Met belangstelling en lichte jaloezie heb ik je vier besprekingen van Trouble No More - deluxe gelezen. Zelf ben ik momenteel namelijk nog in afwachting van mijn pakketje Bootleg Series Vol. 13. Aangezien je op Spotify de Trouble No More-sampler kunt beluisteren, heb ik inmiddels toch al een behoorlijk aantal nummers tot me kunnen nemen. Het maakt het verlangen echter alleen maar groter.
Ik ben het geheel met je eens dat er een periode is geweest dat Dylan louter nummers schreef en speelde die in het teken stonden van de Heer, en dat die periode zeer zeker niet tot en met de release van Shot Of Love heeft geduurd. Waarschijnlijk is er in de zomer van 1980 al een omslag gekomen. In de nazomer van 1980 nam hij in de Rundown Studios “Every Grain Of Sand” op. Een nummer waar duidelijk sprake is van twijfel omtrent de geloofsovertuiging, waarvan hij amper twee jaar daarvoor in de ban moet zijn geraakt. In diezelfde periode (nazomer 1980) begon hij weer nummers op te nemen, waarin zijn verhouding met vrouwen weer meer centraal kwam te staan. Voorbeelden (ik moet hierbij gedeeltelijk afgaan op de titels van die nummers) zijn “Brown Skin Girl”, “Her Memory”, “Angelina”, “Let’s Keep It Between Us”, “Groom’s Still Waiting At The Altar”, “Making A Liar Out Of Me” en last but not least “Caribbean Wind”. In november 1980 begint hij zijn oude werk weer live te spelen, met verve èn met overtuiging. Vanaf dat moment verschijnen ook weer seculiere covers op zijn setlist. Vrijwel alles wat hij daarna in de studio opneemt (incluis de Shot Of Love-sessies) getuigt niet meer of minder van een bepaalde geloofsovertuiging dan hetgeen hij vóór zijn reli-periode heeft opgenomen.
De pedal steel-versie van “Caribbean Wind”, opgenomen op 23 september 1980 en sinds een week op Spotify te beluisteren, heeft mij echt van mijn sokken geblazen. Je noemt het (gedurende de eerste minuten van beluistering) een rustige versie, iets te gladjes en de moeite waard. Ik moest zelf ook (heel even maar) wennen, maar nadat ik het nummer nu een keer of tien heb beluisterd, is het voor mij zonneklaar dat dit nummer, in deze versie, tot het allerbeste behoort wat de man ooit heeft gedaan. Dit is zoveel beter dan de versie op Biograph, zowel qua tempo en sfeer als zeker ook qua tekst. Voor zover bekend was dit de eerste keer dat Dylan “Caribbean Wind” opnam. Bijna twee maanden voordat hij het nummer (één keer slechts) live speelde in San Francisco. Dit is de oerversie, zoals hij het recht uit zijn hart heeft opgeschreven. Er wordt in dit nummer een verhaal verteld. Er wordt teruggekeken op een intense relatie met een vrouw die indruk maakte. Waarschijnlijk was dit verhaal uiteindelijk te persoonlijk, te autobiografisch en vond Dylan het nodig om op verschillende plaatsen wijzigingen aan te brengen in de tekst. Hierdoor werd de uiteindelijke versie, zoals we die van Biograph kennen, tamelijk raadselachtig en gekunsteld. Tevens gaat die Biograph-versie naar mijn mening enigszins gebukt onder een gedateerd jaren 80-geluid.
Ik heb een poging gedaan de oertekst van “Caribbean Wind” te ontrafelen:
She was from Haiti, fair brown and intense
I don't think she'd ever known about innocense
I was playin’ a show in Miami in the theatre of mystery
Told about Jesus, told about the rain
She told about division, told me about the pain
That had risen from the ashes and abiding in her memory
Was she a virtuous woman? I really can't say
Something about her said "Trust me" anyway
As the days turned into minutes and the minutes turned back into hours
I pretended to be sleeping, she thought I was
But I was only paying attention like a rattlesnake does
When he’s hearing footsteps trampling on the flowers
And that Caribbean wind still blows from Mexico to Curaçao
From China Town to the furnace of desire
And them distant ships of liberty on the iron waves so bold and free
Bringing everyone that's near to me closer to the fire
Well our shadows drew closer till they touched on the floor
Prodigal son’s waiting close to the door
Preaching of sanity, is waiting for the night to arrive
He was well connected, but her heart was a snare
She had left him to die in there
But I knew I couldn’t get him out while he still was alive
The stars on the balcony, flies buzz my head
Ceiling fence broken, there’s heat in my bed
Street band playin' "Nearer My God To Thee"
She looked into my eyes, I heard the mission bells ring
She says "I know what you're thinking, but there ain't a thing
You can do about it, so you might as well let it be”
And the Caribbean wind still blows from Mexico down to Curaçao
From China Town to the furnace of desire
And them distant ships of liberty on them iron waves so bold and free
Bringing everything and everyone close to me closer to the fire
Atlantic City by the cruel sea
I hear a voice cryin' "Daddy", I always think it's for me
But it's only the silence in the buttermilk hills that calls
Every new messenger bringing evil reports
About armies that are rioting and excuses are short
And them ugly gargoyles and hate words written on walls
Would I have married her? I don't know I suppose
She had bells in her braids, fire in her clothes
But the curtain was rising, like they say: “The show must go on”
When I left it come over me, some kind of gloom
I was gonna say: "Come home with me, I've got plenty of room"
But I knew I'd be lyin', and besides she had already gone
And that Caribbean wind still blows from Curaçao to Mexico
From China Town to the furnace of desire
And them distant ships of liberty on iron waves so bold and free
Bringing everything that's near to me nearer to the fire
Tot slot nog een opmerking over “Cover Down, Break Through”. Je geeft aan dat de juiste titel “Cover Down, Pray Through” is, maar ik denk dat dit feitelijk onjuist is. Wie het boek The Bob Dylan Copyright Files van Tim Dunn raadpleegt, zal tot de ontdekking komen dat het nummer onder de titel “Cover Down, Break Through” officieel op 23 mei 1980 is vastgelegd. Als je goed naar de concertopnames van dit nummer luistert, hoor je echter dat Dylan "pray through" zingt. Vandaar dat men er bij deze release voor heeft gekozen de titel aan te passen.
Groet, Floater
~ * ~ * ~ * ~ * ~
Hallo Floater,
Dank voor je bericht. Balen dat je bestelde Bootleg Series vol. 13 nog niet aangekomen is. Je bent overigens geen uitzondering. Als je een uurtje online struint (Facebook bijvoorbeeld) dan kom je veel geklaag over het niet ontvangen van Trouble No More tegen.
Met betrekking tot de songtitel "Cover Down, Break Through" heb je gelijk. Mijn fout. Ik was te lui om het boek van Tim Dunn er op na te slaan. Niet zo handig van mij, maar goed, het zij zo.
Toen ik schreef aanvankelijk wat twijfels te hebben over "Caribbean Wind" hoorde ik die opname voor het eerst. Eigenlijk alles wat ik tot nog toe op de blog over Trouble No More heb gepubliceerd werd geschreven terwijl de muziek - voor de eerste keer - draaide.
Ik vond (en vind) dat de stukken over Trouble No More vlotjes op de blog moesten verschijnen, maar dat zorgde er wel voor dat ik al luisterend moest schrijven en mezelf niet de tijd gunde om de cd's van Trouble No More meer dan één keer te beluisteren voor ik over de muziek op die cd's schreef.
Inmiddels heb ik die pedal steel-versie van "Caribbean Wind" nog een aantal malen gehoord en ik moet bekennen dat dat nummer steeds meer onder mijn huid kruipt. Ik vind het nu veel beter dan ik bij de eerste keer luisteren voor mogelijk hield.
Toch is deze "Caribbean Wind" geen favoriet van mij. Dat zit meer in de muziek dan in de tekst, denk ik. De tekst is er eentje om in te verdwijnen en te verdwalen zonder ooit nog de uitgang te vinden.
Bij de Duitse Rolling Stone die nu in de winkels ligt zit de cd Deep Dylan. Die cd bevat 10 tracks van verschillende delen van The Bootleg Series. Eén van die tien tracks is afkomstig van Trouble No More, de track die Duitse Rolling Stone-lezers moet overtuigen van de aanschaf van Trouble No More. De track die moet overtuigen is de pedal steel-versie van "Caribbean Wind".
Dat Sony er voor gekozen heeft uitgerekend deze song vrij te geven voor Deep Dylan is veelzeggend (al twijfel ik ook steeds weer over wat het dan zegt).
Het uitschrijven van die tekst moet je behoorlijk wat tijd gekost hebben. Dank daarvoor! Ik denk dat je gelijk hebt dat dit (een van) de vroegste versie is, dat de tekst van deze versie in vergelijking met andere versies nog helder is, een verhaal vertelt.
Op het forum van Expecting Rain is een discussie gaande over de vraag of Trouble No More recht doet aan "Caribbean Wind". Misschien interessant.
groet,
Tom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten