Er is geen nieuws vandaag, of het moet zijn dat the Rolling stones - inclusief Bill Wyman - Dylans Watching the river flow hebben opgenomen. Zoveel dagen zijn er niet in een jaar dat er geen Dylan gerelateerd nieuws te melden is.
Is er dan echt niks? Nee, er is echt niks. (of ik moet het over het hoofd zien, wat natuurlijk goed mogelijk is)
Omdat er niks is - complete leegte, een vacuüm - kan ik me in deze avonduren storten op wat is blijven liggen door de vele uren die er in de voorgaande afleveringen van Dylan kort zijn gaan zitten. Met dat voornemen begon ik vijf minuten geleden te tikken. Maar nu heb ik een probleem, ik kan - hoe hard ik ook pieker - niet bedenken wat is blijven liggen! En dat terwijl ik met de regelmaat van de klok denk Daar moet ik ook nog eens aandacht aan besteden, als ik de tijd vind.
Aangezien ik dus eigenlijk niks zinnigs te melden heb, moet ik het toch maar over het diepste dieptepunt uit mijn carrière als liefhebber van Dylans muziek hebben. Dit verhaal zit al járen in mijn kop, maar ik heb het nooit eerder durven vertellen.
Daar gaat ie: een (groot) aantal jaren geleden ben ik in mijn auto gestapt en ben ik net zolang doorgereden tot ik bij een stad aankwam waarvan ik wel zeker wist dat niemand mij daar zou herkennen. Een stad waar ik incognito over straat kon.
Voor alle zekerheid had ik mijn identiteitsbewijs maar thuis gelaten.
Daar ben ik, na het opplakken van een snor en het verbergen van mijn kapsel onder een muts, bij een platenzaak naar binnengestapt. Nog om me heen gekeken of ik geen verdwaalde bekenden zag, of mensen met camera's, & na drie keer diep ademhalen ben ik naar de cd-bak met de letter B gestapt.
Daar heb ik een verzamel-cd van Michael Bolton uit het schap gepakt, mijn sjaal eroverheen gedrapeerd zodat ik het ding ongezien bij de kassa kon krijgen. Cash betaald & uiteraard het aangeboden plastic zakje aangenomen.
Waarom een cd van Michael Bolton? Simpel, op die cd staat het nummer Steel bars, wat door Dylan samen met Michael Bolton is geschreven. Dylan nam het ooit zelf op, Michael Bolton wel, vandaar.
Of het nummer wat is? Dat niet, maar ik wilde het toch horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten