De kleur rood ontbreekt

Het eerste wat ik vanochtend gedaan heb, is televisie kijken. Dat is opmerkelijk, ik ben namelijk niet zo'n televisie kijker. Ik schat dat ik gemiddeld per dag minder dan een half uur kijk.
Dat ik televisie heb gekeken, komt door tips van Anna en Simon [waarvoor dank!]. Anna belde en Simon mailde, beiden met de mededeling dat de uitzending van Top 2000 a go-go van gisteren een college van Leo Blokhuis bevat over Bob Dylan, 'Just like a woman', Andy Warhol, 'Like a rolling stone' en Edie Sedgwick.
Nadat ik Blokhuis' bijdrage aan Top 2000 a go-go heb bekeken, blijf ik zitten met twee knagende vragen:
1. Waar komt het citaat dat Blokhuis aanhaalt vandaan?
2. Mijn herinnering zegt dat ik ooit heb geschreven over Bob Dylan, 'Just like a woman', Andy Warhol, Edie Sedgwick en 'Like a rolling stone', maar waar staat dat ook al weer en wat heb ik geschreven?
Op de eerste vraag heb ik nog geen antwoord. Op de tweede vraag wel: het staat in Luister je nou alweer naar Bobby op de bladzijden 210 tot en met 212.
Aanvankelijk dacht ik dat ik dat stuk over Dylan, Sedgwick en Warhol op de blog had gezet en dus heb ik eerst daar gezocht. Tijdens dat zoeken heb ik mijn ogen over honderden oude berichten op deze blog laten glijden, zonder dat ik het gezochte vond.
Al zoekende op de blog realiseerde ik me dat ik over vele zaken nog niet heb geschreven of  heb aangevuld. Zo ben ik ooit uitvoerig bezig geweest met stukken over Bob Dylan en reclame. Het aantal binnenhoezen en singlehoezen met reclame voor albums en / of singles van Bob Dylan in mijn collectie is inmiddels toegenomen zonder dat ik aan die nieuwe aanwinsten aandacht heb besteed. Als goedmakertje hierbij een afbeelding van een niet eerder langsgekomen binnenhoes met reclame.
Verder verdienen de stukken waarin ik honderden covers van nummers van Dylan bespreek de nodige aanvullingen. Sinds het publiceren van de laatste aflevering heb ik nog tientallen covers gehoord. Ook daar moet ooit nog over geschreven worden. O ja, en wat te denken over Bob Dylan in de Nederlandse literatuur? Het laatste stuk daar over is al weer jaren geleden gepubliceerd.
Soms heb ik het gevoel dat ik achter de feiten aan loop (zonder er ongelukkig van te worden).

Waar ik in ieder geval nog even kort aandacht aan wil schenken - het is al lang een plan, zonder dat ik het ooit gerealiseerd heb - is een Amerikaanse cd-persing van Together through life. Die cd heb ik jaren geleden op een platenbeurs gekocht. Het maffe van die cd is dat de titel is gereduceerd tot Through life met dank aan een drukfout (de kleur rood ontbreekt...)
Dat ik uitgerekend nu moet denken aan de cd waarop het woord 'Together' uit de titel is geschrapt, heeft natuurlijk alles te maken met het stuk van Iris Koppe uit AD waar ik gisteren over schreef.
Is Through life niet de beste versie van dit album uit 2009 voor de Dylan-liefhebber zoals Iris Koppe die beschrijft in haar stuk?
Genoeg! Het is 31 december. Het aftellen van de uren kan beginnen. De uitgelezen kans om de blik naar voren te richten.
Dat het aankomende Dylan-jaar zal aftrappen met een serie concerten in Japan, is al een tijdje bekend. Wat 2014 verder gaat brengen is koffiedik kijken. Ik blink niet uit in voorspellen (een mens moet weten waar zijn zwaktes liggen, daar heeft hij alleen maar voordeel bij). Ik ben dan ook niet van plan om te voorspellen. Hooguit kan ik hopen en mij zaken voornemen.
Over die voornemens moet ik nog maar eens goed nadenken. Maar wat de voornemens dan ook gaan worden, er een goed blogjaar van maken zal in ieder geval in dat lijstje terecht komen.