een gesmeerde vingeroefening
Op 10 september 2001 reed ik, direct na werktijd naar de platenzaak. Daar lag "Love and theft" voor mij klaar. Vier dagen eerder, op 7 september las ik in NRC Handelsblad dat "Love and theft" niet veel meer was dan 'een gesmeerde vingeroefening'.
Hester Carvalho kon van mij opsodemieteren & op de weg naar buiten een gesmeerde middelvingeroefening krijgen.
Ik had in de week voor de release al enkele nummers van "Love and theft" gehoord, op radio 2 waar deze plaat 'album van de week' o.i.d. was. Ik herinner mij 'Moonlight' op de autoradio in de vroege ochtend. Afgaande op wat ik al gehoord had, moest "Love and theft" wel meer zijn dan 'een gesmeerde vingeroefening'.
Vandaag ben ik tien jaar ouder & een stuk milder. Het zal me werkelijk een worst wezen wat Hester Carvalho van "Love and theft" vindt. Al hoop ik voor haar dat ze verstandiger is geworden, ze zou zo veel moois missen door niet naar "Love and theft" te luisteren.
Slechts één keer in mijn achtendertigjarige leven heb ik een brief naar een krant gestuurd. Die brief ging over een recensie van "Love and theft". Niet het stukje van Hester Carvalho was de aanleiding voor mij om me zó kwaad te maken dat ik besloot in de pen te kruipen, maar een stuk van Stan Rijven in Trouw (13 september 2001). Rijven begint zijn recensie ('Sentimenteel zwaktebod') met: 'Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: het enige memorabele aan Bob Dylans nieuwste album is de release-datum. Uitgerekend op de dag dat Amerika in de brand staat verschijnt "Love and Theft".'
Nog afgezien van het feit dat "Love and theft" in Nederland op 10 september verscheen - en Rijven schrijft ten slotte voor een Nederlandse krant - en niet op 11 september zoals in Amerika, struikelde ik vooral over het woordje 'Uitgerekend'.
'Uitgerekend' suggereert een al dan niet bewust gezochte connectie - door platenmaatschappij Columbia en / of Dylan - tussen de release van "Love and theft" en de aanslag op het WTC.
Er is geen connectie & het is werkelijk te gek voor woorden - ja, ik word weer kwaad, des duivels zelfs - dat ik die vier woorden 'Er is geen connectie' überhaupt moet opschrijven.
Die ingezonden brief is nooit in Trouw verschenen.
Er is geen enkele ingezonden brief over Rijvens recensie in Trouw verschenen.
Ik heb me nooit afgevraagd waarom. Toen ik de brief schreef, wist ik al dat de redactie 'm niet zou plaatsen.
Na 10 jaar luisteren klinkt "Love and theft" nog steeds verrassend fris.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
maar het album is zwakker dan Time Out Of Mind en Modern Times, dat wel
@Paul: daar verschillen onze smaken enorm ;-)
Een reactie posten