Luister, ik doe je na - toegift #1

In december 2011 luisterde ik naar 567 covers van Dylan-songs en schreef daarover in negen berichten op deze blog. Na het beluisteren kwam ik met een eindlijst (15 songs), een lijst met covers die volgens mij de moeite waard zijn, een twijfellijst (20 songs), een lijst met songs die net niet de eindlijst haalden en drie conclusies: 

1. 97,35% van de covers is bagger
2. slechts 15 van de 567 covers kunnen er mee door
3. 'Nobody sings Dylan like Dylan'

Die conclusies waren nog negatiever dan ik voor ik aan het beluisteren van die 567 covers begon had ingeschat. Mijn inschatting vooraf was dat ik 90% van de covers bagger zou vinden en dus 10% prima te pruimen zou vinden.
Ik bleek slechts 2,65% van de beluisterde covers de moeite waard te vinden. Ik kreeg bevestigd wat ik al dacht: ik houd niet van covers van Dylan-songs.
In de zes jaar sinds het schrijven van de negen afleveringen van "Luister, ik doe je na" heb ik me steeds verre gehouden van covers. (Van de 35 songs op de eind- en twijfellijst draaide ik er in de afgelopen 6 jaar misschien 10...) Natuurlijk kwam er wel eens wat op mijn pad, maar niet veel. En als het dan op mijn pad kwam, liep ik er ook regelmatig voor weg.
Daar is sinds kort iets verandering in gekomen. Ik merk bij mezelf een lichte nieuwsgierigheid naar sommige Dylan-covers, een nieuwsgierigheid die ik een jaar geleden nog niet had. De hoogste tijd om enkele toegiften aan de serie "Luister, ik doe je na" toe te voegen. 

De eind- en twijfellijst uit 2011:

eindlijst:
The Band - "When I Paint My Masterpiece"
Wilco & Fleet Foxes - "I Shall Be Released"
Guy Davis - "Sweetheart Like You"
Suzzy & Maggie Roche - "Clothes Line Saga"
Martin Simpson - "Highway 61 / Highway 61 Revisited"
Develish Doubledylans - "Shot Of Love"
Michael Moore Trio - "Sign On The Window"
Merl Saunders, Jerry Garcia, John Kahn, Bill Vitt - "Positively 4th Street"
Jim James & Calexico - "Going To Acapulco" [gouden ster]
The Band - "I shall Be Released"
The Band - "Long Distance Operator"
Oh Susanna - Billy 4"
Odetta - "Long Ago, Far Away"
Odetta - "Long Time Gone"
Grateful Dead - "It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry"

twijfellijst:
The Low Anthem - "Dignity"
Ramblin' Jack Elliott - "Don't Think Twice, It's All Right" [The Ballad of Ramblin' Jack]
Articolo 31 - "Come Una Pietra Scalciata (Like A Rolling Stone)"
Patti Smith - "The Wicked Messenger"
Odetta - "Paths Of Victory"
Robert Deeble with Mandy Troxel - "Boots Of Spanish Leather"
Billy Goodman - "Billy 1"
Tim O'Brien - "Subterranean Homesick Blues"
Peter, Paul and Mary - "Blowin' In The Wind"
Jeff Tweedy - "Simple Twist Of Fate"
Willie Nelson & Calexico - "Señor (Tales Of Yankee Power)"
Antony & The Johnsons - "Knockin' On Heaven's Door"
Richie Havens - "Just Like A Woman" (versie van Mixed Bag)
Neville Brothers - "With God On Our Side"
The Band - "Tears Of Rage" (2 versies)
Salomon Burke - "Stepchild"
Pete Seeger - "Masters Of War"
Odetta - "Masters Of War"
Grateful Dead - "Queen Jane Approximately"
Eddie Vedder - "Masters Of War"

Voor iedereen die eerst de oude stukken wil (her-)lezen, de negen afleveringen van "Luister, ik doe je na" uit 2011:
"Luister, ik doe je na #1"
"Luister, ik doe je na #2"
"Luister, ik doe je na #3"
"Luister, ik doe je na #4"
"Luister, ik doe je na #5"
"Luister, ik doe je na #6"
"Luister, ik doe je na #7"
"Luister, ik doe je na #8"
"Luister, ik doe je na #9"

~ * ~ * ~ * ~

Twee dagen geleden kocht ik een cd die ik een jaar geleden nog links zouden hebben laten liggen. De nieuwsgierigheid maakte dat ik de paar euro op de toonbank legde en met het album Emotionally Yours van The O'Jays naar huis ging.

The O'Jays - Emotionally Yours
[2 covers, totaal: 569]
Voor het zien van Bobfest - Neil Young bedacht deze bijnaam voor The 30th Anniversary Concert - had ik nog nooit van The O'Jays gehoord. Tijdens Bobfest zongen The O'Jays Bob Dylans "Emotionally Yours". Als ik me goed herinner werd er toen iets gezegd over de hit die The O'Jays met dit nummer hadden.
Op dit album staan twee versies van "Emotionally Yours", een R&B-version en een Gospel version. Bob Dylans eigen versie van "Emotionally Yours" is te vinden op het album Empire Burlesque en hoewel ik geen grote liefhebber van Dylans versie ben, is het origineel van Dylan vele mate beter dat wat The O'Jays er mee doen. Van de twee versies van The O'Jays is de Gospel version naar mijn smaak de beste.

Met dank aan die paar regels over The O'Jays herinner ik mij dat in 2014 een nieuwe versie van The 30th Anniversary Concert Celebration verscheen met twee niet eerder uitgebrachte covers.

