Na Bob Dylans motorongeluk bracht platenmaatschappij Columbia in maart 1967 Bob Dylan's Greatest Hits op de markt. Een verzamelaar met tien nummers, waaronder enkele hits voor Bob Dylan ("Like A Rolling Stone", "I Want You") en enkele nummers die door andere artiesten de hitparade ingespeeld werden ("Blowin' In The Wind" door Peter, Paul & Mary en "Mr. Tambourine Man" door The Byrds). Hele volksstammen zijn groot geworden met dit album. Ook ik, al ging het in mijn geval - zoals waarschijnlijk voor veel Hollandse pubers - om het Europese equivalent Greatest Hits met niet tien - zoals op de Amerikaanse persing - maar met twaalf nummers (zie hier).
Bijna vijftig jaar na die oorspronkelijke release van Bob Dylan's Greatest Hits heeft Music on Vinyl dit album opnieuw op vinyl uitgebracht (zie hier). De Music on Vinyl-uitgave van Dylans best verkochte album is geperst op 180 grams vinyl. Het gaat hier om de stereo-versie van dit album.
Het is een goede zaak dat deze Amerikaanse elpee nu ook in Europa op vinyl te krijgen is. In de eerste plaats bevat deze Amerikaanse versie van Dylans grootste hits niet alleen een veel mooiere hoes dan het Europese broertje, maar ook - en dit is veel belangrijker - de non-album single "Positively 4th Street" in stereo, welk nummer niet op de Europese Greatest Hits te vinden is.
De geluidskwaliteit van de Music on Vinyl-persing van deze Dylan-klassieker is werkelijk fantastisch. De muziek spat je tegemoet vanuit de groeven. Kraakhelder met een mooie scheiding van de verschillende instrumenten. Het nooit oud wordende "Blowin' In The Wind" met iets rechts van het midden de gitaar, iets links van het midden de harmonica en strak in het midden Dylans nog jonge stem.
Nog beter komt de kwaliteit van deze persing tot zijn recht op de nummers met een volle band bezetting. Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan "Like A Rolling Stone". Er zijn nogal wat mixen van misschien wel Dylans bekendste nummer waarin de instrumenten - en dan met name het orgel en de piano - lijken samen te smelten tot een brij. Op deze Music on Vinyl-persing zijn het orgel en de piano uitstekend van elkaar te onderscheiden.
Geluidstechnisch is - naar mijn smaak - "Subterranean Homesick Blues" op deze MOV-persing de ware uitschieter. Die heerlijk pompende bas die hier goed te horen is, is in menige (stereo-) mix van dit nummer ver te zoeken.
Music on Vinyl heeft het weer geflikt om een Dylan-klassieker in een perfect klinkende versie op vinyl uit te brengen. Deze heruitgave klinkt minstens net zo goed - zo niet beter - dan de originele Amerikaanse uitgave uit 1967.
De hoes met de schitterende door Roland Scherman gemaakte foto is een uitstekend ogende replica van de originele hoes. Helemaal een replica, op een klein detail na: Onder de afbeeldingen van de zeven Dylan-albums op de achterzijde van de hoes staan niet de originele catalogus-nummers, maar de catalogus-nummers van de MOV-uitgaven van deze albums. Een detail waar ik wel om kan lachen.
De originele Amerikaanse persing van dit album bevatte als bonus een schitterende Dylan-poster, ontworpen door Milton Glaser (zie hier). Ook deze extra is bij deze MOV-heruitgave niet vergeten.
Wie zijn verlanglijstje voor cadeau's voor onder de kerstboom nog moet samenstellen, doet er verstandig aan om de Music on Vinyl-persing van Bob Dylan's Greatest Hits daar op te zetten. Dit album is zowel voor de Dylan-nieuwelingen een uitstekende introductie tot de mans vroege werk, als een ware klassieker met de non-abumtrack "Positively 4th Street" voor de doorgewinterde Dylan-luisteraar.
En mocht je deze plaat niet onder de kerstboom vinden, koop 'm dan gewoon zelf. Bob Dylan's Greatest Hits door Music on Vinyl is de moeite van de aanschaf meer dan waard.
2 opmerkingen:
Heb je de 2012 Audio Fidelity uitgave om te vergelijken?
Ivm Subterranean Homesick Blues, dit klinkt op de AF 2012 van Greatest Hits en de 2003 SACD van BIABH veel aangenamer dan de verzadigde mix die bekend is van de meeste uitgaven.
Hoi Maarten,
Dank voor je reactie. Ik had SHB kunnen vergelijken met zowel de MFSL cd uit 2012 als de SACD van BIABH uit 2003, maar heb dit niet gedaan. Indien mogelijk vergelijk ik vinyl het liefst met een een eerdere uitgave op vinyl. (En vaak een korte vergelijking met de standaard cd). Ik heb met opzet een Greatest Hits niet vergeleken met individuele tracks van reguliere albums, maar alleen met andere Greatest Hits-uitgaven. Dit vooral ook om de vergelijkingen niet te breed te trekken en mezelf met een te grote berg aan vergelijkingsmateriaal op te zadelen. Ik durf dus niks te zeggen over SHB op de MOV-Greatest Hits in vergelijking met de MFSL-cd uit 2012 of da SACD van BIABH uit 2003.
Je vraag maakt me wel nieuwsgierig. Misschien dat ik er binnenkort nog aan toe kom. Maar beloven doe ik nog niks.
groet,
Tom
Een reactie posten