Het toeval wil dat ik van vier van de twintig memorabilia waarvan replica's in Treasures of Bob Dylan zijn opgenomen, het origineel heb. Van twee heb ik scans gemaakt van het origineel (links) en de replica (rechts) om te kunnen laten zien waarop ik doel.
Een boek als Treasures of Bob Dylan moet een feest voor het oog zijn, daar slaagt dit boek maar deels in, helaas. De makers hadden naar mijn smaak meer aandacht moeten besteden aan de scherpte en keuze van zowel de foto's als de memorabilia. Hadden ze dat gedaan, dan zou Treasures of Bob Dylan een boek zijn om te koesteren, om regelmatig uit de kast te pakken om het weer eens door te bladeren. Dan zou dit boek een meer dan welkome aanvulling op The Bob Dylan scrapbook zijn.
Zoals het boek nu voor me ligt, zal ik minder snel geneigd zijn om het nog eens uit de kast te pakken. Dat is jammer, Treasures of Bob Dylan had een waar hebbedingetje kunnen zijn. Dat is het niet.
Maar Treasures alleen maar afdoen als het manke broertje van Scrapbook zou het boek te kort doen. Het eerste, grote verschil is dat Scrapbook de jaren 1956 - 1966 beslaat, terwijl Treasures de periode van Dylans debuut tot en met Christmas in the heart beslaat.
Hoe verleidelijk en logisch het ook is om Treasures te vergelijken met Scrapbook, veel interessanter is het om het boek op zichzelf eens kritisch onder de loep te nemen.
Treasures of Bob Dylan telt zo'n zestig rijk geïllustreerde pagina's. De tekst hobbelt grofweg van album naar album. Naar mate de jaren vorderen, wordt er steeds minder ruimte gebruikt om te schrijven over een album. Zo komt Shot of love er met niet meer dan twee regels wel erg slecht vanaf. Naast de stukken over Dylans albums bevat de tekst stukken over onder andere Dylans optreden op het Isle of Wight, Dylan in de film en The Never Ending Tour.
De tekst is niet veel meer dan een algemeen, mager verhaal. Southall weet niks nieuws naar voren te brengen. Bovendien bevat de tekst enkele knullige fouten. Zo zouden de opnamen voor Bringing it all back home in juni 1965 hebben plaatsgevonden, aldus Southall, terwijl het album in maart 1965 al in Amerika in de winkels lag.
Maar goed, de voornaamste aantrekkingskracht van een boek als Treasures of Bob Dylan is de tekst. Waar het in een boek als dit om gaat zijn de foto's en de replica's van de memorabilia. Eerst maar de foto's: allereerst vind ik de keuze van de foto's verre van goed. Het overgrote deel van de foto's is overbekend, slechts bij één of twee foto's keek ik toch even verrast aangezien ze nieuw voor mij zijn. Dat is - naar mijn smaak - veel te weinig voor een boek dat het vooral van de streling van het oog moet hebben. De kwaliteit waarin de foto's zijn afgedrukt is nogal wisselend. Enkele foto's zijn scherp en mooi afgedrukt, maar een groot aantal foto's zijn veel te korrelig en / of onnodig slecht van kleur. Dat is bijzonder jammer. Wanneer men hier wat meer aandacht aan had besteed, zou het boek een stuk aantrekkelijker zijn geweest.
Dan de replica's van de memorabilia. Deze zijn niet - zoals in Scrapbook - op vele plaatsen in het boek te vinden, maar zijn bij elkaar gestopt in drie enveloppen die met een stuk plakband op drie plekken in het boek zijn vastgemaakt. Daarnaast bevat het boek - één voorin en één achterin - replica's van twee posters, opgevouwen in een vierde en vijfde enveloppe.
In totaal bevat het boek twintig replica's van onder andere concertkaarten (o.a. Supperclub), Handbills van concerten, ansichtkaarten, back stage pasjes en een sticker. Het meest verrassend vond ik de replica van een poster voor Hard rain voor in de winkels ter promotie van dit album. Het verrassende daaraan is dat er songtitels op genoemd worden die helemaal niet op het album terug te vinden zijn (maar wel in de gelijknamige film te vinden zijn). Helaas is voor het maken van de replica een verre van in perfecte staat verkerend origineel gebruikt.
Wat voor de foto's geldt, geldt ook voor de replica's van de memorabilia: een deel is goed gedrukt, een ander deel laat nogal wat te wensen over. Het toeval wil dat ik van vier van de twintig memorabilia waarvan replica's in Treasures of Bob Dylan zijn opgenomen, het origineel heb. Van twee heb ik scans gemaakt van het origineel (links) en de replica (rechts) om te kunnen laten zien waarop ik doel.
Een boek als Treasures of Bob Dylan moet een feest voor het oog zijn, daar slaagt dit boek maar deels in, helaas. De makers hadden naar mijn smaak meer aandacht moeten besteden aan de scherpte en keuze van zowel de foto's als de memorabilia. Hadden ze dat gedaan, dan zou Treasures of Bob Dylan een boek zijn om te koesteren, om regelmatig uit de kast te pakken om het weer eens door te bladeren. Dan zou dit boek een meer dan welkome aanvulling op The Bob Dylan scrapbook zijn.
Zoals het boek nu voor me ligt, zal ik minder snel geneigd zijn om het nog eens uit de kast te pakken. Dat is jammer, Treasures of Bob Dylan had een waar hebbedingetje kunnen zijn. Dat is het niet.
Setlist 12 oktober
Watching the rover flow / To Ramona / Things have changed / Tangled up in blue / Cry a while / Make you feel my love / High water (for Charley Patton) / Desolation row / Highway 61 revisited / Love sick / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Samen met Cas vraag ik mij af waar de nummers van Tempest blijven. Dit is de setlist van inmiddels het zesde concert sinds de release van Tempest en tot op heden heeft Dylan slechts één keer een nummer van dit album gespeeld ('Scarlet town').
Waarom? De nummers van Tempest lijken zich uitstekend te lenen voor live-versies.
Ik had verwacht dat Dylan inmiddels al wel 'Early Roman kings' en 'Narrow way' - om er eens twee te noemen - gespeeld zou hebben. Niet dus. Waarom?
Samen met Cas vraag ik mij af waar de nummers van Tempest blijven. Dit is de setlist van inmiddels het zesde concert sinds de release van Tempest en tot op heden heeft Dylan slechts één keer een nummer van dit album gespeeld ('Scarlet town').
Waarom? De nummers van Tempest lijken zich uitstekend te lenen voor live-versies.
Ik had verwacht dat Dylan inmiddels al wel 'Early Roman kings' en 'Narrow way' - om er eens twee te noemen - gespeeld zou hebben. Niet dus. Waarom?
Dylan kort #954
Time out of mind: Bestaat toeval? Sinds een dag of twee gaan er lange e-mails tussen Martijn en ondergetekende heen en weer. In die e-mails veel over Time out of mind, wat voor mij reden was - gisteravond - om dit album weer eens uit de kast te pakken. Geheel los daarvan staat het eerste stuk dat ik vandaag op internet vind. Een stuk over Time out of mind. Toeval? (En gistermiddag kwam ik die titel óók al tegen in een boek uit 1984...) Zie hier.
Nobelprijs: Niet voor Dylan maar voor Mo Yan, zie hier en hier.
Oor: De nieuwe Oor bevat een recensie van Tempest. Ik kan er nog niks over zeggen aangezien ik die recensie nog niet gezien heb. [met dank aan Hans voor de tip]
Dagblad van het Noorden: In Dagblad van het Noorden van afgelopen zaterdag staat een column van Jan Mulder die onder andere gaat over Dylans fietstocht door Groningen. (zie ook 'Dylan kort #950', de link 'de zwarte mannen' en het boek Fietsen met Bob Dylan van Bill Mensema) [met dank aan Ed voor de tip en de scan!]
McPeake Family: Onderstaande e-mail ontving ik vandaag van Peter, waarvoor dank!
Ha Tom,
Zo nu en dan lees ik een stukje in je boek.
ik lees hierin veel over Bob Dylan maar uiteindelijk is het natuurlijk meer een boek over een Dylanfanaat (mag ik je zo noemen??)
Het is absoluut leuk om te lezen hoe iemand zoals jij zich volledig in zijn hobby kan verliezen. In dit kader is misschien hobby niet het juiste woord. Het is een combinatie van bewondering/waardering en verzamelwoede. Dat laatste moet je natuurlijk wel in je hebben.
Maar goed, vandaag was ik op bladzijde 98 en daar kom ik ineens de McPeake Family tegen. De uitspraak van Dylan tegen Bono kende ik niet. Maar het grappige is, dat de betreffende Family de allereerste folkgroup was die ik ooit live hoorde. Dat moet ongeveer in 1966 geweest zijn. Cobi Schreijer runde toen een van de eerste Nederlandse folkclubs (onder meer Pete Seeger, Joan Baez en Tom Paxton waren er te gast), de Waagtaveerne in Haarlem. Veel optredens van buitenlandse gasten werden door door de NCRV televisie uitgezonden. Zo ook dit concert. De eerste helft werd gevuld door de Schotse zanger Alex Campbell, die onder meer “Don’t think twice” zong (hij had meer Dylan op zijn repertoire), de tweede helft door de McPeakes. Inderdaad muzikanten die allemaal familie waren: ouders, kinderen en aangetrouwden. Ze kwamen uit Noord Ierland en speelden traditionele muziek. Ik bewaar goeie herinneringen aan dit concert, waar ik op de brommer vanuit Delft naar toe was gegaan. En ik heb hier nog een LP, “At home with the McPeakes” uit 1965. Daar staat overigens geen nummer op waarvan Bob Dylan ooit de melodie heeft gebruikt.
Tot zo ver weer even.
Groeten,
Peter
Vraag: Pak even de Rolling Stone met dat grote interview met Dylan. Daarin staat een grote foto van een biljard spelende Dylan met een jonge vrouw. Heeft iemand enig idee wie deze vrouw is? (antwoorden kunnen naar: tom_dylan@hotmail.com)
Zo, en nu is het tijd om de schoenen uit te schoppen en het vandaag ontvangen boek Treasures of Bob Dylan van Brian Southall door te bladeren terwijl Time out of mind door de kamer knalt.
Na Time out of mind volgt vandaag Planet waves, althans dat is de planning, de planning kan gedurende de avond zomaar weer aangepast worden.
Nobelprijs: Niet voor Dylan maar voor Mo Yan, zie hier en hier.
Oor: De nieuwe Oor bevat een recensie van Tempest. Ik kan er nog niks over zeggen aangezien ik die recensie nog niet gezien heb. [met dank aan Hans voor de tip]
Dagblad van het Noorden: In Dagblad van het Noorden van afgelopen zaterdag staat een column van Jan Mulder die onder andere gaat over Dylans fietstocht door Groningen. (zie ook 'Dylan kort #950', de link 'de zwarte mannen' en het boek Fietsen met Bob Dylan van Bill Mensema) [met dank aan Ed voor de tip en de scan!]
McPeake Family: Onderstaande e-mail ontving ik vandaag van Peter, waarvoor dank!
Ha Tom,
Zo nu en dan lees ik een stukje in je boek.
ik lees hierin veel over Bob Dylan maar uiteindelijk is het natuurlijk meer een boek over een Dylanfanaat (mag ik je zo noemen??)
Het is absoluut leuk om te lezen hoe iemand zoals jij zich volledig in zijn hobby kan verliezen. In dit kader is misschien hobby niet het juiste woord. Het is een combinatie van bewondering/waardering en verzamelwoede. Dat laatste moet je natuurlijk wel in je hebben.
Maar goed, vandaag was ik op bladzijde 98 en daar kom ik ineens de McPeake Family tegen. De uitspraak van Dylan tegen Bono kende ik niet. Maar het grappige is, dat de betreffende Family de allereerste folkgroup was die ik ooit live hoorde. Dat moet ongeveer in 1966 geweest zijn. Cobi Schreijer runde toen een van de eerste Nederlandse folkclubs (onder meer Pete Seeger, Joan Baez en Tom Paxton waren er te gast), de Waagtaveerne in Haarlem. Veel optredens van buitenlandse gasten werden door door de NCRV televisie uitgezonden. Zo ook dit concert. De eerste helft werd gevuld door de Schotse zanger Alex Campbell, die onder meer “Don’t think twice” zong (hij had meer Dylan op zijn repertoire), de tweede helft door de McPeakes. Inderdaad muzikanten die allemaal familie waren: ouders, kinderen en aangetrouwden. Ze kwamen uit Noord Ierland en speelden traditionele muziek. Ik bewaar goeie herinneringen aan dit concert, waar ik op de brommer vanuit Delft naar toe was gegaan. En ik heb hier nog een LP, “At home with the McPeakes” uit 1965. Daar staat overigens geen nummer op waarvan Bob Dylan ooit de melodie heeft gebruikt.
Tot zo ver weer even.
Groeten,
Peter
Vraag: Pak even de Rolling Stone met dat grote interview met Dylan. Daarin staat een grote foto van een biljard spelende Dylan met een jonge vrouw. Heeft iemand enig idee wie deze vrouw is? (antwoorden kunnen naar: tom_dylan@hotmail.com)
Zo, en nu is het tijd om de schoenen uit te schoppen en het vandaag ontvangen boek Treasures of Bob Dylan van Brian Southall door te bladeren terwijl Time out of mind door de kamer knalt.
Na Time out of mind volgt vandaag Planet waves, althans dat is de planning, de planning kan gedurende de avond zomaar weer aangepast worden.
Nobelprijs
De Nobelprijs voor de literatuur is niet aan Bob Dylan toegekend - geen verrassing - maar aan de Chinese schrijver Mo Yan.
Dylan kort #953
Setlist 10 oktober: Watching the river flow / It ain't me, babe / Things have changed / Tangled up in blue / Honest with me / Joey / Beyond here lies nothin' / Visions of Johanna / Highway 61 revisited / Simple twist of fate / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Grootste verrassing op bovenstaande setlist: 'Joey'.
Foxxblok: 'I'm a poet, and I know it' (Nobelprijs), hier.
Tim Knol: Van Martijn ontving ik onderstaande e-mail, waarvoor dank!
Hai Tom,
In de categorie 'elke snipper over Bob Dylan is een vermelding waard' hierbij een stukje uit een interview met zanger Tim Knol deze week in de VARA gids. Op de vraag 'Hoe ziet jouw ideale muziekprogramma eruit?' antwoordt hij: 'er worden mij te vaak commerciële keuzes gemaakt terwijl het eigenlijk over de inhoud zou moeten gaan. En waarom moet er altijd weer zo'n quiz in zitten? Waarom laat je een paar muziekliefhebbers niet een uurtje aan een grote tafel lullen over Bob Dylan?'
Groeten!
Martijn
Lijkt mij een uitstekend idee voor een muziekprogramma. Laat ze het maar maken, ik zal kijken / luisteren.
Grootste verrassing op bovenstaande setlist: 'Joey'.
Foxxblok: 'I'm a poet, and I know it' (Nobelprijs), hier.
Tim Knol: Van Martijn ontving ik onderstaande e-mail, waarvoor dank!
Hai Tom,
In de categorie 'elke snipper over Bob Dylan is een vermelding waard' hierbij een stukje uit een interview met zanger Tim Knol deze week in de VARA gids. Op de vraag 'Hoe ziet jouw ideale muziekprogramma eruit?' antwoordt hij: 'er worden mij te vaak commerciële keuzes gemaakt terwijl het eigenlijk over de inhoud zou moeten gaan. En waarom moet er altijd weer zo'n quiz in zitten? Waarom laat je een paar muziekliefhebbers niet een uurtje aan een grote tafel lullen over Bob Dylan?'
Groeten!
Martijn
Lijkt mij een uitstekend idee voor een muziekprogramma. Laat ze het maar maken, ik zal kijken / luisteren.
Dylan kort #952
Setlist 10 oktober: Watching the river flow / Love minus zero/no limit / Things have changed / Tangled up in blue / John Brown / Mississippi / Summer days / Nettie Moore / Highway 61 revisited / Shadows / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
'Shadows' is een door Gordon Lightfoot geschreven nummer, dat Dylan op verzoek (van wie?) speelde.
De Wereld draait door: Gisteravond zat Iris Koppe in De Wereld draait door om een pleidooi te houden voor de toekenning van de Nobelprijs voor de literatuur aan Dylan. Om dit kracht bij te zetten, las ze een stukje tekst uit 'Ballad of a thin man' voor, zowel in het Engels als in de vertaling van Bindervoet & Henkes. Ook werd in deze uitzending een stukje van 'Ballad of a thin man' gedraaid. Presentator Matthijs van Nieuwkerk beweerde dat Dylan ergens in de jaren tachtig voor het eerst genomineerd werd voor de Nobelprijs. Dat is wat overdreven. Dylan werd voor het eerst in 1996 genomineerd. Het fragment kan hier bekeken worden. [met dank aan Floater, Simon en Henk voor de tip!]
Bob Dylan & Van Morrison: Op de website van Rolling Stone een aardig filmpje uit 1989 van Dylan & Van Morrison, zie hier. [met dank aan Sjon voor de tip!]
Nobelprijs: Dick Berckenkamp, hier. NRC, hier. Pieter Veldhuizen, hier. Hanta, hier. Iris Koppe, hier.
'Shadows' is een door Gordon Lightfoot geschreven nummer, dat Dylan op verzoek (van wie?) speelde.
De Wereld draait door: Gisteravond zat Iris Koppe in De Wereld draait door om een pleidooi te houden voor de toekenning van de Nobelprijs voor de literatuur aan Dylan. Om dit kracht bij te zetten, las ze een stukje tekst uit 'Ballad of a thin man' voor, zowel in het Engels als in de vertaling van Bindervoet & Henkes. Ook werd in deze uitzending een stukje van 'Ballad of a thin man' gedraaid. Presentator Matthijs van Nieuwkerk beweerde dat Dylan ergens in de jaren tachtig voor het eerst genomineerd werd voor de Nobelprijs. Dat is wat overdreven. Dylan werd voor het eerst in 1996 genomineerd. Het fragment kan hier bekeken worden. [met dank aan Floater, Simon en Henk voor de tip!]
Bob Dylan & Van Morrison: Op de website van Rolling Stone een aardig filmpje uit 1989 van Dylan & Van Morrison, zie hier. [met dank aan Sjon voor de tip!]
Nobelprijs: Dick Berckenkamp, hier. NRC, hier. Pieter Veldhuizen, hier. Hanta, hier. Iris Koppe, hier.
Dylan kort #951
Setlist 8 oktober: Watching the river flow / Man in the long black coat / Things have changed / Tangled up in blue / The Levee's gonna break / Shelter from the storm / High water (for Charley Patton) / Visions of Johanna / Highway 61 revisited / Ain't talkin' / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Rolling Stone: Ik heb begrepen dat de aflevering van Rolling Stone met het interview met Dylan inmiddels in Nederland in de winkels ligt. [met dank aan Floater voor de tip]
Nieuwe weblog: 'Tales of Tempest', zie hier. [met dank aan Frits voor de tip]
Great albums: Desire, hier.
'Like a rolling stone, yeah!' een reisverslag, zie hier.
Luister je nou alweer naar Bobby: Frits en nogmaals Frits.
'Wat doe jij nou?'
'SSssst!'
'Wat nou sssst.'
'Ik probeer te luisteren.'
'Zit je daarom met je hoofd tegen de radio gedrukt?'
'Ja! Stil nou even!'
'Sorry hoor!'
[3 minuten later]
'Dat was 'm weer.'
'Wat?'
'Dylan.'
'Was Dylan op de radio?'
'Ja... En jij kletste er doorheen. Zó vaak komt dat niet voor. Had je niet even je mond kunnen houden?'
'Hoe moet ik nou weten dat Dylan op de radio is?'
'Als ik luister, dan kun je toch op je klompen aanvoelen dat dat niet is omdat Frans Bauer op de radio is!'
'Ja, ja, ja.... Wat draaiden ze?'
'"I want you".'
'Echt waar? Zeiden ze nog wat.'
'Nah, niks bijzonders.'
'Shììììt, Dylan op de radio. En jij hebt het weer gehoord. Mazzelaar.'
'Correctie: deels gehoord...'
'Ja, ja, ja.... Vorige week heb ik ook Dylan op de radio gehoord.'
'Echt waar? Waar dan, wanneer was dat? Wat draaiden ze?'
'Vorige week, woensdag of zo. "Make you feel my love" was 't.'
'Waarom vertel je me dat nu pas? De studioversie of die live-versie van die cd-single?'
'Nee joh, de versie van Adele.'
'Dat is geen Dylan.'
'Wat?'
'Je hebt me wel gehoord. Dat is geen Dylan.'
'Oh.'
Rolling Stone: Ik heb begrepen dat de aflevering van Rolling Stone met het interview met Dylan inmiddels in Nederland in de winkels ligt. [met dank aan Floater voor de tip]
Nieuwe weblog: 'Tales of Tempest', zie hier. [met dank aan Frits voor de tip]
Great albums: Desire, hier.
'Like a rolling stone, yeah!' een reisverslag, zie hier.
Luister je nou alweer naar Bobby: Frits en nogmaals Frits.
'Wat doe jij nou?'
'SSssst!'
'Wat nou sssst.'
'Ik probeer te luisteren.'
'Zit je daarom met je hoofd tegen de radio gedrukt?'
'Ja! Stil nou even!'
'Sorry hoor!'
[3 minuten later]
'Dat was 'm weer.'
'Wat?'
'Dylan.'
'Was Dylan op de radio?'
'Ja... En jij kletste er doorheen. Zó vaak komt dat niet voor. Had je niet even je mond kunnen houden?'
'Hoe moet ik nou weten dat Dylan op de radio is?'
'Als ik luister, dan kun je toch op je klompen aanvoelen dat dat niet is omdat Frans Bauer op de radio is!'
'Ja, ja, ja.... Wat draaiden ze?'
'"I want you".'
'Echt waar? Zeiden ze nog wat.'
'Nah, niks bijzonders.'
'Shììììt, Dylan op de radio. En jij hebt het weer gehoord. Mazzelaar.'
'Correctie: deels gehoord...'
'Ja, ja, ja.... Vorige week heb ik ook Dylan op de radio gehoord.'
'Echt waar? Waar dan, wanneer was dat? Wat draaiden ze?'
'Vorige week, woensdag of zo. "Make you feel my love" was 't.'
'Waarom vertel je me dat nu pas? De studioversie of die live-versie van die cd-single?'
'Nee joh, de versie van Adele.'
'Dat is geen Dylan.'
'Wat?'
'Je hebt me wel gehoord. Dat is geen Dylan.'
'Oh.'
Dylan kort #950 - aanvullingen
Mail: Vergeet niet de e-mail van J.A. Nautslag (hieronder) te lezen.
Cat Power: Vanavond op Canvas (21:15 uur) een docu over Cat Power. In de aankondiging van dit programma flitste Dylan voorbij, zo heb ik begrepen. Zie hier. [met dank aan J.A. Nautslag, Bonne en Senne voor de tip!]
Savages soundtrack: Eerder meldde ik al dat op de soundtrack van Savages Dylans 'Romance in Durango' staat en - met dank aan Bert - dat in de film een fragment van dit nummer te horen is. Aangezien op het album Desire 'Romance in Durango' overloopt in 'Black diamond bay', was het de vraag hoe 'Romance in Durengo' op die soundtrack staat. Ik heb net 'Romance in Durango' - met dank aan Bert - van de soundtrack van Savages gehoord. Het is de gewone versie van dit nummer. Helemaal aan het eind, wanneer je heel goed luistert, kun je nog net de eerste tonen op de viool van 'Black diamond bay' horen. Ik moet zeggen dat de knip goed is gedaan.
Koopzondag: 'Mevrouw Tom', de kinderen & ik zijn vanochtend naar E. gereden. Niet alleen was het in E. koopzondag, maar ook - zo had ik ergens gelezen - zou er een platenbeurs zijn. Die platenbeurs bestond uit niet meer dan twee kramen (jawel). En toch ben ik naar huis gegaan met drie elpees. Tevreden? Natuurlijk!
Terwijl we met z'n vieren, heerlijk in het zonnetje gezeten, een puntzak patat zaten te eten, viel het besluit om ook nog even de Bijenkorf in te lopen. Niet dat ik een liefhebber van de Bijenkorf ben, maar ik wilde naar binnen omdat ik op missie was. Zoeken naar het boxje Bob Dylan 70's collection. Niet dat ik dat boxje wilde kopen, maar ik wilde wel weten of dat boxje identiek is aan het Volkskrant-boxje, of dat er voor de Bijenkorf een nieuw, uniek boxje gemaakt is. In de Bijenkorf lag een grote stapel van deze boxjes. Na grondige inspectie blijkt het boxje volledig identiek te zijn aan het boxje van de Volkrkant. Overigens is dit boxje bij de Bijenkorf spotgoedkoop (€18,- voor 10 cd's en vandaag ging daar nog eens 20% vanaf)
Ook bij de Bijenkorf de 4 cd box The Legend van Johnny Cash, ook in de uitverkoop. (versie boek-style) Op de vierde cd van dit boxje staat 'Girl from the North country' - het duet met Dylan. Verder op deze boxset een cover van Dylans 'Forever young'. In het boekje een foto van Cash & Dylan, dezelfde foto als in het boekwerkje van de geremasterde cd-versie van Orange Blossom special. Verderop in het boekje nog een foto (klein) van Dylans optreden tijdens the Johnny Cash Show.
The Legend kost bij de Bijenkorf slechts €15,- (vandaag met 20% korting en dus €12,-).
Na de Bijenkorf nog even de Slegte ingelopen en daar I Me Mine van George Harrison op de kop weten te tikken. In dit boek staat onder andere de songtekst van het door George Harrison en Bob Dylan geschreven 'I'd have you anytime', inclusief facsimile in zowel Dylans als Harrisons handschrift.
Ook trof ik op de schappen Weekboek (1979) van Ischa Meijer met daarin het stuk 'zes flessen coca-cola' dat eerder in Haagse post van 1juli 1978 stond en dat gaat over Dylans eerste concert in Nederland. Een mooi stuk, maar na lang twijfelen heb ik het boek toch maar laten staan. Geld kan tenslotte maar één keer uitgegeven worden, bovendien heb ik het originele artikel uit Haagse post.
Tot slot nog één gewone boekwinkel bezocht en daar zag ik dat in de nieuwe Record collector een recensie van Tempest staat. (Niet gekocht, dat blad is mij te duur voor die paar vriendelijke woorden over Tempest).
Luister je nou alweer naar Bobby: Terwijl ik werk aan deze aflevering van 'Dylan kort' lees ik - ergens tussendoor - onderstaande email van Alja over Luister je nou alweer naar Bobby. De titel van haar e-mail: 'Oekraïense koorddanseres' (wie zich afvraagt waar die titel op slaat, kan het antwoord vinden in Luister je nou alweer naar Bobby):
Je bent opener geworden in je aantekeningen, ik geniet je toegeven aan de intentie rond Dylans muziek, ik geniet je zelfspot daarbij (ik heb zo genoten van bijvoorbeeld het script voor de NTR ), dan de ontroering die ik ervaar bij de moeite die je doet of moet doen alles in je leven te passen, de zeldzame momenten van alleen-zijn, het ontduiken van een huishoudelijke taak. Ik herken de gekte rond een bepaald vers (natuurlijk, ik ook ‘it’s allright ma, i’m….), het eindeloos herhalen totdat het helemaal onder je huid zit, het moeiteloos terugpakken. Je bent briljant in je dialogen ook – en dan heb ik nog niet eens het boek uit. Ik overweeg het mee te nemen op mijn reisje naar Londen, later deze week – ook mijn kinderen zijn jarig in deze herfstdagen en de oudste heeft mij een uitje geboekt waarin alle details verwerkt zijn (Turner, St Pauls, zij kookt zelfs boerenkool voor haar broertje) – maar de koffer zit al vol en ik houd niet van koffers. Dus kortom, dank hiervoor. Nooit meer stoppen. Groeten aan mevrouw Tom.
Met dank aan Alja (en namens 'mevrouw Tom': de groeten terug!)
Cat Power: Vanavond op Canvas (21:15 uur) een docu over Cat Power. In de aankondiging van dit programma flitste Dylan voorbij, zo heb ik begrepen. Zie hier. [met dank aan J.A. Nautslag, Bonne en Senne voor de tip!]
Savages soundtrack: Eerder meldde ik al dat op de soundtrack van Savages Dylans 'Romance in Durango' staat en - met dank aan Bert - dat in de film een fragment van dit nummer te horen is. Aangezien op het album Desire 'Romance in Durango' overloopt in 'Black diamond bay', was het de vraag hoe 'Romance in Durengo' op die soundtrack staat. Ik heb net 'Romance in Durango' - met dank aan Bert - van de soundtrack van Savages gehoord. Het is de gewone versie van dit nummer. Helemaal aan het eind, wanneer je heel goed luistert, kun je nog net de eerste tonen op de viool van 'Black diamond bay' horen. Ik moet zeggen dat de knip goed is gedaan.
Koopzondag: 'Mevrouw Tom', de kinderen & ik zijn vanochtend naar E. gereden. Niet alleen was het in E. koopzondag, maar ook - zo had ik ergens gelezen - zou er een platenbeurs zijn. Die platenbeurs bestond uit niet meer dan twee kramen (jawel). En toch ben ik naar huis gegaan met drie elpees. Tevreden? Natuurlijk!
Terwijl we met z'n vieren, heerlijk in het zonnetje gezeten, een puntzak patat zaten te eten, viel het besluit om ook nog even de Bijenkorf in te lopen. Niet dat ik een liefhebber van de Bijenkorf ben, maar ik wilde naar binnen omdat ik op missie was. Zoeken naar het boxje Bob Dylan 70's collection. Niet dat ik dat boxje wilde kopen, maar ik wilde wel weten of dat boxje identiek is aan het Volkskrant-boxje, of dat er voor de Bijenkorf een nieuw, uniek boxje gemaakt is. In de Bijenkorf lag een grote stapel van deze boxjes. Na grondige inspectie blijkt het boxje volledig identiek te zijn aan het boxje van de Volkrkant. Overigens is dit boxje bij de Bijenkorf spotgoedkoop (€18,- voor 10 cd's en vandaag ging daar nog eens 20% vanaf)
Ook bij de Bijenkorf de 4 cd box The Legend van Johnny Cash, ook in de uitverkoop. (versie boek-style) Op de vierde cd van dit boxje staat 'Girl from the North country' - het duet met Dylan. Verder op deze boxset een cover van Dylans 'Forever young'. In het boekje een foto van Cash & Dylan, dezelfde foto als in het boekwerkje van de geremasterde cd-versie van Orange Blossom special. Verderop in het boekje nog een foto (klein) van Dylans optreden tijdens the Johnny Cash Show.
The Legend kost bij de Bijenkorf slechts €15,- (vandaag met 20% korting en dus €12,-).
Na de Bijenkorf nog even de Slegte ingelopen en daar I Me Mine van George Harrison op de kop weten te tikken. In dit boek staat onder andere de songtekst van het door George Harrison en Bob Dylan geschreven 'I'd have you anytime', inclusief facsimile in zowel Dylans als Harrisons handschrift.
Ook trof ik op de schappen Weekboek (1979) van Ischa Meijer met daarin het stuk 'zes flessen coca-cola' dat eerder in Haagse post van 1juli 1978 stond en dat gaat over Dylans eerste concert in Nederland. Een mooi stuk, maar na lang twijfelen heb ik het boek toch maar laten staan. Geld kan tenslotte maar één keer uitgegeven worden, bovendien heb ik het originele artikel uit Haagse post.
Tot slot nog één gewone boekwinkel bezocht en daar zag ik dat in de nieuwe Record collector een recensie van Tempest staat. (Niet gekocht, dat blad is mij te duur voor die paar vriendelijke woorden over Tempest).
Luister je nou alweer naar Bobby: Terwijl ik werk aan deze aflevering van 'Dylan kort' lees ik - ergens tussendoor - onderstaande email van Alja over Luister je nou alweer naar Bobby. De titel van haar e-mail: 'Oekraïense koorddanseres' (wie zich afvraagt waar die titel op slaat, kan het antwoord vinden in Luister je nou alweer naar Bobby):
Je bent opener geworden in je aantekeningen, ik geniet je toegeven aan de intentie rond Dylans muziek, ik geniet je zelfspot daarbij (ik heb zo genoten van bijvoorbeeld het script voor de NTR ), dan de ontroering die ik ervaar bij de moeite die je doet of moet doen alles in je leven te passen, de zeldzame momenten van alleen-zijn, het ontduiken van een huishoudelijke taak. Ik herken de gekte rond een bepaald vers (natuurlijk, ik ook ‘it’s allright ma, i’m….), het eindeloos herhalen totdat het helemaal onder je huid zit, het moeiteloos terugpakken. Je bent briljant in je dialogen ook – en dan heb ik nog niet eens het boek uit. Ik overweeg het mee te nemen op mijn reisje naar Londen, later deze week – ook mijn kinderen zijn jarig in deze herfstdagen en de oudste heeft mij een uitje geboekt waarin alle details verwerkt zijn (Turner, St Pauls, zij kookt zelfs boerenkool voor haar broertje) – maar de koffer zit al vol en ik houd niet van koffers. Dus kortom, dank hiervoor. Nooit meer stoppen. Groeten aan mevrouw Tom.
Met dank aan Alja (en namens 'mevrouw Tom': de groeten terug!)
e-mail van J.A. Nautslag
Hallo heer Willems,
(Dacht dat ik dit mailtje vorig weekend al verstuurde, maar niet dus…)
Om te beginnen: lees met regelmaat en plezier jouw log, maar reageerde nog nooit, tot nu, en eens moet de eerste keer zijn, niet? Lees Smeets zo nu en dan want ik heb een abonnement op de VaraGids en las dus ook de betreffende column. Dacht en voelde er eigenlijk helemaal niets bij want ben in de loop der jaren heeeeeel erg moe geworden van al dat gekakel, te pas en te onpas, van steeds weer dezelfde bekende Nedelanders. Ik vind Tempest goed, luisterde de afgelopen twee weken dagelijks naar deze plaat, en vooral Dylans stem vind ik wonderschoon en in sommige nummers ontroerend goed, met veel nadruk op ontroerend. Genieten dus.
Luisteren jongeren nog naar Dylan? Het viel mij op dat tijdens concerten van hem die ik de laatste jaren bezocht in Nederland en Duitsland de jongeren (tot ’n jaar of dertig zeg maar) redelijk vertegenwoordigd waren, niet overdreven maar toch…
Naast anderen vergezelden mijn zonen van 22 en 27 mij tijdens deze uitstapjes, want ook zij zijn muziekliefhebbers en hebben bovendien historisch besef (doen aan geschiedenis, de jongste bestudeert die nog, de oudste is al klaar). Alle twee houden ze van Dylan; de jongste vooral van de jonge Dylan en de oudste luistert dagelijks naar de jonge èn de ouwe Dylan. De Dylan van de laatste vijftien jaar heeft zijn voorkeur, maar vorige week draaide hij dagelijks New Morning verklapte hij. Gelukkig(!) luisteren zij naast Dylanliedjes ook graag naar andere muziek, van klassiek tot techno en zijn ze ook erg dol op de bijbehorende feestjes.
Stuur ook meteen maar een foto van mijn ‘Dylanruimte’. Luister uiteraard ook in de woonkamer en keuken naar Dylan. Maar in deze kamer kan ik dat ongestoord en ongegeneerd luid doen.
Okee, het is maar dat je ’t weet zullen we maar zeggen.
Vriendelijke Groeten,
J.A. Nautslag
(Dacht dat ik dit mailtje vorig weekend al verstuurde, maar niet dus…)
Om te beginnen: lees met regelmaat en plezier jouw log, maar reageerde nog nooit, tot nu, en eens moet de eerste keer zijn, niet? Lees Smeets zo nu en dan want ik heb een abonnement op de VaraGids en las dus ook de betreffende column. Dacht en voelde er eigenlijk helemaal niets bij want ben in de loop der jaren heeeeeel erg moe geworden van al dat gekakel, te pas en te onpas, van steeds weer dezelfde bekende Nedelanders. Ik vind Tempest goed, luisterde de afgelopen twee weken dagelijks naar deze plaat, en vooral Dylans stem vind ik wonderschoon en in sommige nummers ontroerend goed, met veel nadruk op ontroerend. Genieten dus.
Luisteren jongeren nog naar Dylan? Het viel mij op dat tijdens concerten van hem die ik de laatste jaren bezocht in Nederland en Duitsland de jongeren (tot ’n jaar of dertig zeg maar) redelijk vertegenwoordigd waren, niet overdreven maar toch…
Naast anderen vergezelden mijn zonen van 22 en 27 mij tijdens deze uitstapjes, want ook zij zijn muziekliefhebbers en hebben bovendien historisch besef (doen aan geschiedenis, de jongste bestudeert die nog, de oudste is al klaar). Alle twee houden ze van Dylan; de jongste vooral van de jonge Dylan en de oudste luistert dagelijks naar de jonge èn de ouwe Dylan. De Dylan van de laatste vijftien jaar heeft zijn voorkeur, maar vorige week draaide hij dagelijks New Morning verklapte hij. Gelukkig(!) luisteren zij naast Dylanliedjes ook graag naar andere muziek, van klassiek tot techno en zijn ze ook erg dol op de bijbehorende feestjes.
Stuur ook meteen maar een foto van mijn ‘Dylanruimte’. Luister uiteraard ook in de woonkamer en keuken naar Dylan. Maar in deze kamer kan ik dat ongestoord en ongegeneerd luid doen.
Okee, het is maar dat je ’t weet zullen we maar zeggen.
Vriendelijke Groeten,
J.A. Nautslag
Dylan kort #950
setlist 6 oktober: Watching the river flow / Girl of the North country / Things have changed / Tangled up in blue / Ballad of Hollis Brown / The Lonesome death of Hattie Carroll / The Levee's gonna break / A Hard rain's a-gonna fall / Highway 61 revisited / Simple twist of fate / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
De zwarte mannen: 'Bob Dylan (reprise)', zie hier.
Censuur: Dylans 'Duquesne whistle' is van de speellijst van Radio Split gehaald n.a.v. het recente Rolling Stone-interview. Zie hier. [met dank aan Ton voor de tip]
de Volkskrant: 'Eigenaardig, misschien zelfs schokkend voor de fanatieke kijkers van College Tour, een beetje zoals toen Bob Dylan een elektrische gitaar kocht of toen Rob Trip opeens staand het journaal ging lezen, maar toch niet echt erg?' (Jonathan van het Reve)
De zwarte mannen: 'Bob Dylan (reprise)', zie hier.
Censuur: Dylans 'Duquesne whistle' is van de speellijst van Radio Split gehaald n.a.v. het recente Rolling Stone-interview. Zie hier. [met dank aan Ton voor de tip]
de Volkskrant: 'Eigenaardig, misschien zelfs schokkend voor de fanatieke kijkers van College Tour, een beetje zoals toen Bob Dylan een elektrische gitaar kocht of toen Rob Trip opeens staand het journaal ging lezen, maar toch niet echt erg?' (Jonathan van het Reve)
setlist 5 oktober (Winnipeg)
Watching the river flow / It ain't me, babe / Things have changed / Tangled up in blue / Tweedle dee & Tweedle dum / This dream of you / Summer days / Desolation row / Highway 61 revisited / Scarlet town / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Eén nummer van Tempest tijdens het eerste concert na de release van dit album: 'Scarlet town'. Verder biedt de setlist, ten opzicht van de setlists van eerder dit jaar, eigenlijk geen verrassingen.
Eén nummer van Tempest tijdens het eerste concert na de release van dit album: 'Scarlet town'. Verder biedt de setlist, ten opzicht van de setlists van eerder dit jaar, eigenlijk geen verrassingen.
Dylan kort #949
Zinweb: 'It's only rock 'n' roll but... - 50 jaar Bob Dylan', zie hier.
'Romance in Durango': In 'Dylan kort #881' schreef ik dat de soundtrack van de film Savages het nummer 'Romance in Durango' van Dylan bevat. Bert liet mij via de e-mail weten dat hij Savages gezien heeft en dat de film niet meer dan een fragment (waarschijnlijk eerste couplet) van 'Romance in Durango' bevat. [Met dank aan Bert voor de informatie]
Carice van Houten: In Vrij Nederland van 22 september staat een artikel over de muziek makende Carice van Houten. Ik citeer: 'Ze is, kortom, een hartstochtelijk ambassadeur van haar eigen smaak. Dat ondervond ook Thomas Acda, toen hij Van Houten een paar jaar geleden bekende niets te hebben met Bob Dylan. Een dag later dwong ze hem te luisteren naar een speciaal door haar gefabriceerde Dylan-playlist. De teksten kreeg Acda er uitgeprint bij. "Vrienden noemen mij niet voor niets dj Goebbels," zegt ze lachend. "Ik kan behoorlijk dwingend zijn in mijn voorkeuren."' [met dank aan Alja voor het sturen van het artikel!]
Tournee: Vandaag is het eerste concert van een nieuwe reeks concerten door Amerika. Deze concerten zijn - net als in Europa vorig jaar - weer samen met Mark Knopfler. Zie hier.
'Romance in Durango': In 'Dylan kort #881' schreef ik dat de soundtrack van de film Savages het nummer 'Romance in Durango' van Dylan bevat. Bert liet mij via de e-mail weten dat hij Savages gezien heeft en dat de film niet meer dan een fragment (waarschijnlijk eerste couplet) van 'Romance in Durango' bevat. [Met dank aan Bert voor de informatie]
Carice van Houten: In Vrij Nederland van 22 september staat een artikel over de muziek makende Carice van Houten. Ik citeer: 'Ze is, kortom, een hartstochtelijk ambassadeur van haar eigen smaak. Dat ondervond ook Thomas Acda, toen hij Van Houten een paar jaar geleden bekende niets te hebben met Bob Dylan. Een dag later dwong ze hem te luisteren naar een speciaal door haar gefabriceerde Dylan-playlist. De teksten kreeg Acda er uitgeprint bij. "Vrienden noemen mij niet voor niets dj Goebbels," zegt ze lachend. "Ik kan behoorlijk dwingend zijn in mijn voorkeuren."' [met dank aan Alja voor het sturen van het artikel!]
Tournee: Vandaag is het eerste concert van een nieuwe reeks concerten door Amerika. Deze concerten zijn - net als in Europa vorig jaar - weer samen met Mark Knopfler. Zie hier.
Dylan kort #948
Peugeot: Gisteren kreeg ik een e-mail van Hilda waarin ze meldde dat ze op de buis een commercial van Peugeot had gezien. De muziek bij de beelden is, zo schreef Hilda, 'Knockin' on heaven's door', niet in de uitvoering van Dylan, maar door Neimo. Enkele uren na het lezen van Hilda's e-mail, zag ik de bewuste commercial op de buis voorbij komen. Althans, de tweede helft. Ik hoorde vaag bekende klanken, maar toen ik opkeek van mijn boek, was de commercial al half voorbij. Zo gaan die dingen. Na wat speurwerk op het internet, heb ik de commercial inmiddels helemaal gezien. Zie hier. [met dank aan Hilda]
Na het lezen van het mailtje van Hilda, gisteren, heb ik mijn hersens beurs gepeinsd. Dat zit zo: in mijn kop zit het 'weetje' dat er ooit, nog niet zo lang geleden, een andere tv-commercial voor een auto is geweest waarin een nummer van Dylan te horen is.Ik ben er net achter, het gaat om een commercial uit 2008 voor een Fiat Croma. De muziek bij de beelden is 'Blowin' in the wind' door Katie Melua. Zie hier.
HP De Tijd: In de nieuwe HP De Tijd staat een tenenkrommende recensie van Tempest door Ruud Meijer. Meijer vindt Tempest maar niks (2 van de 5 sterren). Dat mag. Het probleem is dat Meijer maar wat uit zijn nek kletst en mij niet duidelijk weet te maken waarom ik Tempest niet moet kopen. Mijn advies: niet lezen die recensie, het is de moeite niet waard. [met dank aan Arie en Hans voor de tip]
de Volkskrant: In de Volkskrant van vandaag een uitvoerig stuk over de aanstaande uitreiking van de Nobelprijs voor de literatuur. Bij dit artikel een foto (klein) van Dylan en twee regels over Dylan. Alleen voor diegene die iedere snipper willen lezen. [met dank aan Simon voor de tip]
Na het lezen van het mailtje van Hilda, gisteren, heb ik mijn hersens beurs gepeinsd. Dat zit zo: in mijn kop zit het 'weetje' dat er ooit, nog niet zo lang geleden, een andere tv-commercial voor een auto is geweest waarin een nummer van Dylan te horen is.Ik ben er net achter, het gaat om een commercial uit 2008 voor een Fiat Croma. De muziek bij de beelden is 'Blowin' in the wind' door Katie Melua. Zie hier.
HP De Tijd: In de nieuwe HP De Tijd staat een tenenkrommende recensie van Tempest door Ruud Meijer. Meijer vindt Tempest maar niks (2 van de 5 sterren). Dat mag. Het probleem is dat Meijer maar wat uit zijn nek kletst en mij niet duidelijk weet te maken waarom ik Tempest niet moet kopen. Mijn advies: niet lezen die recensie, het is de moeite niet waard. [met dank aan Arie en Hans voor de tip]
de Volkskrant: In de Volkskrant van vandaag een uitvoerig stuk over de aanstaande uitreiking van de Nobelprijs voor de literatuur. Bij dit artikel een foto (klein) van Dylan en twee regels over Dylan. Alleen voor diegene die iedere snipper willen lezen. [met dank aan Simon voor de tip]
Dylan kort #947
Radio 1: Voor de luisteraar met de sterke maag en de stalen zenuwen. In de vroege ochtend van 1 oktober werd op radio 1 kort aandacht geschonken aan Tempest. De radioman vindt het een album van niks. Dat kan en dat mag. De argumenten waarmee hij op de proppen komt zijn echter werkelijk om van te janken. Het is Dylans stem. Hij heeft Dylan-liefhebbers gesproken en die zeiden ook... tijdens concerten... moet ik nog verder gaan? Voor wie zich een aantal minuten onbedaarlijk wil ergeren, luister hier. (van 9 minuten 28 seconden tot en met 17 minuten en 40 seconden) [met dank aan Peter voor de tip!]
Jakob Dylan: zie hier.
Luister je nou alweer naar Bobby: Dolf heeft mijn boek inmiddels gelezen en stuurde mij onderstaande, meer dan vriendelijke e-mail [waarvoor dank!]
hoi Tom,
dit is echt geweldig om te lezen. helaas, boek is uit.
blijf schrijven!
dank voor de aangename avonden (met 'foot of pride' op dit moment op de achtergrond, ook dank aan hem).
mooi boek! en ik heb genoten
groet
Dolf
Jakob Dylan: zie hier.
Luister je nou alweer naar Bobby: Dolf heeft mijn boek inmiddels gelezen en stuurde mij onderstaande, meer dan vriendelijke e-mail [waarvoor dank!]
hoi Tom,
dit is echt geweldig om te lezen. helaas, boek is uit.
blijf schrijven!
dank voor de aangename avonden (met 'foot of pride' op dit moment op de achtergrond, ook dank aan hem).
mooi boek! en ik heb genoten
groet
Dolf
Dylan kort #946
David Hidalgo: Op auditie bij Bob Dylan, zie hier.
John Wesley Harding: 'Make love to Bob Dylan', zie hier. Absoluut de moeite waard. [met dank aan Bert voor de tip]
Luister je nou alweer naar Bobby: Frits heeft het boek ontvangen en schrijft daarover op zijn blog. Ik heb van een groot aantal mensen die afgelopen zaterdag het boek in hun brievenbus vonden een e-mail gekregen. Dank aan allen voor de positieve reacties op Luister je nou alweer naar Bobby. Ik wil graag nog even wijzen op een detail waar ik zelf enorm veel lol om heb: de foto van de elpee Bringing it all back home op de cover van het boek is zó scherp dat, als je goed kijkt, je het matrijsnummer van de elpee kunt lezen.
Muziek.nl: In Muziek.nl (nummer 4, 2012) staat een uitvoerige recensie van Tempest. Twee pagina's: op de eerste pagina een foto en de titel van het artikel, op de tweede pagina de door Joris Heynen geschreven recensie. Tempest krijgt 4 (van de maximaal 5??) sterren. Een aardige, maar verre van wereldschokkende recensie. Geen essentieel leesvoer.
Verder is er in dit blad uitvoerig aandacht voor muziekdocumentaires, waaronder een beetje aandacht voor Dont look back. En in een stuk over fotograaf Dirk W. de Jong staat de zin: 'Zo is ook Dirk W. de Jong bekend met "het vervelende Dylan-verhaal".'
Afbeelding: De advertentie voor The Last Waltz komt uit de aflevering van Best waarvan de cover te zien is in 'Dylan op de cover #2'.
John Wesley Harding: 'Make love to Bob Dylan', zie hier. Absoluut de moeite waard. [met dank aan Bert voor de tip]
Luister je nou alweer naar Bobby: Frits heeft het boek ontvangen en schrijft daarover op zijn blog. Ik heb van een groot aantal mensen die afgelopen zaterdag het boek in hun brievenbus vonden een e-mail gekregen. Dank aan allen voor de positieve reacties op Luister je nou alweer naar Bobby. Ik wil graag nog even wijzen op een detail waar ik zelf enorm veel lol om heb: de foto van de elpee Bringing it all back home op de cover van het boek is zó scherp dat, als je goed kijkt, je het matrijsnummer van de elpee kunt lezen.
Muziek.nl: In Muziek.nl (nummer 4, 2012) staat een uitvoerige recensie van Tempest. Twee pagina's: op de eerste pagina een foto en de titel van het artikel, op de tweede pagina de door Joris Heynen geschreven recensie. Tempest krijgt 4 (van de maximaal 5??) sterren. Een aardige, maar verre van wereldschokkende recensie. Geen essentieel leesvoer.
Verder is er in dit blad uitvoerig aandacht voor muziekdocumentaires, waaronder een beetje aandacht voor Dont look back. En in een stuk over fotograaf Dirk W. de Jong staat de zin: 'Zo is ook Dirk W. de Jong bekend met "het vervelende Dylan-verhaal".'
Afbeelding: De advertentie voor The Last Waltz komt uit de aflevering van Best waarvan de cover te zien is in 'Dylan op de cover #2'.
Abonneren op:
Posts (Atom)