Hard rain door Peter

Mijn moeder hield en houdt (ze is nu 91) niet van Bob Dylan. Een afschuwelijke stem, die man kan niet zingen. Dat vindt ze van vrijwel alle pop-artiesten, los van de vraag of Dylan een pop-artiest is. Toen ik nog thuis woonde had ik op zolder een soort hok ingericht, waarin ik mij kon uitleven in allerlei hobbies, waaronder het luisteren naar muziek, met name die van Bob Dylan. Pete Seeger of Joan Baez kon ik beneden nog wel draaien, die hadden echte zangstemmen… Ik was Bob Dylan “fan” sinds 1966 of daaromtrent. In 1973 trouwde ik en verliet ik mijn ouderlijk huis.
Op 4 december 1976 vierden wij sinterklaas bij mijn ouders. Natuurlijk wist ik dat Bob Dylan die avond op TV zou komen. Hoe moest dat nu? Want de rest van de familie zou het ritueel van pakjes en surprises vast niet laten bederven door een televisieprogramma en al helemaal niet als dat Bob Dylan betrof. Na veel gezeur kreeg ik niettemin gedaan dat we een kwartiertje hebben gekeken. Ik weet niet waar ik die avond meer van genoten heb, van de goede gaven van de sint of van het gezang van Dylan en Baez op TV. Welke nummers ik toen precies gezien heb, weet ik niet meer. Video was er nog niet, maar ik weet zeker dat Hard Rain later nog eens herhaald is, want toen heb ik de film wel degelijk op de magneetband opgenomen. Inmiddels is die op DVD overgezet en heb ik ‘m nog regelmatig bekeken. Ik ben wel benieuwd of de registratie op regieaanwijzingen van Dylan zelf gemaakt is. Qua opnamen stelt het allemaal niet veel voor, over het algemeen kijken we de zanger recht in zijn scheven tanden. Maar hoewel de film gemaakt is in de nadagen van de Rolling Thunder Revue, toen de fut er eigenlijk al lang uit was, vind ik de muziek (wat een geweldige bassist, die Rob Stoner!), de zang en de interpretatie van de songs nog altijd geweldig. Voor mij Bob Dylan op het hoogtepunt van zijn kunnen.
Ook Don’t Look Back is op de Nederlandse TV te zien geweest, geen idee of dat vóór of na die tijd was. En ooit, vrij kort na de release, werd ook een integrale versie van Renaldo & Clara uitgezonden, compleet met ondertitels, waardoor de film overigens niet veel begrijpelijker wordt. Ik denk dat de VPRO hiervoor verantwoordelijk was. Helaas is deze film vrij snel uit de roulatie genomen, ook nadat het nog even geprobeerd was met een ingekorte versie, werd het geen succes. Vorig jaar heb ik de lange versie nog een keer teruggezien in het Filmmuseum in Amsterdam. Als je van Dylan houdt valt er genoeg te genieten en er zit geweldige muziek in. Gelukkig heb ik Renaldo & Clara inmiddels ook op DVD, een versie die ietsje korter lijkt dan het lange origineel. Wat er precies ontbreekt, ben ik nog niet achter. Ook dit materiaal; dateert natuurlijk van de Rolling Thunder Revue. Van andere optredens, ook uit de eerste periode van deze revue, zijn diverse filmpjes te zien op YouTube. Voor mij nog steeds een hoogtepunt uit Dylan’s lange carrière.


Peter

Een aanvulling via de e-mail ontvangen:
PS
Ik vermoed dat een eventuele herhaling van Hard Rain op de Nederlandse TV toch uit mijn duim gezogen is. De videoband die ik er van heb blijkt namelijk een via via verkregen bootleg.

Peter

Geen opmerkingen: