My patron saint is fighting with a ghost
He's always off somewhere when I need him most
Vandaag in de uren bij de baas, bij gebrek aan een radio, m.b.v. youtube geluisterd naar de dagelijkse dosis Dylan, waaronder 'Abandoned love'.
In het rijtje in de rechterkolom op youtube zag ik dat George Harrison ooit ook een versie van 'Abandoned love' heeft opgenomen. Dat wist ik niet. Dankzij youtube een stukje wijzer geworden. Wat ik van Harrisons versie vind?
Die vraag beantwoorden brengt mij in moeilijkheden, ik kan niks lelijks zeggen over good old George Harrison.
Dylans 'Abandoned love' is natuurlijk in een studiotake te vinden op Biograph, maar de versie die je ècht wilt horen, werd opgenomen in The Other End. De geluidskwaliteit is matig, maar de muziek zo mooi.
Ik kan dit niet horen zonder kippenvel op mijn lijf te voelen. Ik voel me nietig, tranen achter de ogen, aangeslagen door de schoonheid. De woorden, maar vooral ook Dylans manier van zingen. Deze man leeft zijn woorden. Het is geen mooipraterij, geen trucje. Deze man knalt zijn gehele ziel & zaligheid voor de voeten van de aanwezigen in The Other end.
Schuif een stoel bij, luister mee.
Laat eerst de muziek, de stem over je heen walsen, doe dat een aantal maal & ga dan pas de woorden, de gezongen tekst meelezen.
Deze avond wordt niet meer gewoon, ik heb 'Abandoned love' gehoord, ingezogen & tot mij genomen. Het vreet me op.
Het kan vreemd lopen, ik ging achter de computer zitten om enkele regels te schrijven over Bob Dylan & George Harrison, een klein stukje van het grote verhaal Dylan & Harrison, maar gegrepen door 'Abandoned love' is George Harrison nauwelijks aan bod gekomen.
Dat moet dan maar een andere keer, al voel ik me niet capabel een stuk te schrijven over Harrison. Ik luister niet naar Harrisons muziek, ondanks dat ik de man hoog heb zitten.
Dylan & Harrison, ooit moet ik nog eens wat op papier zetten. Niet zozeer de waarheid, de waarheid kan iedereen uit zijn vingers laten glijden.
Niet de waarheid, hooguit mijn eigen verwrongen werkelijkheid.
Vandaag heb ik geen woorden meer - het moet wachten - vandaag word ik opgevroten door 'Abandoned love' & daar is niks meer aan te doen.
6 opmerkingen:
Wanneer werd dit nummer geschreven/opgenomen?
Gezien de naam Harrison rond The Concert For Bangladesh?
@Paul1987: de liveversie van Dylan in the Other end is van 3 juli 1975, de studioversie van Dylan, welke op Biograph te vinden is, werd opgenomen op 31 juli 1975.
De versie van George Harrison: ik weet niet wanneer dit werd opgenomen, her en der lees ik dat het in de jaren 80 is opgenomen.
Beide versies hebben niks met The Concert for Bangla Desh (1971) te maken.
De vriendschap tussen Dylan & Harrison is al van ver voor the Concert for Bangla Desh.
Tom
Dank Tom!
Ik was deze versie van Abandoned Love volledig uit het oog verloren.
Dat heb je zo met Dylan: ontdekken en herontdekken!
Dit lied heb ik altijd als een van mijn troost favorieten geluisterd en zelf gespeeld, net als up to me
Naar aanleiding van dit stukje op de blog beluisterde ik 'abandoned love'. Ik had Biograph volledigheidshalve ooit eens gekocht maar blijkbaar nooit grondig beluisterd.
Maar nu beluisterde ik de song met hernieuwde aandacht. Blijkbaar had Abandoned love op 'de LP Desire' moeten staan? Wat een ongelofelijke weelde ... als zo'n song al enkele jaren ongebruikt kunt laten liggen!
Een reactie posten