The 30th Anniversary Concert Celebration (2014)
[2 covers, totaal: 571]
Aan de 2014-editie van The 30th Anniversary Concert Celebration, de dubbel-cd of elpeebox van Bobfest, zijn twee bonustracks toegevoegd ten opzichte van de oorspronkelijke release:

Eric Clapton - "Don't Think Twice, It's Alright"
Opgenomen tijdens een oefensessie op 15 oktober 1992. Ik kan niet zeggen dat ik er echt warm voor loop, maar dat geldt eigenlijk voor zo'n beetje alle door Eric Clapton gespeelde Dylan-songs. Clapton heeft het niet in zich om Dylan goed te spelen.

Sinead O'Connor - "I Believe In You"
Sinead O'Connor zou dit nummer tijdens Bobfest zingen, maar door de onbeschofte reactie van het publiek op het doorscheuren van een foto van de Paus kreeg O'Connor niet de kans om dit te zingen. Dit werd opgenomen tijdens een oefensessie op 16 oktober 1992.
In "Luister, ik doe je na" schreef ik over de studio-versie van "I Believe In You" door Sinead O'Connor: "Het is zo'n nummer waarbij je bij de eerste keer luisteren denkt 'wauw', maar dat bij herhaalt luisteren gaat vervelen." Dat geldt ook voor deze Bobfest-rehearsal-versie.

Old Crow Medicine Show - 50 Years Of Blonde On Blonde
[14 covers, totaal: 585]
De titel zegt het al: Old Crow Medicine Show speelt het album Blonde On Blonde vijftig jaar nadat dit album uitkwam van begin tot eind. Ik houd wel van de muziek van Old Crow Medicine Show en op deze cd staan zeker een aantal aardige versies van nummers van Blonde On Blonde. Maar... het album als geheel spelen brengt met zich mee dat dit met het originele album als geheel vergeleken moet worden en dan legt Old Crow Medicine Show het toch echt af. Blonde On Blonde blijft onovertroffen.
Sympathiek project van Old Crow Medicine Show waar ik alleen maar respect voor op kan brengen.

Second Floor - Second Floor Plays Dylan
[15 covers, totaal: 600]
Op de voorzijde van de hoes staat negen keer dezelfde foto van Bob Dylan. Het oogt bijna als een werk van Andy Warhol. Die foto werd gemaakt tijdens Bob Dylans concert in Rotterdam in 1998. Ik vind het een mooie cover, dat is gelijk het enige aardige wat ik over deze cd kan zeggen.
De muziek is niet onaardig, maar wat mij echt stoort aan deze opnamen is de matige beheersing van het Engels van de zanger van Second Floor.

Klaassen & Van Dijk - A Slice Of Dylan
[12 covers, totaal: 612]
Afgaande op de cover is dit een cd om links te laten liggen. Dat zou niet terecht zijn, A Slice Of Dylan bevat een aantal aardige covers waarbij "Sweetheart Like You" en "Gotta Serve Somebody" er - naar mijn smaak - in positieve zin uitspringen.
De covers op A Slice Of Dylan weten net niet voldoende indruk te maken voor een vermelding op de eind- of twijfellijst, maar veel scheelt het niet.
Mocht je de kans krijgen A Slice Of Dylan te beluisteren, grijp die kans dan.

The Band - Cahoots (2000 remaster)
[2 covers, waarvan 1 eerder besproken, totaal: 613]
"When I Paint My Materpiece" door The Band was de allereerste cover die in 2011 op de eindlijst terecht kwam. Inmiddels heb ik de geremasterde versie van het album Cahoots van The Band gekocht. Op deze cd staat niet alleen die schitterende cover die in de eindlijst staat, maar ook een tweede, alternatieve versie van "When I Paint My Masterpiece". Deze alternatieve take van "When I Paint My Masterpiece" is aardig, maar niet zo mooi als de versie die sinds 1971 al op Cahoots staat.

The Band - High On The Hog
[2 covers, totaal: 615]
Ik heb The Band hoog zitten, ook als het gaat om covers van Dylan-songs. Ze staan niet voor niks met 3 covers in de eindlijst en met 2 versies van 1 song in de twijfellijst.
High On The Hog telt twee Dylan-covers. De eerste cover is "Forever Young", een nummer dat The Band in november 1973 samen met Bob Dylan opnam voor het album Planet Waves. Van de vijf leden die The Band in 1973 telde, waren er bij het opnemen van High On The Hog slechts drie aanwezig.
De tweede cover is van het door Bob Dylan en Helena Springs geschreven nummer "I Must Love You Too Much".  Bij beide nummers gaat The Band ongehoord de mist in, helaas.

Ernst Langhout & Johan Keus - Dylan Yn It Frysk
[11 covers, totaal: 626]
Dylan in het Fries. Leuk hoor, maar ook niet meer dan dat. Een curiositeit.
Muzikaal best een aardig album (met uitzondering van afsluiter "De Wachttoer"), maar echt warm krijg ik het er ook niet van.
Tijdens "Man Yn 'e Lange Swarte Jas" verwoordde 'mevrouw Tom' precies mijn gedachten: "Het origineel is een mooi nummer."

Tot zover de eerste toegift bij de serie "Luister, ik doe je na". Binnenkort een tweede toegift. In die tweede toegift zullen zeker nummers aan de eindlijst toegevoegd worden (jawel, ook na 2011 heb ik een aantal goede covers van nummers van Bob Dylan gehoord.)