Nu is er Trouble No More, het dertiende deel van Bob Dylans Bootleg Series, om de schoonheid van de muziek èn de teksten van Bob Dylan uit de jaren 1979, 1980 en 1981 nogmaals onder de aandacht van iedere muziekliefhebber te brengen die zijn muziekkeuzes niet laat bepalen door de reputatie van de muziek of het oordeel van anderen, maar bepaalt wat goed is door zijn eigen oren te gebruiken. De muziek die Bob Dylan in deze jaren maakte is goed en verdient de aandacht die het met de uitgave van Trouble No More krijgt.
Trouble No More – The Bootleg Series vol. 13 / 1979 – 1981 is de glorieuze rehabilitatie van Bob Dylans zogenaamde religieuze periode.
Trouble No More verscheen op 3 november in drie verschillende edities: een luxe editie, een 2 cd-versie en een vinyl-editie. De 2 cd-versie en de vinyl-editie bevatten de muziek die op de eerste twee cd’s van de luxe editie staat.
De luxe editie bestaat uit 8 cd’s, een dvd met de film Trouble No More; A Musical Film met niet eerder vertoonde concertbeelden uit 1980 en twee boeken vol foto’s en informatie, alles opgeborgen in een luxe cassette.
De omvang en rijkdom van de luxe editie van Trouble No More is dusdanig dat ik mijn recensie in meerdere delen zal schrijven en publiceren. Vandaag deel 6: de boeken.
Bij de luxe editie van Trouble No More zitten twee boeken. Het boek waar de 8 cd’s en de dvd in opgeborgen zitten, en het boek Pressing On; Photographs & More 1979 – 1981.
Zo’n 120 pagina’s telt het boek Pressing On; Photographs & More 1979 – 1981, voor een groot deel gevuld met foto’s waarvan een groot deel nooit eerder gepubliceerd werd. Het voorwoord van Ben Rollins en het essay van Penn Jillette laat ik hier even voor wat het is. Ik wil me hier vooral richten op de foto’s, de songteksten en de afbeeldingen van memorabilia in dit boek.
In Pressing On bevatten zo’n twaalf pagina’s (vroege versies van) getypte of handgeschreven songteksten, plus twee op de binnenkant van de kaft afgedrukte songteksten. Een groot deel van de teksten zijn van songs van het album Slow Train Coming. Zo staat op bladzijde 12 de door Bob Dylan met de hand geschreven tekst van “Gotta Serve Somebody” en op bladzijde 31 de tekst van “When He Returns”, deels getypt, deels met de hand geschreven.
Gek genoeg staat er geen een tekst van een song van het album Saved in dit boek, wel van songs van (de sessies voor) Shot Of Love, zoals “Every Grain Of Sand”.
Het fascinerende van de vroege versies van deze songteksten is dat ze een inkijkje geven in Bob Dylans schrijfproces, zoals bijvoorbeeld de getypte songtekst van “Caribbean Wind” inclusief met de hand geschreven correcties en aanvullingen.
Met in het achterhoofd mijn aanname dat de titel van track 6 op cd 4 “Cover Down, Pray Through” moet zijn (zie hier) en Floaters terechte correctie hier waarin hij schrijft dat de titel “Cover Down, Break Through” is, staarde ik toch enigszins met verbazing naar de tekst op bladzijde 57. Op deze bladzijde staat de songtekst van een nummer met de titel “Cover Down”. Het refrein van het nummer waarvoor onder de titel “Cover Down, Break Through” copyright werd aangevraagd heeft het refrein: “Cover Down… Pray Thru (4 times)”. Is dit de reden dat op Trouble No More dit nummer de titel "Cover Down, Pray Through" heeft gekregen?
Fascinerend vind ik dit soort ontdekkingen.
Minstens zo fascinerend is de tekst op bladzijde 11. Van welke song is dit de tekst? Soms denk ik het te weten, maar dat is nooit voor lang. Ik meen het zelfs gehoord te hebben, flarden uit deze tekst, ergens op Trouble No More, maar hoeveel ik nu ook luister naar de muziek op die boxset, nooit meer hoor ik die tekst.
Heb ik het dan niet gehoord? Denk ik alleen maar dat ik het gehoord heb?
Of wat te denken van het op bladzijde 52 afgebeelde volgeschreven blad van de Executide Tower Inn in Denver. Deze krabbels zal Bob Dylan gemaakt hebben toen hij in Denver was, maar wanneer was hij in Denver? In januari 1980 gaf Bob Dylan drie concerten in deze stad. Of schreef hij dit blad al veel eerder vol, op 6 november 1978 bijvoorbeeld, toen hij ook een concert in de stad gaf.
Het blad lijkt vol te staan met ideeën voor een hele serie aan songs, zoals “Slow Train” (hier nog “Slow Train Comin’” geheten), “One More”, “Derby Girl” en “Love You Too Much”.
Deze laatste songtitel geeft mogelijk iets prijs over de tijd waarin deze krabbels werden gemaakt. In 1978 schreef Bob Dylan samen met Helena Springs het nummer “I Must Love You Too Much”. In januari 1979 werd er copyright voor dit nummer aangevraagd. In 1980 schaafde Greg Lake nog wat aan dit nummer, in oktober 1981 werd er copyright aangevraagd voor het door Bob Dylan, Helena Springs en Greg Lake geschreven nummer “Love You Too Much”.
Zijn dit krabbels uit 1978? Is de "Love You Too Much" op dit blad hetzelfde als "I Must Love You Too Much"?
Tot zover de songteksten in het boek Pressing On.
De foto’s in Pressing On staan (min of meer) in chronologische volgorde. De eerste serie foto’s werd gemaakt tijdens de sessies voor Slow Train Coming. Zo zien we Bob Dylan geknield achter een piano zitten en vele foto’s van de verschillende muzikanten die op Slow Train Coming te horen zijn, waaronder een jonge Mark Knopfler. Opvallend is het aantal geposeerde foto’s van Bob Dylan en een of meerdere muzikanten waarbij soms armen om elkaars schouder worden geslagen.
Een foto gemaakt niet lang voor of na de foto op bladzijde 33 werd gebruikt voor de heruitgave van Slow Train Coming uit 2003.
De twee foto’s van Bob Dylan en Jerry Wexler (bladzijden 28 en 29) zijn vooral interessant omdat ze een kleine inkijk geven – net als de eerder besproken songteksten – in de manier waarop Bob Dylan zijn songteksten schrijft: met de hand in een klein opschrijfboekje.
Na de foto’s gemaakt tijdens de sessies voor Slow Train Coming volgen enkele concertfoto’s, vooraf gegaan door een schitterende foto van concertzaal Warfield in San Francisco waar Bob Dylan in november 1979 zijn eerste ‘religieuze’ concerten speelde.
Deze foto’s worden opgevolgd door een geposeerde foto van Bob Dylan in de portiek van een winkel, waarna weer een serie concertfoto’s volgen. De eerste serie concertfoto’s waren in zwart-wit, de foto’s van deze tweede serie zijn deels in kleur. Door deze foto’s wordt een goed beeld van Bob Dylans optredens in deze jaren verkregen.
De derde serie concertfoto’s zijn van de zonnebriljaren. Een soortgelijke foto siert de cover van Trouble No More.
De foto op bladzijde 108 werd eerder afgedrukt op de cover van New Musical Express van 15 augustus 1981. De foto naast deze foto fascineert mij mateloos. Natuurlijk vraag ik me af met wie Bob Dylan backgammon speelt, maar nog veel meer vraag ik me af welke vier boeken er naast Bob Dylan op tafel liggen. Van het bovenste boek is genoeg te zien om na wat speurwerk te ontdekken dat het gaat om How To Find God van David Watson.
Vervolgens staan er twee backstage gemaakte foto’s. Afgaande op de poster die op een van de twee foto’s te zien is gaat het hier om het concert van 14 juli 1981 in Bad Segeberg in Duitsland.
Na nog enkele concertfoto’s, krijgen we nog een foto van Bob Dylan met George Harrison en Eric Clapton en twee foto’s van Bob Dylan. Op een loopt hij op het spoor, op de ander staat hij onder een poort.
Tot slot staan er in Pressing On nogal wat memorabilia. Hierbij valt te denken aan hoezen van singles, labels van elpees, concertkaarten en advertenties voor elpees en concerten. Het meest interessant van deze memorabilia zijn de vroege ontwerpen voor de hoezen van Slow Train Coming, Saved en Shot Of Love. Veel van deze memorabilia zijn online te bewonderen op de website Trouble No More, zie hier.
Pressing On; Photographs & More 1979 – 1981 is de eye candy bij de muziek op Trouble No More. Het boek bevat een uitstekende mix van songteksten, foto’s en memorabilia. Ik heb dit boek nu inmiddels enkele malen doorgebladerd en bij iedere keer bladeren blijf ik me verbazen over de schoonheid van de afbeeldingen in dit boek.
Ook in dit boek zijn een aantal mooie foto’s te vinden.
Bij de commentaren over de songs op de eerste twee cd’s van Rob Bowman zijn nogal wat concertkaarten afgebeeld. Het idee om concertkaarten bij de commentaren over concertopnamen af te beelden vind ik een zeer geslaagd idee, maar dat neemt niet weg dat het toch wel een misser is dat de afgebeelde concertkaarten niet zijn van de besproken songs waar de kaarten bij afgebeeld zijn.
De dikke pagina’s waar de cd’s en de dvd in opgeborgen zitten hebben ook enkele fascinerende afbeeldingen. Zo heeft de bladzijde bij cd 2 afbeeldingen van cassettebandjes, ooit de manier om concertopnamen uit te wisselen en te beluisteren.
Op de bladzijde waar cd 3 in zit is een deel van een studiokaart van de opnamesessie van 12 februari 1980 te zien, bij cd 4 is een soortgelijk iets te zien van de sessie van 1 mei 1981.
De pagina waar de dvd in opgeborgen zit heeft – tot slot – een vroege versie van de songtekst voor “Slow Train”.
De boeken bij Trouble No More – en dan met name het boek Pressing On; Photographs & More 1979 – 1981 – zijn een ware aanwinst voor de Dylanliefhebber en een essentieel onderdeel van Trouble No More.
~ * ~ * ~ * ~ * ~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten