Dylan kort #990

de Geldelander: Twee nummers voor de top 2000, waaronder 'The Times they are a-changin'', zie hier.
Trouw Schrijvers: 'Een nieuw tijdperk', zie hier.
Outlaw blues: Gisteravond heb ik Outlaw blues van Paul Williams uitgelezen. Nee, dit is geen boek over Bob Dylan, maar dit is wel een van de beste boeken over muziek dat ik ooit gelezen heb. Het is Williams' prikkelende schrijfstijl die het 'm doet. Zo kreeg ik gisteravond tijdens het lezen van het uitvoerige stuk over Brian Wilson van The Beach Boys de onweerstaanbare behoefte om wat nummers van Pet sounds te horen (en luisteren heb ik gedaan, via Spotify, en ik houd niet eens van The Beach Boys!) Dàt is de kracht van de schrijver Paul Williams.
Maar goed, dit is een blog over Bob Dylan en niet over The Beach Boys. Bob Dylan dus. Waar de titel Outlaw blues vandaan komt hoeft volgens mij geen verdere uitleg te krijgen. In Outlaw blues staan drie stukken over Dylan. Deze drie stukken zijn ook te vinden in het geheel over Dylan gaande boek Watching the river flow van Paul Williams. Daarmee is de 'noodzaak' om Outlaw blues te willen lezen voor de Dylan-liefhebber niet van de baan. In een stuk over 'Light my fire' van The Doors gaat Williams bijvoorbeeld uitvoerig in op Dylans 'Blowin' in the wind'. Ook in een groot aantal andere stukken in Outlaw blues komt Dylan voorbij. Er staat voor de Dylan-liefhebber niks nieuws in Outlaw blues (al vond ik het aardig om te lezen hoe Brian Wilson tegen Dylans muziek aankijkt), maar dat neemt niet weg dat dit boek genoeg te bieden heeft voor de Dylan-liefhebber. Al is het alleen al om weer eens geconfronteerd te worden met de beleving van de muziek. Want als Paul Williams iets goed kan, dan is het wel de beleving van muziek in woorden vangen.

Geen opmerkingen: