Een recensie van Bert van de Kamps ABC Dylan op de website De Vlaardinger. [De inleidende woorden doen mij dan weer goed...]Arlo Guthrie, zoon van Woody Guthrie, vertelt nog steeds regelmatig het verhaal dat liedjes schrijven een aparte bezigheid is. Je moet ze alleen zien te pakken. Het is een beetje als vissen. Het wordt alleen wat lastig wanneer er stroomopwaarts iemand zit die beter kan vissen dan jij, zoals Bob Dylan...
Peter herinnerde mij aan dit verhaal, in een e-mail [waarvoor dank!]. En toen ik die e-mail las, moest ik gelijk weer denken aan Tom Waits die onlangs in een interview in de Volkskrant vertelde dat hij dit verhaal van Arlo Guthrie had gehoord. (zie hier)
Er is overigens nog een mooi verhaal van Arlo Guthrie over Dylan. Het verhaal waarin Dylan aan de deur staat van het Guthrie-huis om Woody Guthrie te bezoeken. Woody Guthrie is er niet, hij ligt in het ziekenhuis, maar Dylan weet toch binnen te komen en leert Arlo Guthrie - dan nog een tiener - enkele basisvaardigheden voor het bespelen van de mondharmonica. Een mooi verhaal dat ik hier alleen maar even in grove lijnen weergeef. Zoek het eens op, het is de moeite waard.
Peter stuurde mij niet alleen het vis-verhaal, maar ook een link naar een grappig fragment uit Byrds of paradise. Ik zal verder niks verklappen, je kunt het fragment hier bekijken.
Bij thuiskomst, net, lag de nieuwe Isis, issue 159 op de deurmat. Na het eten dus met de pootjes omhoog, een kop koffie binnen handbereik & de nieuwe Isis onder ogen...
Heerlijk!
Normaal gesproken plaats ik alleen links naar Nederlandstalige websites / berichten, maar voor Happy Traums herinneringen aan een opnamesessie met Dylan maak ik graag een uitzondering, zie hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten