Peerke heeft onlangs een reactie gegeven op Dylan in het Nederlands #1, interessant genoeg om de volledige reactie hier weer te geven:
Kende je deze mooie "hertaling" van 'Tangled Up In Blue' al? Prachtig in het blauw van Bart Peeters.
Ik lag in de zon in de zomerik lag in de zon in het gras
Jij kwam langs ik herinner het mij
alsof het gisteren was
je reed nog niet met de wagen
En je brommer was al wekenlang stuk
Je zei ik kon toevallig met mijn zuster mee
Ik dacht da's wat je noemt een geluk
We hebben hier ook een gemeentepark
stamelde ik hees
Daar gingen we heen en
we zegden niets
alleen maar wat clichés
en ik vond jou prachtig in het blauw
Pas na een jaar of elf
zouden we trouwen
Oorspronkelijk alleen voor de wet
Maar om de kerk in
het midden te houden
Deden we alles en daarna een buffet
De schepen van de burgerlijke stand
speelde mooi toneel
En een witte jurk leek ons overbodig
want die zag je al zoveel
Dus vond ik jou prachtig in het blauw
Nog een stuk of elf jaren later
vanop een bootje in de Middellandse Zee
Sprong je bloot met de kinderen in het water
Ze konden zwemmen dus dat viel gelukkig mee
ik herinnerde me toen iets
dat ik indertijd
bij Professor Vanderkerken las
Dat een plotseling besefvan de oneindigheid
een esthetische ervaring was
En ik vond jou wondermooi in al dat blauw
Ik vond jou prachtig in het blauw
Ik herinnerde me toen iets
dat ik indertijdbij Professor Vanderkerken las
Dat een plotseling besef
van de oneindigheid
een esthetische ervaring was
En ik vond jou wondermooiin al dat blauw
Ik vond jou prachtig in het blauw
ik vond jou prachtig in het blauw
Hij heeft overigens ook 'I Want You' aangepakt.
Veel dank aan Peerke voor deze bijdrage! In Dylan kort #11 zit een link naar een artikel over Bart Peeters hertalingen van Dylannummers.
Ter vergelijking het eerste deel van de veel letterlijker, maar daarom niet per se betere vertaling van Bindervoet & Henkes:
's Ochtends vroeg lag ik in bed te peinzen
Ik had de tijd gedood
Zou ze iets veranderd zijn
Was haar haar nog steeds rood?
Haar ouders zeiden ons samenzijn
Dat werd vast veel te zwaar
Want pa zat die lui veel te krap bij kas
Mama's zelfgemaakte jurk was raar
Ik stond in de regen aan de kant van de weg
Mijn schoenen nat en koud
Onderweg naar de Oostkust
God weet, ik heb berouwd wat ik wou
Vastgezet in blauw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten