De Volkskrant: "Velen hadden Bob Dylan afgeschreven, maar Rough and Rowdy Ways is een meesterwerk", zie hier. (online 17 juni, papieren krant 18 juni) [met dank aan Hans]
De Volkskrant: "Johnny Ceres Jr. over Bob Dylan (2)", zie hier. (online 17 juni, papieren krant 18 juni) [met dank aan Hans en Herman]
NRC: "De nieuwe Bob Dylan is een traag, woordrijk en verslavend meesterwerk", zie hier. (achter abonneeslot) (online 16 juni, papieren krant - zowel Handelsblad als NEXT - 17 juni) [met dank aan Hans en Herman]
Algemeen Dagblad: De recensie staat (nog) niet online, wel in de papieren versie van de krant (18 juni), maar voor je de krant koopt, vraag jezelf eerst af of je deze onzin wilt lezen. Geschreven door een zuurpruim met een voorliefde voor open deuren en aannames...: "Waarom zou je anno 2020 nog luisteren naar Bob Dylan, een zanger van inmiddels 79 jaar die - heel eerlijk - eigenlijk niet kan zingen? Bovendien komt alleen degene die wel erg verknocht is aan subtiliteit in muzikaal opzicht aan zijn trekken op Rough and rowdy ways. Hoe meer Dylan probeert te zingen, hoe minder zuiver het klinkt. De peetvader van de protestzangers (...)" enzovoort... zucht. [met dank aan Hans]
The Guardian: "Rough and Rowdy Ways reveals Dylan at his lyrical best", zie hier. [met dank aan René]
NME: "arguably his grandest poetic statement yet", zie hier. [met dank aan René]
De Tijd: "De ultieme allegorie van Bob Dylan", zie hier.
De Morgen (18 juni): "Op Rough and Rowdy Ways blijft de inmiddels legendarische zanger in zijn comfortzone, maar het is er dan ook aangenaam vertoeven." (achter abonneeslot), zie hier.
OOR: "duidelijk geen half werk", zie hier.
Mijn recensie, mocht je 't gemist hebben, staat hier.
~ * ~ * ~
De Morgen van 16 juni, de column van Mark Coenen: "‘Ik denk niet aan mijn eigen dood’, sprak Bob Dylan, een beetje nasaal. ‘Ik denk aan het uitsterven van het menselijke ras’", zie hier. (achter het abonneeslot) [met dank aan Hans]
Algemeen Dagblad van 12 juni, Gijs Groenteman:
Volgend jaar mei wordt Bob Dylan, de onmetelijk grote singer-songwriter, 80 jaar oud. In de nieuwe podcast Bobcast van Chris Kijne en Lars Hulshof wordt om de week afgeteld naar dit moment. Althans, als hij dan nog leeft. Want iedereen die hem laatstelijk heeft gezien en zag hoe wit en broos hij was, zal zich afvragen of hij de 80 haalt.
En dan? Leeft hij door?
Death Is Not the End is een buitengewoon obscuur, klein liedje van het album Down in the Groove van Dylan uit 1988, dus het mag een wonder heten dat Freek de Jonge het oppikte, er een feestnummer van jewelste in hoorde, het vertaalde met allerlei zwartgallige actuele verwijzingen en er zijn enige nummer 1-hit in Nederland mee scoorde: Er is leven na de dood ('Wat kon Seedorf nou gebeuren / Toen hij van elf meter schoot / Er is leven, er is leven na de dood'; 'Steek je snikkel zonder rubber / In een hetero of poot / Er is leven, er is leven na de dood').
[met dank aan Hans]
Sjoerd Kuyper - Bizar (blz. 221):
[met dank aan Silvester]
In Byloo op Radio 1 (15 juni) werd uitvoerig over "Like A Rolling Stone" gepraat en waren er fragmenten uit de sessietapes voor de opnamen van dit nummer te horen, luister hier. [met dank aan Erik]
VPROGids #25 bevat een derde ingezonden brief (voor eerdere brieven, even scrollen):
[met dank aan Herman en Hans]
De film Juliet, Naked (2018) na het boek van Nick Hornby:
[met dank aan Alja]
"De protestsong door de jaren heen", zie hier.
Citaat uit de context: "Wat bezielde ons toen? Voor mij persoonlijk was de weg daarheen duidelijk: het waren niet de geschriften van Herbert Marcuse of Jean-Paul Sartre die mij inspireerden, ik heb ze nooit gelezen. En zeker niet de propaganda die ons bereikte vanuit China (toen toch nog niet); maar de teksten van Bob Dylan. De plaat die ik grijs draaide was The Freewheelin’ uit 1963 met daarop 'Blowin’ in the Wind' en 'Masters of War' en 'A Hard Rain’s Gonna Fall' en 'Talkin’ World War III Blues'. Een apocalyptische plaat die de absolute ondergang voorspelde."
De bron, staat hier.
~ * ~ * ~
aanvulling 17:00 uur
Het Parool van 18 juni bevat een vertaling van het interview uit The New York Times. zie hier. (achter het abonneeslot) [met dank aan Johan en Hans]
Hitzound over 55 jaar "Like A Rolling Stone", zie hier.
aanvulling 19:30 uur
Commercial voor Rough And Rowdy Ways is op twitter te bekijken, zie hier.
De Telegraaf recensie, zie hier. (achter het abonneeslot)
Bob Dylan in Groningen revisited, zie hier.
Kunsthal brengt popmuziek en beeldende kunst samen, zie hier.
Woordenaar over Dylans "Most of The Time", zie hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten