Modern Times door Music on Vinyl

De discussie over de ware geluidsdrager tussen liefhebbers van de cd en de elpee lijkt met de dag vaker de aandacht van de media te krijgen en steeds vaker gewonnen te worden door de liefhebbers van vinyl. Ik heb altijd de neiging om aan de kant van de elpee-liefhebber te gaan staan. Dat heeft niks te maken met het feit dat de elpee, ten koste van de cd, aan de winnende hand is, maar alles met het feit dat ik een vinyl-liefhebber ben. Dat heeft te maken met het warme, diepe geluid dat wel op elpee te vinden is, maar niet op cd. Daarnaast spreekt het ritueel van een elpee draaien mij meer aan dan het in een lade schuiven van een zilveren schijfje (om over de hoezen nog maar te zwijgen).
Desalniettemin realiseer ik mij dat mijn neiging om altijd aan de kant van de vinyl-liefhebber te gaan staan een foute neiging is. De keuze moet niet gaan tussen elpee en cd, de keuze moet gemaakt worden voor de best klinkende versie. Het draaien van de best klinkende versie van een album is het ware genot voor de muziekliefhebber. Toch?
Bob Dylans album Modern Times kwam in 2006 uit op zowel cd als elpee, waarbij de cd kan worden aangemerkt als de altijd te koop zijnde standaard-versie en de elpee als de zeer tijdelijke, in beperkte oplage geperste andere versie.
Niet lang na het uitkomen van dit album werd al snel duidelijk dat de cd-versie van Modern Times ronduit belabberd van geluidskwaliteit is, zeker wanneer je deze cd vergelijkt met de geluidskwaliteit van de elpee-versie van Modern Times. Als er nou één elpee van Bob Dylan is die het verdient om op elpee gehoord te worden, dan is het wel Modern Times. Dat is niet alleen mijn mening, dat is ook door mensen die er echt verstand van hebben met feiten gestaafd (zie hier).
Het is 2014, het is acht jaar geleden dat Modern Times werd uitgebracht. De cd-versie van dit album is overal nog wel te krijgen, maar wie Modern Times op elpee wil horen, zal wat moeite moeten doen. Hier en daar in het land zijn er nog wel originele elpee-persingen van Modern Times te krijgen, maar de spoeling wordt zo langzamerhand toch wel echt dun.
Een mooi moment voor de Haarlemse platenperser Music on Vinyl om Modern Times opnieuw op vinyl uit te brengen. En dat deed Music on Vinyl. Op 24 november verscheen hun versie van Modern Times (zie hier).
Dat ik Music on Vinyl een warm hart toedraag is geen geheim. Dat is niet omdat er zulke aardige mensen werken (die er overigens wel werken) of omdat ik enig belang bij het succes van Music on Vinyl heb. De reden dat ik Music on Vinyl zo hoog heb zitten is omdat dit bedrijf in het verleden al enkele Dylan-albums in een werkelijk verbluffende geluidskwaliteit heeft heruitgebracht op vinyl. Ik denk hierbij aan bijvoorbeeld New Morning, Good As I Been To You, Hard Rain en "Love And Theft". Dat maakt het des te pijnlijker, vervelender om te moeten concluderen dat de Music on Vinyl-persing van Modern Times die ik gehoord heb niet de hoge MOV-standaard haalt.
Het eerste dat me opvalt wanneer ik deze Music on Vinyl-versie van Modern Times vergelijk met de originele Amerikaanse vinyl-versie van dit album, is dat de scheiding tussen de instrumenten minder scherp is op de MOV-uitgave dan op de originele persing. Hierdoor is de muziek, en vooral stevige nummers als opener "Thunder On The Mountain", op de MOV-uitgave minder in your face dan op de originele persing.
Het tweede dat opvalt aan de MOV-persing, een beetje in opener "Thunder On The Mountain", maar vooral in "Spirit On The Water", is dat de muziek op kant 1 zeer regelmatig en vaak voor langere tijd verstoord wordt door een naar, niet bij de muziek horend bijgeluid. Het is af en toe net alsof je Bob Dylans stem door een oude, krakende telefoon hoort. Dat is niet goed.
De hamvraag is wat de oorzaak is van die vervelende bijgeluiden. Ik heb wel een vermoeden wat het zou kunnen zijn, maar zeker weten dat dit de oorzaak is doe ik niet en dus houd ik mijn vermoeden bij mij. Wat ik wel hoop is dat mijn persing van Modern Times de uitzondering is, de enige van de oplage MOV-persingen van Modern Times die dit probleem heeft.
Gelukkig draaien de kanten 2, 3 en 4 van mijn MOV-persing van Modern Times uitstekend. En ja, ook voor die kanten geldt dat de scheiding tussen de verschillende instrumenten naar mijn smaak net iets scherper had gemogen, maar dat dit niet wegneemt dat de muziek een heel stuk beter klinkt dan op de cd-versie van dit album. De kanten 2, 3 en 4 bewijzen dat de MOV-persing een prima alternatief kan zijn voor de originele elpee-persing van Modern Times.
Als mijn versie van Modern Times de uitzondering is (en dus de andere platen in de oplage niet de storing in kant 1 hebben), dan is de MOV-persing van Modern Times zeker een interessante uitgave voor alle Dylan-liefhebbers die dit album nog niet op vinyl hebben. Als de storing op kant 1 zoals die te horen is op mijn elpee een fout is die te horen is op de gehele oplage van MOVs Modern Times, dan kan ik helaas deze Music on Vinyl-uitgave niet aanbevelen.
Dat zou voor het eerst zijn dat ik een Music on Vinyl-uitgave niet aanbeveel en dat is jammer. Zoals ik eerder heb gezegd draag ik Music on Vinyl een warm hart toe. De voornaamste reden daarvoor is dat dit in Haarlem gevestigde bedrijf in het verleden heeft bewezen elpees vanuit een liefde voor muziek te persen.

Aanvulling 11 december: Ik heb inmiddels van Music on Vinyl begrepen dat mijn exemplaar van Modern Times de uitzondering is en dat op de overige door MOV-geperste exemplaren van Modern Times de hinderlijke bijgeluiden op kant 1 er niet zijn.
Met deze aanvulling kan de MOV-persing van Modern Times naar mijn idee gezien worden als een prima alternatief voor de originele elpee-persing van dit album.