Mart Smeets: In de Vara Gids schrijft Smeets een column, heb ik me laten vertellen. In nummer 38 van de Vara Gids ging die column over Tempest en wat blijkt? Smeets is eigenwijs gebleven: 'Ik herinner me er een (concert) in Amsterdam waar hij, Dylan, ons met de rug aankeek en vrijwel onverstaanbare klanken de microfoon in slingerde. Had een ander dat gedaan dan had een normaal mens de bühne bestormd en bij de kassa zijn geld terug geëist, maar het betrof hier "His Bobness" en ja, dan gelden er toch andere wetten.
Neen, hij zingt niet meer, zijn stem is gruizig, vol kiezelstenen en schuurpapier en soms is hij niet eens te verstaan.'
En iets verder: 'Zullen mijn kids deze schijf (Tempest) aanschaffen. Ik weet het antwoord: neen. Hebben ze geen historisch besef? Wel, maar Dylan staat te ver geparkeerd voor de hedendaagse jeugd om zelfs maar af te spelen op de radio.' [met dank aan Simon voor het sturen van een scan]
Beste Mart Smeets,
Voor Bob Dylan gelden geen andere wetten dan voor andere musici. Indien je tijdens een van zijn concerten tot de conclusie komt dat het niet te pruimen is wat je hoort, eis dan je geld terug. Of nog beter: kom gewoon niet meer naar Dylans concerten. Daar doe je niet alleen jezelf een plezier mee.
Voor Bob Dylan gelden geen andere wetten. Je mag voor je geld kwaliteit verwachten en wanneer je die niet krijgt, accepteer dat dan niet.
Gelukkig hoor je, zo blijkt uit je column in de Vara Gids, wel kwaliteit in de muziek op Tempest. Die cd hoef je in ieder geval niet op hoge poten terug te brengen naar de winkel om je geld terug te eisen.
Dat jouw kinderen Tempest niet zullen aanschaffen, is prima. Ieder zijn of haar muzikale voorkeuren. Maar dat wil niet zeggen dat de muzikale voorkeuren van jouw kinderen representatief zijn voor de smaak van alle mensen onder de dertig. Daar -onder de dertig - trok je in de uitzending van De Wereld draait door toch de grens?
Na aanleiding van je opmerking over die leeftijdsgrens in DWDD heb ik veel e-mails mogen ontvangen van mannen en vrouwen van onder de dertig die Tempest hebben aangeschaft. Niet alleen hebben ze Tempest aangeschaft, maar ze hebben dit gedaan vanwege de kwaliteit van de muziek, niet vanwege een historisch besef.
Ik hoop van harte dat niemand Tempest van uit een historisch besef heeft gekocht. Er is geen slechtere reden om een plaat te kopen - of die nou van Bob Dylan is of iemand anders - dan van uit een historisch besef. Kopen van uit een historisch besef levert alleen maar gefrustreerde en teleurgestelde luisteraars op.
Tot slot wil ik je vriendelijk doch dringend verzoeken nooit, maar dan ook echt nooit meer aan Bob Dylan te refereren als 'His Bobness'. Het getuigt van een quasi guitige respectloosheid waar ik een godsgruwelijke jeuk van krijg. Over het hele lichaam.
Met vriendelijke groet,
Tom Willems
Frits Abrahams: In NRC Handelsblad van 26 september stond een column van Frits Abrahams over Brenda Lee. Die column begint met: 'In de muziekzaak zocht ik de tafels bij de ingang af, op zoek naar de nieuwe Dylan. Die lag er wel, maar ik bleef aarzelen terwijl ik hem bekeek. Op de televisie had ik enkele experts er geestdriftig over horen praten, maar toen ze ons wat lieten luisteren, klonk Dylan toch weer als die ouwe kraai die het zingen verleerd heeft. Ze hadden de kraai wat dichter op de microfoon gebonden, maar het bleef een kraai die zijn beste tijd gehad had.
Zangers moeten kunnen zingen, vind ik.' [met dank aan Ton voor het sturen van de scan]
Beste Frits Abrahams,
Ik houd het kort, ik heb Mart Smeets net ook al geschreven. Bovendien heeft 'mevrouw Tom' het eten net op tafel gezet. Mijn tijd is beperkt.
Wat ik wilde zeggen is het volgende: ik hoop dat je die nieuwe plaat van Bob Dylan niet hebt gekocht. Het zal je een bevestiging van je vooringenomenheid besparen. Doe dan vervolgens mij ook een plezier: doe wat je moet doen, maar schrijf nooit meer over Bob Dylan zodat mij een ergernis bespaard zal blijven.
Ik moet nu gaan, het eten wordt koud.
Met vriendelijke groet,
Tom Willems
Ochtendhumeur met brede opklaringen: De Duitse ep 'Bob Dylan', hier.
Mindmap: Neil Young over Bob Dylan, hier.
Tegendraads: Bob Dylan & De Paus, hier.
Berry Brinkhorst: Tempest en John Wesley Harding, hier.
2 opmerkingen:
Ach Tom, je moet maar zo denken: al die ouwe mopperkonten zijn ergens blijven steken.......
Dylan heeft zich ontwikkeld, is gegroeid en ja, als je niet meegroeit......
Dan rest voor altijd de teleurstelling.....wéér niet wat je
hoopte.....
Dus maak je niet al te druk.......their loss is your gain.....
Hilda
grinnik
Een reactie posten