Record Store Day / Black Friday single: 23 november kwam in Amerika in een oplage van 5000 stuks in het kader van Black Friday (Record Store Day) 'Duquesne whistle' op single uit met op de flipside een alternatieve take van 'Meet me in the morning'. Tot zover niks nieuws.
Inmiddels heb ik begrepen van een lezer van de blog dat deze single ook te koop wordt (werd) aangeboden bij Concerto in Amsterdam. Na een rondje bellen langs verschillende platenzaken weet ik inmiddels dat er meer Nederlandse platenzaken zijn die deze single te koop aanbieden of verwachten dit binnenkort te kunnen doen.
Sinds gisteren mag ik mij de gelukkige eigenaar noemen van een van de 5000 exemplaren van deze single. De single met rode labels zit in een werkelijk schitterende hoes (en witte binnenhoes). De versie van 'Duquesne whistle' is de 'gewone' album-versie en geen edit. 'Meet me in the morning' is werkelijk schitterend. Dylans gitaarspel doet mij ergens denken aan het gitaarspel van blueslegende Robert Johnson of Mississippi Fred McDowell. Deze versie van 'Meet me in the morning' vergelijken met de versie van Blood on the tracks is niet iets waar ik me graag aan waag aangezien de alternatieve take zozeer afwijkt van de versie van Blood on the tracks dat het het bekende appels en peren verhaal zou worden.
Na het horen van de alternatieve take 'Meet me in the morning' kan ik alleen maar zeggen dat ik reikhalzend uitkijk naar de release van The Bootleg series vol. 11 waar dit nummer - zoals het zich nu laat aanzien - op terug te vinden zal zijn.
The Bootleg series vol. 10: De website van fanzine Isis bevat sinds vandaag nieuwe informatie over The Bootleg series vol. 10. Hoewel nog niks zeker lijkt te zijn, zal het waarschijnlijk gaan om 'stripped down' versies van de nummers van Self portrait en / of outtakes van dit album. Met dit in het achterhoofd heb ik weer eens naar Self portrait geluisterd en ik moet zeggen dat het idee voor The Bootleg series vol. 10 zoals beschreven op de site van Isis mij zeer aanstaat. Mocht de informatie zoals nu beschikbaar uiteindelijk blijken te kloppen, dan denk ik dat we een zeer begerenswaardige editie van The Bootleg series tegemoet kunnen zien.
Music & photos: Op 8 februari verschijnt de dubbel-cd Music & photos, een uitgave alleen te verkrijgen via Amazon. De informatie op de site van Amazon is nog wat schaars, maar wat ik ervan begrijp / denk te begrijpen, gaat het om een compilatie-cd met eerder uitgebracht materiaal in een luxe verpakking waarin ook tien foto's van Dylan zijn opgenomen. (Het zal me zelfs niet verbazen wanneer uiteindelijk blijkt dat de muziek op deze 2 cd's identiek is aan de 2 cd-versie van L'Explosion rock. we zullen zien.)
Revisionist Art: Inmiddels staat er een tweede werk op de site Gagosian Gallery. De titel: 'Playboy Magazine: Sharon Stone', zie hier.
Radio: In de afgelopen nacht besteedde het programma Nacht van het goede leven aandacht aan Woody Guthrie. Uiteraard komt Dylan ook in deze uitzending voorbij (vanaf 23 minuten 15 seconden wordt er wat uitvoeriger over Dylan gesproken, inclusief Dylans 'Song to Woody'). De uitzending kan hier beluisterd worden (klink op de afbeelding met de tekst 'Gast: Marc Stakenburg en Woody Guthrie'). [met dank aan Peter voor de tip]
Theodor Holman: Column met een beetje Blonde on blonde, zie hier.
Bob Dylan-covers: Zie hier.
Oor's 25 beste platen van 2012: Zowel Lust for life als Oor meldt de opmerkelijke afwezigheid van Dylans Tempest. Zie hier en hier.
Tiaan-online: 'Subterranean homesick blues' in een nieuw grafisch jasje, zie hier.
Sophie Dahl: 'Mevrouw Tom' kwam vandaag in de kringloopwinkel een boekje tegen van Sophie Dahl. Eenmaal thuis heeft ze het gelezen, al vrij snel zei ze: 'Moet je horen...' waarna ze een stukje voorlas waarin Bob Dylan voorbij komt. Dat deed ze in totaal vier keer. Iets in mij zei dat ik eerder had gehoord over Dylan in een boek van Sophie Dahl, na wat zoeken heb ik het gevonden. Zie hier. Het boekje dat 'mevrouw Tom' kocht heet niet Onder volwassenen, maar De man met de dansende ogen.
Eén citaat: 'de man met de dansende ogen was kunstschilder (lang van lijf en leden en tamelijk briljant). Een tatoeage van een zeemeermin kronkelde verleidelijk langs zijn arm omhoog en hij zon Bob Dylan eentonig maar met gevoel... Soms nam hij zichzelf een tikje te serieus.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten