Bob Dylan in (het) Nederland(s): mei 2008

Jan Cremer en Bob Dylan

Ik ben geen liefhebber van de boeken van Jan Cremer, maar toch stond ik vanmiddag met Ik, Jan Cremer III in mijn handen. Bijna gekocht. Waarom? Dylan moet er haast wel in staan.

Thuis gekomen, gegeten, achter de computer gekropen, even googlen, en ja hoor, de eerste berichten. Nog niks in het Nederlands op het net, wel in het Engels: Bob Dylan had no motorcycle accident, says Dutch artist op de website The Earth Times.

Als ik Jan Cremer mag geloven, waren hij en Dylan dikke maatjes. Het probleem is, ik geloof Jan Cremer niet.

Jan Cremer in Hollands diep (nr. 3 herfst 2007): Op 10 januari 1966 ging ik uit eten met Bob Dylan, Jayne Mansfield en haar manager Irving Arthur. Dylan had mijn boek gelezen en toen hij hoorde dat hij vlak boven mij in het Chelsea woonde, is hij onmiddelijk naar me toe gekomen om een schilderij te kopen. Hij wilde het als afbeelding op de cover van zijn lp Blonde On Blonde. Een heel groot doek van 1,80 bij 2,50 meter. Uiteindelijk heb ik het hem verkocht voor 8000 dollar, wat toen veel geld was. Dylan had ook een optie op de filmrechten van I Jan Cremer. Samen vlogen we dat jaar met een heel nieuw straalvliegtuig naar al die plekken waar hij moest spelen. Ook ben ik bij de opnames van Blonde On Blonde in Nashville aanwezig geweest. Hij wilde dat ik bij hem bleef, maar ik ben onafhankelijk en ik had mijn eigen werk.

Uit Cremers brievenboek: Ik ben zeer goed bevriend [...] Bob Dylan heeft een boek geschreven (een [...] heel goed ong. 100 pagina's en heeft mij [...] talen. Wat ik ga doen.

Ik hoop een boek te gaan schrijven over Dylan, in vriendschaps- en commerciele overwegingen. Ik ben natuurlijk een van de weinige personen die veel in zijn omgeving vertoeven en ik ken hem als geen ander, dankzij mijn speciale observatievermogen.

Zo gaat het maar door en door en door.

Het zou allemaal waar kunnen zijn, maar dubieus is het wel. Leg bijvoorbeeld de opnamedata in Nashville naast het brievenboek van Jan Cremer. Dylan was in Nashville voor opnames op 14, 15, 16 en 17 februari en 8, 9 en 10 maart 1966. Jan Cremer schreef een brief vanuit New York op 10 februari 1966 en een brief vanuit Hollywood op 3 maart 1966. Het kan, maar dat is dan wel een heleboel kilometers reisplezier...

Of, neem deze uitspraak van Cremer: Samen vlogen we dat jaar met een heel nieuw straalvliegtuig naar al die plekken waar hij moest spelen. Waarom is Jan Cremer dan niet te zien op de vele foto's uit deze periode, of de filmbeelden in Eat the document, No direction home en World tour 1966, the home movies? Het antwoord is simpel, hij was er helemaal niet bij.

Maar wat de beweringen van Jan Cremer pas echt dubieus maakt, is dat ik in de tientallen boeken die ik over Dylan heb gelezen, slechts één keer Jan Cremer ben tegengekomen: One evening in December 1965, Dylan, Neuwirth and Suze Rotolo sat at the back of the Kettle of fish with filmmaker Barbara Rubin. (...) Next in line was Jan Cremer, a Dutch professional hipster, who had dedicated his modest book I, Jan Cremer, to Dylan. Cremer approached, but Neuwirth fended off the Dutch intruder. (Robert Shelton - No direction home)

Voor mij reden genoeg om Cremers uitspraken over diens vriendschap met Dylan niet al te serieus te nemen, en dan druk ik mij zachtjes uit.

Aanvulling 1 juni 2008: Bericht op weblog Modern times over Jan Cremer / Bob Dylan.

Aanvulling 2 juni 2008: Bericht op de website van het Parool, Jan Cremer hielp Dylan bij het bedenken van songtitels...

Op de weblog het vrije volk een stuk over Jan Cremer en zijn beweringen rond zijn vriendschap met Dylan.

De uitzending van Nova van 29 mei 2008 gaat deels over Ik, Jan Cremer 3. Kijken via uitzending gemist, hier.

Met dank aan Peerke voor de reactie / aanvulling.

Dylan kort #26

De zingende helden van radio 1, o.a. Dylan.

Muziekfotograaf David Gahr is afgelopen zondag overleden.
Sony ziet handel in oude foto's (zie hieronder, de foto's van Don Hunstein).

Op de wandelschoenen naar Dylan.

foto's van Don Hunstein

Drie foto's die Don Hunstein van Dylan maakte zijn te vinden op de website van The New York times. Don Hunstein schoot o.a. de foto's op de covers van de albums Bob Dylan en The Freewheelin' Bob Dylan.

Bij mijn weten is er geen boek met foto's van Dylan gemaakt door Hunstein uitgegeven, zoals dat wel is gedaan met de foto's van o.a. Daniel Kramer en Barry Feinstein.

Een aantal foto's van Don Hunstein zijn terug te vinden in het boek Dylan; visions, portraits and back pages.

I'm not there

Gisteravond eindelijk I'm not there gezien in een bioscoop voornamelijk gevuld met filmliefhebbers, niet zo zeer Dylanliefhebbers.
In de afgelopen maanden veel over I'm not there gelezen en nog maakte de film een verpletterende indruk op mij. Overigens niet alleen op mij, ook de filmliefhebbers waren zeer positief.
Ik ben geen filmkenner, dus filmtechnisch komt mijn commentaar niet veel verder dan knap in elkaar gezet.
Wie een filmische biografie van Dylan verwacht kan beter thuisblijven. De film is, zoals aan het begin van de film te lezen is, geïnspireerd op de vele levens van Dylan. Het gaat niet over Dylan, hij is er niet.
Wat dan wel?
De film is een opeenstapeling van Dylancitaten in woord en beeld. De film is, in mijn optiek, vooral een afspiegeling van het (gekleurde) beeld dat van Dylan in de media over de jaren is neergezet: dichter, profeet, onmogelijk te interviewen, rokkenjager, kluizenaar, enz.
De film portreteert niet Dylan, maar het hele circus van fans, media, mythe en legende rond Dylan.
Er zit geen verhaal in de film, het moet ondergaan worden. Achterover leunen en inzuigen.
Het foldertje van de bioscoop: I'm Not There is lyrisch en poëtisch, experimenteel en eigenzinnig, overweldigend en gestileerd, zwart-wit en verzadigd kleurrijk. Het startpunt is het legendarische motorongeluk in 1966, van waaruit naar achteren en naar voren wordt gesneden. De dichtheid aan verwijzingen naar de verhalen, liedjes, historische gebeurtenissen en mythes uit de gloriejaren van de Amerikaanse popcultuur is groot. Niet iedereen zal ze allemaal direct herkennen en eigenlijk zou je de film meermalen moeten bekijken.
De soundtrack van de film bevat - in tegenstelling tot bijbehorende cd - overwegend Dylannummers in de originele uitvoering, waaronder een handvol nooit eerder officieel uitgebrachte nummers.
I'm not there is zeker een film om te herkijken, zowel voor de Dylanliefhebber, als voor de filmfanaat - zoals ik gisteren van de filmkenners begreep.

Dylan kort #25

178 (tot nog toe, de site beloofd in de toekomst meer) foto's van Dylan, hier.
Spanje vakantieplanner, Rock in Rio.
Jos Kessels' stuk leiders: Don't follow leaders...
Barry Hay neemt Dylans Ballad of a thin man op.
The Pigeon detectives, volgens eigen zeggen minstens net zulke goede songschrijvers als Dylan.

Dylan in Moncton, 20 mei 2008, kort maar goede beelden.

Dylan in het Nederlands #3

Peerke heeft onlangs een reactie gegeven op Dylan in het Nederlands #1, interessant genoeg om de volledige reactie hier weer te geven:

Kende je deze mooie "hertaling" van 'Tangled Up In Blue' al? Prachtig in het blauw van Bart Peeters.

Ik lag in de zon in de zomerik lag in de zon in het gras

Jij kwam langs ik herinner het mij

alsof het gisteren was

je reed nog niet met de wagen

En je brommer was al wekenlang stuk

Je zei ik kon toevallig met mijn zuster mee

Ik dacht da's wat je noemt een geluk

We hebben hier ook een gemeentepark

stamelde ik hees

Daar gingen we heen en

we zegden niets

alleen maar wat clichés

en ik vond jou prachtig in het blauw

Pas na een jaar of elf

zouden we trouwen

Oorspronkelijk alleen voor de wet

Maar om de kerk in

het midden te houden

Deden we alles en daarna een buffet

De schepen van de burgerlijke stand

speelde mooi toneel

En een witte jurk leek ons overbodig

want die zag je al zoveel

Dus vond ik jou prachtig in het blauw

Nog een stuk of elf jaren later

vanop een bootje in de Middellandse Zee

Sprong je bloot met de kinderen in het water

Ze konden zwemmen dus dat viel gelukkig mee

ik herinnerde me toen iets

dat ik indertijd

bij Professor Vanderkerken las

Dat een plotseling besefvan de oneindigheid

een esthetische ervaring was

En ik vond jou wondermooi in al dat blauw

Ik vond jou prachtig in het blauw

Ik herinnerde me toen iets

dat ik indertijdbij Professor Vanderkerken las

Dat een plotseling besef

van de oneindigheid

een esthetische ervaring was

En ik vond jou wondermooiin al dat blauw

Ik vond jou prachtig in het blauw

ik vond jou prachtig in het blauw

Hij heeft overigens ook 'I Want You' aangepakt.

Veel dank aan Peerke voor deze bijdrage! In Dylan kort #11 zit een link naar een artikel over Bart Peeters hertalingen van Dylannummers.

Ter vergelijking het eerste deel van de veel letterlijker, maar daarom niet per se betere vertaling van Bindervoet & Henkes:

's Ochtends vroeg lag ik in bed te peinzen

Ik had de tijd gedood

Zou ze iets veranderd zijn

Was haar haar nog steeds rood?

Haar ouders zeiden ons samenzijn

Dat werd vast veel te zwaar

Want pa zat die lui veel te krap bij kas

Mama's zelfgemaakte jurk was raar

Ik stond in de regen aan de kant van de weg

Mijn schoenen nat en koud

Onderweg naar de Oostkust

God weet, ik heb berouwd wat ik wou

Vastgezet in blauw

Dylan in het Nederlands #2

Zoals ik twee maanden geleden hier schreef: De volgende keer één van de betere, misschien wel de beste vertaling van een Dylansong in het Nederlands ooit: Onderaardse Heimwee Blues (Subterranean Homesick Blues) door Tom Harmsen.

Die 'volgende keer' is nu wel aangebroken, twee maanden later, veel te laat natuurlijk. De vertaling van de hand van Tom Harmsen verscheen in december 1997 in het 'popliterair tijdschrift' Payola, in de rubriek Naar de letter. Het is, naar mijn smaak, één van de betere Dylanvertalingen omdat ten eerste het ritme van de song bewaard blijft en ten tweede de inhoud van de tekst geen (groot) geweld wordt aangedaan, een fragment:

Oh, je wordt ziek, wordt gezond

Je hangt bij een inktpot rond

Aanbellen, lastig voorspellen

Of iemand iets gaat bestellen

Werk hard, wordt gestift

Schrijf terug, in brailleschrift

In de bak, vrij op borg

Ga in dienst, jou een zorg

Pas op jongen, je krijgt het opgedrongen

Maar uitvreters, verraders

Geboren verliezers

Zwerven rond theaters

Meisje bij het zwembad

Zoekt naar een nieuwe schat

Volg geen beterweters

Waak over parkeermeters

Ter vergelijking de vertaling van Bindervoet en Henkes van hetzelfde fragment:

Word ziek, knap op

Hang rond bij een inktpot

Luid klok, wie weet of

Hier misschien iets wordt verkocht

Maak een smak, wordt opgepakt

Schrijf in braille een verhaal

Brom zacht, ga aan de haal

Ga bij het leger als je faalt

Kid kijk uit

Ze willen je huid

Maar gebruikers, helers

Zesvoudige mislukkers

Wachten op de spelers

Meisje bij het bubbelbad

Zoekt een nieuwe domme schat

Laat je niet leiden

Let op je metertijden

In de Payola waar bovenstaande vertaling van Subterranean homesick blues in staat, ook een door Piet Cramer vertaald essay van Greil Marcus over het toen net verschenen album Time out of mind onder de titel Kluizenaar in vijftig staten, wat deze Payola meer dan de moeite van de aanschaf waard maakt.

Liefhebbers zullen hiervoor de tweedehands boekwinkels moeten aflopen, aangezien het tijdschrift meer dan tien jaar oud is, zal het niet meer nieuw te krijgen zijn.

Dylan kort #24

24 mei:

Op de website van radio 6 een stuk n.a.v. Dylans verjaardag over Dylan en het Franse Chanson.

Bij omroep MAX kunnen ze niet rekenen en is Dylan gisteren 68 geworden, al is hij volgens dezelfde website wel in 1941 geboren.

RTV Noord houdt het bij een foto en vermelding.

Andere zaken:

De hond blaft met veel Dylanteksten.

Meer Pulitzerprijs op de weblog Modern times.

Bob Dylan de vriend van de aandelenmarkten....

Aanvullingen van een later moment:

Op de fantastische weblog Peerke's plaatjes een stuk over Dylan n.a.v. diens verjaardag, gisteren.

Op de weblog van Anneke Derksen onder de titel Happy birthday Mr. Bob! een naar een eerder geplaatst bericht verwijzende stuk.

Op flickr een stuk onder de titel 24-05-41.

Mag ik van de Nederlandse Bob Dylan spreken? hier.

24 mei

Bob Dylan is jarig, 67 is hij vandaag geworden. Dikke kans dat het internet binnen nu en enkele uren volstaat met felicitaties en lange artikelen over het belang van Dylan in de muziekgeschiedenis. Sinds jaar en dag verschijnen rond 24 mei dezelfde lovende regels, ik doe niet mee.

Doe ik dan niks? Natuurlijk wel, op mijn eigen manier. Op 24 mei draai ik Dylan, nog iets meer dan op andere dagen, gewoon, in huiselijke kring.

Losse nummers van verschillende albums, bewuste keuze, de nummers waarin het samenspel tussen muziek, tekst en zang optimaal is. En ieder jaar is de lijst anders.

Het lijstje in mijn kop voor deze dag groeit.

Dirge

Blind Willie McTell

Fourth time around

Shelter from the storm (van Hard rain)

It's alright, ma (I'm only bleeding)

Not dark yet

High water (for Charley Patton)

Man in the long black coat

Day of the locusts

Every grain of sand (van The Bootleg series vol. 3)

Farewell Angelina

The lonesome death of Hattie Carroll

Tegen de avond pak ik er een biertje bij, sigaartje in de knuist.

I'll keep it with mine (van Biograph)

Tears of rage

Just like Tom Thumb's blues

24 mei 1991, Dylan wordt vijftig door Pieter Steinz hier.

meer hier, hier, hier, hier

youtube #4 tour 2000

Fourth time around Betlehem

Blind Willie McTell Cardiff

the Bootleg series vol. 8

Volgens de laatste berichten - in Isis # 138 - komt een nieuw deel van The Bootleg series deze herfst op de markt. Het zou gaan om een dubbelcd met studio-outtakes vanaf de jaren tachtig.

Mijn eerste reactie was teleurstelling, de jaren tachtig zijn nou niet bepaald de jaren waarin Dylan zijn beste werk afleverde, maar verder denkend, in mijn hoofd lijsten makend met mogelijke songs werd ik steeds enthousiaster.

Een dubbelcd, daar moeten zeker zo'n dertig songs op passen, met studio-outtakes uit de periode 1980 tot heden.

Een eerste lijstje, uit het hoofd, is snel gemaakt:

Magic (1981)

Blind Willie McTell (1983, alttake)

Freedom of the Stallion (1984)

New Danville girl (1984)

Straight A's in love (1984)

Old five and dimer (1986)

Important words (1987)

The French girl (1987 rehearsals met the Grateful Dead)

God Knows (1989 Oh mercy outtake)

Born in tme (1989 Oh mercy outtake)

Shirley Temple don't live here anymore (1990)

David Bromberg sessies (juni 1992)

You belong to me (1992, zonder filmdialoog)

World gone wrong outtakes (1993)

I'm not supposed to care (1994)

Mississippi (1997 Time out of mind outtake)

"Love and theft", Masked and anonymous en Modern times outtakes

A hard rain's a-gonna fall (2007, Expo Zaragoza versie)

Er zal uiteraard nog veel meer, nog niet bekend, materiaal in de kluizen van Sony liggen. Het lijkt me niet geheel onwaarschijnlijk dat Sony de nieuwe Bootleg series deels zal vullen met eerder, verspreid op soundtracks en compilaties, uitgebracht materiaal. Denk hierbij o.a. aan Tell ol' Bill, 'Cross the green mountain, I can't get you off of my mind, Return to me, Waitin' for you en Pretty Boy Floyd.

Dylan kort #23

Bob Dylan werd gisteren 67, althans op de weblog van Harry Prenger. In werkelijkheid wordt Dylan pas aanstaande zaterdag 67. [Aanvulling 22 mei: het bericht is inmiddels verwijderd. Meer Dylan op deze weblog o.a. hier.]

Weblog Tante Annie en de dingen, zie kolom rechts (Commentaria) voor Dylan.

Nieuwe album van Carla Bruni bevat cover van een Dylansong.

Wie was ook al weer Scarlett Johansson en wat was de Dylanconnectie?

Dylan kort #22

Peerke's plaatjes over House of the rising sun.

Vertalingen van een handvol Dylansongs (even naar beneden scrollen).

De Bob Dylan Tom Waits en Jacques Brel van de Spaanstalige wereld in één persoon...

I'm not there op blog Woest en vredig.

Berichtje over treinen met een klein beetje Dylan.

Foto's van Barry Feinstein #4

Op Youtube trof ik onderstaand filmpje aan. Terwijl op de achtergrond het nummer Ring them bells voorbij komt, krijg je een impressie van de foto's die in het boek Real moments te vinden zijn.

Dylan kort #21

Foto's van Bob Dylan (Greenwich village, 1961) gemaakt door Ted Russell hier.
Muziek maken en schilderen op Voor popmuziek ben je best geen vijftig.
Het toneelstuk De eenzame weg met muziek van Dylan.
Neil Diamond verslaat Dylan op leeftijd...
Dylanesque van Brian Ferry is cd van de week op Blos radio, Boxmeer.
Dylan in Nederland (recente concerten) hier.

Dylan in de krant #1

In NRC Handelsblad van afgelopen vrijdag een stuk van Jan Vollaard over Dave Grohl (Nirvana, Foo Fighters) onder de titel Dylan wilde mijn song naspelen!:

Hij [Dave Grohl] groeide op met de hardcorepunk van Bad Brains en Minor Threat, maar noemt The Beatles en Bob Dylan als grote voorbeelden. [...] Reclamepraatjes voor de nieuwe plaat had Grohl die dag al genoeg afgelegd. Bevrijd van de verplichtingen vertelde hij honderduit over zijn vinylverzameling, zijn ontmoeting met Bob Dylan en zijn bewondering voor gitarist Pat Smears [...] Binnen bij een biertje raakte Dave Grohl omringd door een groepje aanwezigen in geanimeerd gesprek over de dingen die hem recentelijk hadden beziggehouden. Nog vers in het geheugen lag zijn ontmoeting met Bob Dylan, backstage op een festival waar ze allebei optraden. Dylan was te verlegen om hem zelf op te zoeken, maar had een assistent gestuurd om hem naar zijn kleedkamer te halen. Dave had zich eerst een beetje bezwaard gevoeld, onwaardig om in de nabijheid van de grootste songschrijver aller tijden te verkeren. Maar Dylan was vriendelijk en bescheiden, zijn gezicht grotendeels verborgen onder een donkere capuchon. Hij wilde per se iets van zijn collega-muzikant weten: "Wat is het akkoordschema van dat nummer over die satellites?" Het ongeloof stond nog in Dave Grohls ogen toen hij het navertelde."Kun je het je voorstellen: Bob Dylan wilde weten hoe hij mijn nummer Learning to fly moest spelen!"

In dezelfde krant, onder het kopje Ramsj, een berichtje dat The Bob Dylan scrapbook 1956 - 1966 bij boekhandel De Bengel in Dordrecht te koop is voor 16,95 euro i.p.v. de 'gebruikelijke' 50 euro. Het boek is online bij De Bengel te bestellen.

Over het boek:
Boek dat zich, om de paar bladzijden, laat uitpakken als een cadeau. Je kunt er flyers in openklappen, schetsen van Dylan uit hoesjes schuiven, er zitten kopieën van kaartjes van vroege concerten in geplakt én het boek begint met een cd-rom met interviews met Dylan uit de periode 1956 - 1966 - volgens velen zijn beste tijd. Onmisbaar voor Dylan-fans.

Nuancering: The Bob Dylan scrapbook 1956 - 1966 is een leuk bladerboek met, inderdaad, veel mooie reproducties van flyers, concertkaarten en handgeschreven songteksten. De door Robert Santelli geschreven bijbehorende tekst is oppervlakkig, een duidelijk minpunt. Wie het boek wil kopen, moet dat doen voor de reproducties, niet voor de tekst.

De bijgevoegde cd (niet cd-rom) bevat vier fragmenten van interviews uit de periode 1961 - 1966 en tien fragmenten van interviews uit No direction home (2005) over de periode 1956 - 1966.

Foto's van Barry Feinstein #3

Vanmiddag bij de post het boek Real moments van Barry Feinstein. Een fantastisch boek met veel nooit eerder geziene foto's. Ook de prijs is prima, 36 euro voor een gebonden, groot formaat fotoboek is niet duur.
Toch is het niet alleen maar koek en ei tussen het boek en mij. Omnibus press had er goed aan gedaan om de foto's op beter papier te laten drukken, zoals een aantal jaren geleden is gebeurd met dat andere fotoboek met foto's die Barry Feinstein maakte van Dylan, Early Dylan. Daarnaast kan ik er met mijn pet niet bij dat meerdere malen een foto over twee bladzijdes is afgedrukt waardoor de foto als het ware door het midden wordt geknipt. Ondanks deze twee minpuntjes blijf ik bij mijn oordeel dat Real moments een schitterend boek is voor een redelijke prijs. Meer dan de moeite van de aanschaf waard.
Het boek is voorzien van een voorwoord door Bob Neuwirth en de foto's van (minimaal)commentaar door Barry Feinstein zelf.
Het gros van de foto's is genomen in mei 1966. Slechts een handje vol foto's is gemaakt tijdens optredens, de nadruk ligt op 'de rest van de dag': backstage, in hotels, op straat, in auto's en winkels.
Naast foto's uit mei 1966 staan er foto's in uit 1963 (de foto voor de cover van The times they are a-changin'), 1964 en 1974.

Foto's uit Real moments op de website van Rolling stone.

Op de website van galerie Wouter van Leeuwen te Amsterdam een kort stuk over de foto's van Barry Feinstein n.a.v. de tentoonstelling aldaar tussen 7 april en 12 mei 2007. (meer hier en hier en hier)

Barry Feinstein's foto van Dylan met de kinderen (Liverpool mei 1966) over gedaan.

Dylan kort #20

De soundtrack van de televisieserie Heroes bevat o.a. de Dylansong Man in the long black coat. Het gaat om de reeds bekende versie van Oh mercy. Releaseatum: 21 mei 2008. Zie ook hieronder voor een promofilmpje voor Heroes van Youtube met op de achtergrond Man in the long black coat.

Bob Dylan op de website van omroep Max.

Een schilderij van Bob Dylan, uit de Drawn blank series, op de weblog van Argusvlinder.

Vandaag is het precies tweeënveertig jaar geleden dat Dylan tijdens het concert in de Manchester Free Trade Hall werd uitgescholden voor Judas.

Het concert is in 1998 als vierde deel van de Bootleg series uitgegeven. Sinds 2005, in de docu No direction home, is van bewust incident ook beeldmateiaal voor handen. Niks nieuws.

De dubbelcd van dit concert kocht ik op de dag dat die uit kwam en het overdonderde, No direction home kocht ik op de dag dat de dvd uitkwam en ook dit was hersenbuigend mooi. Maar de ware ontdekking deed ik een maand of twee geleden. Ik kocht op een beurs de officiële uitgave van dit concert op vinyl. Het was alsof ik dit concert voor het eerst hoorde, het geluid is vele malen beter dan op de cdversie. Vooral de mondharmonica tijdens het eerste deel, het acoustische deel, van het concert is scherper. Vinyl is de manier om naar dit concert te luisteren.

Dylan kort #19

Subterranean homesick blues, hier.

Karen Dalton, een stem als een gedempte trompet.

recensie Theme time radio hour cd [oor.nl]

Meer Dylan op oor.nl (een selectie) hier, hier en hier.

Bob Dylan beste overzicht website.

Bob Dylan in het Nederlands, gezongen door Jan de Smet, luister (4 songs).

Kunstwerken van Willem Arendsz.

Vandaag in de popmuziek: de straat waar Dylan is opgegroeid kreeg op 14 mei 2005 de naam Dylan drive.

Dylan kort #18

Een vis werd vernoemd naar een Dylansong, hier. Echt waar...

Stevie Ann covert Dylans I'll be your baby tonight.

Een kop koffie, Dylan en een mailtje veranderen de mens, hier.

Toneelstuk De eenzame weg van Arthur Schnitzler voorzien van de muziek van Dylan.

you tube #3 A Hard rain's a-gonna fall Expo 2008

Voor de Expo 2008 in Zaragoza, Spanje nam Dylan een nieuwe versie van A Hard rain's a gonna fall op.

De Expo in Zaragoza is van 14 juni 2008 t/m 14 september 2008. Een deel van de website gaat over Dylan. De video slideshow is zeker de moeite van het bekijken waard.

In Dylan kort #2 [16 maart 2008] stond al een link naar een artikel over Dylans betrokkenheid bij de Expo in Zaragoza. Voor artikel klik hier, voor Dylan kort #2 klik hier. In Dylan kort #12 [29 april 2008] stond een link naar een ander artikel. Artikel hier, Dylan kort #12 hier.

A Hard rain's a-gonna fall (versie Expo 2008) op Youtube:

versie 1 (1:08 minuten):

versie 2 (3:39 minuten):

versie 3 (4:22 minuten):

tour "Maine to Spain"

Vrijdag 16 mei, over vier dagen, geeft Dylan het eerste concert van een serie die op de website van the never ending pool de naam "Maine to Spain" heeft gekregen. Je hebt nog een paar dagen om nog mee te kunnen doen aan the never ending pool. Surf naar de website van the never ending pool om je deelnemersformulier in te vullen.

De tour begint in Amerika, om vervolgens door te reizen naar o.a. Rusland, IJsland, Finland, Polen, Oostenrijk, Kroatië, Italië, Spanje en Portugal.

Een concert in Nederland zit er helaas nog niet in. Na deze tour staat er al weer een - nog onbevestigd - concert gepland in Baltimore, Amerika op 10 augustus. Mogelijk komt Dylan eind 2008 nog een keer voor een concert naar Nederland, maar het lijkt mij waarschijnlijker dat we tot 2009 moeten wachten.

youtube #2 (commercials)

i-pod commercial:

Cadillac Escalade:

Victoria's secret:

"Love and theft" promo:

youtube #1

Dylan kort #17

Al heb ik de laatste Dylan kort hier nog maar enkele uren gelden gepubliceerd, toch moet ik al weer. Al was het alleen maar vanwege de blog peerkesplaatjes met daarop een paar uur leesvoer over Dylan.

Artikel over Johnny Cash door Andre de Raaij.

Foto's van Barry Feinstein #2

Steeds meer berichten op het net over de expositie Real moments van Barry Feinstein en bijbehorend fotoboek.
Elf foto's op de website Times online.
Het fotoboek Real moments is uitgegeven door Omnibus press.

Dylan kort #16

De expositie van schilderijen van Dylan - the Drawn Blank Series - gaat naar Londen. Tijdens de tentoonstelling in Londen zullen ook een aantal schilderijen te zien zijn die niet in Chemnitz hingen. De expositie start op 14 juni 2008 in de Halcyon Gallery.

Meer foto's van Barry Feinstein. Gisteravond de dvd World tours 1966 - 1974 opnieuw (deels) bekeken. Vooral de photogalerie is de moeite van het bekijken waard, tientallen foto's die Barry Feinstein van Dylan maakte. Een aantal foto's die nu 'opduiken' in tijdschriften e.d. als 'nooit eerder gepubliceerd' zijn op deze dvd reeds te zien.

De documentaire op deze dvd is van matige kwaliteit. De interviewer - Joel Gilbert - stelt consequent de verkeerde vragen en vraagt zelden tot nooit door. Ook de antwoorden van Barry Feinstein zijn nauwelijks de moeite waard. Bij bijna iedere foto is zijn commentaar iets in de trant van Dit is één van mijn favoriete foto's, ik vind Dylan er geweldig opstaan, ook de achtergrond is erg mooi.

Joel Gilbert is zanger / gitarist van de Dylan tributeband Highway 61 revisited.

Nederlandse vertaling van The Wicked messenger van de hand van Jef Schonk.

Een roze weblog - de borgers - met een beetje Dylan.

Thierry Deleu over Dylan op de weblog De Geletterde mens.

the never ending pool (bericht van Thomas)

Thomas gaf de onderstaande reactie op Dylan kort #15. Dit leek mij interessant genoeg om er een bericht van te maken:

hi,

bij deze wens ik even te melden dat inschrijvingen open staan voor een nieuw spel op http://www.theneverendingpool.com/. Bedoeling van het spel is om te raden welke songs Dylan zal spelen in zijn tour doorheen noord-amerika en europe die op 16 mei as aanvat.

mvg

thomas

I'm not there

De film I'm not there draait in steeds meer bioscopen door het land.

In Amerika is de film inmiddels op dvd verschenen (regio 1), de Engelse release (regio 2) staat gepland voor 14 juli.

Of er ook een release komt voor de Nederlandse markt - met ondertiteling - is nog niet duidelijk.

De Dylanfilm Masked and anonymous was in Nederland alleen in de voor de Engelse markt bestemde versie te krijgen - zonder ondertiteling dus - mogelijk gebeurd hetzelfde met I'm not there. Het grote verschil tussen de twee films is natuurlijk dat Masked and anonymous geen bioscoopsucces was en I'm not there dat wel lijkt te zijn / worden.

Meer I'm not there: 1, 2, 3, 4, 5 en 6

Aandacht voor I'm not there in de uitzending van Nova van 24 januari 2008 (zéér de moeite van het bekijken waard).

Dylan kort # 15

Mei 1968, in het artikel is o.a. sprake van Dylans protestsongs. In mei '68 was Dylan natuurlijk al lang niet meer bezig met protestsongs.

Dennis van Dessel over No direction home.

Nieuwe album van Kraak & smaak (Dylanvermelding).

Schrijver / zanger Piet Luijer.

Obama's 'connectie' met de Weathermen - een terroristische organisatie vernoemd naar de Dylantekst You don't need the weathermen to know which way te wind blows.

Bijna 300 foto's van Dylan uit de jaren 1965 / 1966.

Dylan kort # 14

"A song a day keeps the doctor away"-weblog over Senor.

De stem van Karen Dalton, Karen Dalton op de foto met Dylan en Fred Neil.

Kylie Mynogue in de voetsporen van Dylan. (?) Nogmaals hier.

Soundtrack I'm not there.

De column van Jitze Weber in de hardloopkrant heeft niets, m.u.v. de titel, met Dylan te maken...

Jan Cremer over Bob Dylan: ,,Op wie zou ik jaloers moeten zijn? Ik heb wel bewondering gehad voor mensen zoals Willem de Kooning, maar de meeste beroemdheden blijken allemaal kleine geesten te zijn. Dylan bijvoorbeeld, die man is echt, in alle opzichten, heel erg klein. Ik heb hem via Nico -die later The Velvet Underground heeft opgericht- leren kennen. Ik woonde in het Chelsea hotel, in New York. Bob Dylan zat er ook. Hij stond erop dat ik met hem op tournee ging. Ik ben meegegaan naar Nashville, was erbij toen hij 'Blonde On Blonde' opnam. Toen ik er genoeg van had en weg wilde gaan, werd hij boos.'' (Volledige artikel hier.) Meer over Dylan in Cremers nieuwste boek Ik, Jan Cremer 3 ? (Verschijnt 29 mei a.s.)

Dylanquotes.

Foto's van Barry Feinstein #1

Van 3 mei t/m 28 juni 2008 is er in de Snap galleries te Birmingham een tentoonstelling van de foto's die Bary Feinstein van Dylan maakte. Op de website van Snap galleries kun je een acht pagina's tellende catalogus (pdf-file) downloaden, veertig foto's bekijken en binnenkort kun je een virtuele wandeling door de galerie maken.
Zestien foto's van Dylan gemaakt door Barry Feinstein zijn te vinden op de website van NME.
In de Mojo van mei 2008 staan zes foto's die Barry Feinstein van Dylan maakte tijdens de Europese tournee van 1966.
In 1999 verscheen het boek Early Dylan met foto's van Dylan gemaakt door Barry Feinstein, Daniel Kramer en Jim Marshall.

2 mei 2002

Het is vandaag precies zes jaar geleden dat Dylan op het podium in Ahoy' Rotterdam stond, niet voor de eerste keer, niet voor de laatste keer. Een goed concert waar ik, zes jaar later, nog steeds beelden van op mijn netvlies heb staan. Of, Zoals Gijsbert Kamer onder de titel Dylan in topvorm is een Dylan om nooit te vergeten schreef: Donderdag in een vol Ahoy' in Rotterdam zullen er weinigen ontevreden naar huis zijn gegaan, want de met een mooie witte hoed getooide Dylan was in topvorm. (...) En aan een enkel dansje te zien, leek het ook alsof hij er lol in had. Leek, want van enige expressie op zijn gelaat was die wonderlijke tweeënhalf uur geen sprake. En wat was ie toch goed bij stem.

Gijsbert Kamer noemt terecht o.a. Blind Willie McTell en de songs van "Love and theft" als hoogtepunten, maar vergeet het livedebuut van de acoustische versie van I threw it all away, de briljante uitvoering van It's alright, ma (I'm only bleeding), de gemeen rockende versie van Solid rock aan het begin van de electrische set en het herontdekte - met dank aan de soundtrack van O brother where art thou? - Man of constant sorrow.

tracklist:

01. Wait for the light to shine

02. I threw it all away

03. It's alright, ma (I'm only bleeding)

04. Love minus zero / no limit

05. Solid rock

06. Watching the river flow

07. Sugar baby

08. Lonesome day blues

09. Masters of war

10. Mr. tambourine man

11. Tangled up in blue