Nieuwe aanwinsten voor de Dylan-papierwinkel lees ik, om ze vervolgens in de boekenkast te leggen. Daar blijven ze liggen tot ik een redelijk stapeltje bij elkaar gespaard heb. Vervolgens ga ik met dat stapeltje bij de computer zitten, zet de nieuwe aanwinsten in een bestandje zodat ik weet wat ik heb en waar ik het later terug kan vinden, om vervolgens die tijdschriften, knipsels en folders in de archiefkast op zolder op te bergen.
Al met al een prima systeem dat al jaren goed werkt, als ik maar de tijd heb om regelmatig op te ruimen. Je voelt waarschijnlijk de bui al hangen.
De laatste maanden is niet helemaal gelukt om regelmatig al die tijdschriften en knipsels uit de boekenkast te halen, in het computerbestand te zetten en op te bergen in de archiefkast op zolder. Al een tijdje heb ik geen plek meer in de boekenkast om nieuwe aanwinsten neer te leggen en dus ben ik de laatst verworven tijdschriften en artikelen maar gaan opstapelen op de grond naast de tafel waar de computer staat. Ik heb al een aantal malen een poging tot een inhaalslag ondernomen, steeds begon ik dan met de tijdschriften en artikelen op de stapel naast de computer.
Maar ondanks die pogingen bleef ook die stapel maar groeien.
Enfin, vanmiddag wilde ik een aantal recent gekochte boeken in de kast zetten, maar om dat te kunnen doen moest ik eerst 'even' de tijdschriften en artikelen uit de boekenkast halen. Dat heb ik gedaan. Ik heb ze op een stoel gestapeld. De aanblik van die stapel deed me schrikken. Dat de achterstand zó groot was, had ik me nog niet gerealiseerd.
Van sommige van de tijdschriften en artikelen die uit de boekenkast kwamen, kon ik me al niet eens meer herinneren dat ik ze verworven had. Bij een groot deel andere tijdschriften en artikelen lag het 'ach ja, da's waar ook' op mijn lippen.
Nadat ik de recent gekochte boeken in de kast gezet had, heb ik al die tijdschriften en artikelen maar niet meer terug gelegd in de kast. Ik heb een grote doos gepakt en alles daar in gedaan. Daarna nog een doos. Die twee dozen staan nu naast mij op de grond. Onder die dozen ligt nog een stapel tijdschriften op de grond. De gehele stapel komt ongeveer tot mijn knie. Ik schat dat de gehele stapel zo'n tweehonderd artikelen - al dan niet uitgeknipt - bevat. Misschien meer.
Ik durf vanavond niet meer aan het archiveren te beginnen, bang dat ik halverwege het vijftiende of zestiende artikel dat ik in het overzicht op de computer zet in paniek tot de realisatie kom dat ik wat ik vandaag nog kan doen niet veel meer zal zijn dan een druppel op een gloeiende plaat.
En dus heb ik maar het enige gedaan wat voor vandaag nog wel zinnig lijkt. Ik heb wat foto's gemaakt van een paar tijdschriften. Die foto's plaats ik hier en schrijf er een verhaaltje bij. Zo kunnen de lezers van deze blog even meegenieten van wat recente vondsten, dat was de gedachte. Vandaag doe ik niks meer dat op opruimen lijkt. (Opruimen is niet een van mijn kwaliteiten, maar ik denk dat dat voor veel verzamelaars geldt.) Ik heb de recent gekochte boeken in de boekenkast gezet, ik heb een aantal boeken uit de overvolle boekenkast naar de eerste verdieping verplaatst. Daarvoor heb ik eerst ruimte op de planken van de boekenkasten op de eerste verdieping moeten maken door boeken die daar stonden nog een verdieping hoger te zetten.
En zo gaat het maar door.
Ik geniet van mijn papierafwijking. Iedere keer wanneer ik nieuwe aanwinsten in de dossiermappen in het archief steek, verlies ik ook wat tijd door even door de mappen te struinen. Even, héél even laat ik dan weer de tijdschriften en artikelen die ik al tientallen malen bekeken heb door mijn vingers glijden. Heerlijk vind ik dat. Van Dylanesk papier zal ik wel nooit genoeg krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten