In Dylan kort #734 stelde ik twee vragen:1. wat is het verschil tussen een 'gemiddelde' Dylan-liefhebber en een notoire fan?
2. wat ben jij, een 'gemiddelde' Dylan-liefhebber of een notoire fan?
Hieronder staan de vijf e-mails met antwoorden die ik heb ontvangen. Ook zijn nog wat reacties n.a.v. deze vragen te vinden bij Dylan kort #734. Allereerst dank aan allen die een antwoord hebben gestuurd.
Een aantal schrijvers geven aan te vallen over het woord 'fan', daar kan ik me helemaal in vinden. Bij het woord 'fan' denk ik aan gillende bakvissen. De termen "'gemiddelde' Dylan-liefhebber" en "notoire fan" komen niet van mij, maar uit de recensie van ABC Dylan (zie Dylan kort #734).
Uiteraard kan ik het niet laten om er zelf ook iets van te vinden. Opvallend vind ik dat een aantal de grens tussen gemiddeld en notoir trekken bij hoeveel cd's, platen en boeken er in de kast staan en / of hoeveel concerten er bezocht zijn. Persoonlijk zou ik daar niet voor kiezen, de hoeveelheid cd's, platen, enz. zal mede afhankelijk zijn van het budget & de leeftijd. In mijn ogen mogen beide niet bepalend zijn voor de grens. Het kan niet zo zijn dat iemand die moet leven van een bijstandsuitkering per definitie niet een notoire fan zou kunnen zijn, terwijl de man / vrouw met een dik betaalde baan als vanzelf de grens van gemiddeld naar notoir oversteekt.
Voor mij is de grens te trekken door een simpele vraag te beantwoorden: gaat er wel eens een dag voorbij dat je niet aan Dylans muziek denkt?
Indien het antwoord op deze vraag 'nee' is, ben je in mijn ogen een notoire 'fan'. Of ik een notoire 'fan' ben? Volgens mij eigen definitie wel.
Inzendingen blijven overigens meer dan welkom! Je kunt ze sturen naar tom_dylan@hotmail.com.
Ander nieuws:
nieuwe release: jawel, in Dylan kort #734 heb ik het een en ander m.b.t. nieuwe releases op een rijtje gezet. Daar komt nog een cd bij: de soundtrack van Hawaii Five-O (release 4 oktober) zal het niet eerder officieel uitgebrachte nummer 'Don't ever take yourself away' van Bob Dylan bevatten.
'Don't ever take yourself away' werd onlangs in een bewerkte versie van Nikki Jean uitgebracht, nu krijgen we dus Dylans versie. Dylan nam 'Don't ever take yourself away' op tijdens sessies voor het album Shot of love.
Eén van de door Dylan opgenomen versies van 'Don't ever take yourself away' circuleert al jaren, de vraag is of het deze of een andere versie van dit nummer is welke op de soundtrack van Hawaii Five-O zal verschijnen.
#DesertIslandBob op L.A.R.S. (Met je dit lezen? Ja, dit moet je lezen!) De afbeelding bij dit bericht is uitgezocht bij #DesertIslandBob.
3 opmerkingen:
Ik hou van veel soorten muziek (van klassiek tot Nederlandse liedjes, van folk tot roots). Er gaan zeker dagen (nooit weken) voorbij dat ik niks van Dylan draai en ook niet aan hem denk. Toch vind ik mijzelf een notoire liefhebber. En by the way: Empire Burlesque heb ik ook niet...
Als "notoir" betekent: berucht én bekend, dan was alleen AJ Weberman een notoire fan (en mogelijk inderdaad ook die "Sara Dylan" die gelukkig al jarenlang niet meer bij concerten opduikt).
Ook ben ik geen "gemiddelde fan" want als je fan (of supporter) bent dan ben je dat gisteren niet een beetje, vandaag wat meer, en morgen weer wat minder. Iemand met slechts een paar Dylan platen kan deze elke dag draaien. Is hij dan toch een "gemiddelde" fan omdat hij ze niet allemaal heeft? Ik ken genoeg fans die rijen singles in de kast hebben staan maar de helft nooit hebben gedraaid, en het verschil tussen mono en stereo niet horen...
Met dank voor de doorverwijzing, maar vooral toch voor de mooie advertentie boven de tekst.
Een reactie posten