aantekening #6575: Silent Weekend

Sinds een uur heb ik "Silent Weekend" in mijn hoofd zitten. Waar dat vandaan komt weet ik niet. Ik heb The Basement Tapes Complete, het album waar "Silent Weekend" op te vinden is, niet gedraaid vandaag. Ik heb het zelfs al een behoorlijke tijd niet meer gedraaid. Waarom heb ik dan "Silent Weekend" in mijn hoofd zitten?
Nog erger: het zit in mijn hoofd als een vrolijk liedje, maar "Silent Weekend" is helemaal niet vrolijk.

"Silent Weekend" werd in 1967 door Bob Dylan en The Band opgenomen. De zomer van 1967 staat bekend als The Summer Of Love. "Silent Weekend" werd opgenomen tijdens de hoogtijdagen van de hippies, je weet wel: lange haren, goede muziek, drugs en vrije liefde. Alles leek helemaal het einde & te gek. Maar was 't allemaal wel zo geweldig?
Niet dus. "Silent Weekend" laat de zwarte kant zien van de vrije liefde:

My baby she took me by surprise
She’s rockin’ and a-reelin’
Head up to ceiling
An’ swinging with some other guys

En iets verderop:

Silent weekend
Oh Lord, I sure wish Monday would come

Een weekend waarin verlangd wordt naar de maandag moet wel een heel slecht weekend zijn.
Waarom heb ik dit nummer dan in mijn hoofd zitten als een vrolijk deuntje? Waarom loop ik dit te pas en te onpas voor me uit te zingen? Ik heb een fantastisch weekend, ik verlang helemaal niet naar de maandag.

De tekst van "Silent Weekend" is niet te vinden in Dylans eerste boek met (song-)teksten: Writings & Drawings (1973), maar wel in het in 1976 verschenen boek The Songs Of Bob Dylan From 1966 Through 1975.
Pas in 2014, met de uitgave van elfde deel van The Bootleg Series, kreeg "Silent Weekend" een officiële release. Daarvoor circuleerde het nummer al onder Dylan-liefhebber.

"Silent Weekend" is een bedrieglijke song. Het lijkt zo vrolijk, maar ondertussen is er van alles mis. Hoe krijg ik nu nog iets anders in mijn kop?
Het weekend is nog niet voorbij, het kan nog.

Geen opmerkingen: