1. Absolutely Sweet Marie –Rehearsal
2. Absolutely Sweet Marie – Take 1 Complete The Cutting Edge
3. Absolutely Sweet Marie – Take 2 False start
4. Absolutely Sweet Marie – Take 3 Complete Blonde On Blonde
5. Absolutely Sweet Marie – Insert
In die drie weken gaf Bob Dylan in ieder geval een aantal concerten, zoals op 20 februari in Quebec en op 5 maart in Jacksonville, maar het zou me ook niet verbazen wanneer Bob Dylan deze drie weken gebruikte om de nog op te nemen songs voor Blonde On Blonde te schrijven: “Just Like A Woman”, “Pledging My Time”, “Most Likely You Go Your Way (And I’ll Go Mine)”, “Temporary Like Achilles”, “Rainy Day Women #12 & 35”, “Obviously 5 Believers”, “I Want You” en natuurlijk “Absolutely Sweet Marie”, de enige song waar tijdens de opnamesessie van 7 maart aan gewerkt werd.
De opnamesessie – afgaande op wat er op de Collector’s Edition van The Cutting Edge is verschenen – verliep zeer efficiënt. Na één keer oefenen, één complete take en één valse start werd de definitieve versie van “Absolutely Sweet Marie” opgenomen. De sessie werd afgesloten met het opnemen van een insert, geheel instrumenteel, waarvan ik me afvraag hoeveel er van gebruikt is voor Blonde On Blonde.
1. Absolutely Sweet Marie –Rehearsal
Deze rehearsal-take is alleen te horen op de Collector’s Edition van The Cutting Edge. Opvallend is dat “Absolutely Sweet Marie” al vanaf deze rehearsal-take de vorm en het geluid heeft van de uiteindelijke versie van dit nummer.
2. Absolutely Sweet Marie – Take 1 Complete
Dit is de enige complete take – naast de op Blonde On Blonde verschenen take – van “Absolutely Sweet Marie”.
Bob Johnston: “What’s the name of this Bob?”
Bob Dylan: “Where Are You Tonight Sweet Marie.”
Bob Johnston: “Rolling on one.”
En dan barst ’t lost, een heerlijke versie. Deze take verschilt niet zo heel veel van de versie op Blonde On Blonde. Het orgel lijkt in deze versie veel meer voor in de mix dan op de Blonde On Blonde-take. Het orgel is in deze versie sterk bepalend voor het ritme, voor het geluid. Het gekke is dat deze take mijn oren geopend heeft voor de Blonde On Blonde-take. Na het horen van deze eerste take hoor ik meer schoonheid in die Blonde On Blonde-take.
Deze take is ook te horen op The Best Of The Cutting Edge.
3. Absolutely Sweet Marie – Take 2 False start
Een valse start van slechts enkele seconden, alleen te horen op de Collector’s Edition van The Cutting Edge.
4. Absolutely Sweet Marie – Take 3 Complete
Dit is de van Blonde On Blonde bekende take. Deze take is op de Collector’s Edition te horen in een nieuwe mix. In deze nieuwe mix is de mondharmonica minder scherp en het orgel iets verder voor in de mix.
5. Absolutely Sweet Marie – Insert
Een instrumentale insert van ruim een minuut. Op het gehoor opgenomen om een stukje mondharmonica van Bob Dylan toe te voegen of te vervangen op take 3. Al luisterend naar take 3 en de insert op The Cutting Edge en deze vergelijkend met de versie van “Absolutely Sweet Marie” op Blonde On Blonde heb ik de indruk dat deze insert niet gebruikt is.
2 opmerkingen:
Ik hoor dit veel, dat nummers van de 'derde kant' van Blonde on Blonde een beetje aan de luisteraar voorbijgaan. Of dit aan de sequentie ligt, de optredende vermoeidheid na twee kanten vol schoonheid, kan ik niet zeggen, want voor mij is die derde kant altijd een soort suite geweest die me diep ontroerde en voorbereidde op de knock out van Sad Eyed Lady. Inderdaad nam ik daardoor vooral de twee nummers Temporary Like Achilles en Absolutely Sweet Marie niet zozeer waar als afzonderlijke composities maar als een tweeluik, maar wat voor een! Kortom, het verbaast me altijd een beetje hoe deze twee songs bij velen onder het radar bleef. En eerlijk gezegd, de toevoeging van de eerste volledige take op The Best of The Cutting Edge laat mij achter met een gemis, het voegt mijns inziens te weinig toe, en mist zijn maatje... Maar mooi hoe dat toch bij jou werkt Tom! Ik had voor The Best of een hele hoop andere keuzes gemaakt, geen akoestische Dream, de elektrische Desolation Row, de piano versie van She's Your Lover Now, eerste Sad Eyed Lady en geen Absolutely of Sooner or Later, maar zo zie je maar...
Dank voor je reactie Hans.
Wat je beschrijft is (deels) herkenbaar. Ik hoorde Blonde On Blonde voor het eerst op cd. Tegen de tijd dat ik tijdens de eerste paar keer luisteren bij de songs van kant 3 kwam was de concentratie al wel grotendeels weggezogen door alle schoonheid van de eerdere songs. Toch denk ik dat er meer achter het over het hoofd zien van kant 3 zit. Je reactie heeft me aan het denken gezet. Die gedachten laat ik nog even gisten. Kom ik nog op terug.
En toch, de schoonheid van bijvoorbeeld "Temporary Like Achilles"...
Enfin, later meer.
Tsja, The Best Of... is misschien vooral een mengeling van verrassende versies en versies die dicht bij de uiteindelijke take liggen, juist om het grote publiek aan de ene kant te lokken en aan de andere kant richting de 6 cd te 'zuigen' (zomaar een wilde gedachte...)
Later meer.
groet,
Tom
Een reactie posten