column

De dag na kerst, op 27 december, stond er een column van Ronald Giphart in de Volkskrant. Simon was zo vriendelijk om mij een scan van deze column te sturen (waarvoor dank). De column gaat over een reis naar een huisje in Noord-Normandië. Giphart schrijft o.a.: 'Een paar jaar geleden reed ik met een vriend naar ons eenzame familiehuisje. Een ernstige ziekte had hem geveld en het was zijn wens nog eens naar Normandië te gaan (...) Onderweg naar de Seine-Maritime doezelde hij in slaap, maar niet voordat hij "Make You Feel My Love" van Bob Dylan op repeat had gezet.
Dit nummer is beroemd geworden door Adèle, maar de oerversie van Bob Dylan is rauwer, slepender en meer doorleefd. Omdat het rotweer was tijdens onze reis, leek het of mijn vriend en ik in onze eigen videoclip reden. "When the rain is blowing in your face, and the whole world is on your case, I could offer you a warm embrace, to make you feel my love", zong Dylan keer op keer, tot ik aandurfde een ander nummer op te zetten. Zonder een oog te openen, mompelde mijn vriend, van wie ik dacht dat hij lag te slapen, dat hij terug wilde naar het nummer dat hij had opgezet. De rest van de rit zong Dylan, nog minimaal zestig keer: "When evening shadows and the stars appear, and there is no one there to dry your tears, I could hold you for a million years, to make you feel my love."'
Simon, de man die mij de scan opstuurde, suggereert in zijn e-mail dat die zieke vriend in Gipharts column best wel eens Martin Bril zou kunnen zijn. Het zou mij niet verbazen wanneer Simon gelijk blijkt te hebben.
Bladerend door Het evenwicht van Martin Bril, stuit ik op het verhaal 'Normandië' & hoewel niets daarop wijst, kan ik me niet aan de gedachte onttrekken dat dit over dezelfde reis gaat als waar Ronald Giphart over schrijft.
Het verhaal 'Normandië' werd - volg de chronologie van Het evenwicht - in maart 2009 geschreven. 'Normandië' wordt in Het evenwicht gevolgd door een e-mail van Martin Bril, geschreven op 27 maart 2009, aan zijn oncoloog. Die e-mail begint met 'Ik ben terug uit Frankrijk.'
Op 22 april 2009 overleed Martin Bril.
Nog steeds loop ik af & toe langs de boekhandel & valt mijn blik op de molen met kranten. Nog steeds betrap ik mezelf erop dat regelmatig door mijn kop schiet dat ik de Volkskrant moet kopen, in de hoop op een goede column van Martin Bril.
En dan de realisatie.
Ik koop nog maar zelden de Volkskrant.