Omslaan

Het is Valentijnsdag, de sneeuw blijft vallen maar niet liggen. Ik verlang naar het voorjaar, de warmte.
Ik schrijf mijn vingers blauw aan boeken die er ooit moeten komen. Dylan-boeken, wat anders. Terwijl ik schrijf draait een opname van Dylans concert van 18 november 1979. Dat concert is opgenomen in Santa Monica. Echt horen doe ik het allemaal niet, ik ben een simpele ziel, ik kan me maar op één ding concentreren. Dat ene ding is het schrijven.
Dat blijft zo tot "What Can I Do For You?" start. Opeens scheurt de hemel open, het humeur klaart op. De vingers blijven boven de toetsen hangen en ik val stil.
Ik ben alleen nog oor. Ik kan alleen nog ondergaan.
De wil is mij ontnomen.
Ik ben niet meer wie ik was.
Ik ben niet.
Zo mooi.