Chelsea hotel, Lewis & de zwangere columniste

(Bijna) dagelijks zoek ik het internet af naar Dylan. Voornamelijk om links te vergaren voor een bericht op deze blog. Soms kom ik daardoor zaken te weten, waar ik eigenlijk helemaal niet op zit te wachten. Zo weet ik nu dat de columniste van Linda met jong geschopt is door een man met Dylan op zijn iPod.
Mijn probleem is dat ik dat soort onzinnige weetjes nauwelijks meer kwijt raak. Het blijft haken in mijn hersenpan.

Het is ochtend, de kinderen slapen nog & om een beetje bij te komen van de festiviteiten, schuift 'mevrouw Tom' een onlangs gekochte dvd in de speler. Een aflevering van Lewis. Binnen twee minuten zegt ze, enigszins met spijt in haar stem, dat ze de aflevering al eens gezien heeft. Wanneer ik opkijk van mijn boek, herken ook ik de aflevering. Meteen weet ik dat verderop in deze aflevering de man met het krullende haar, zittend op een traptrede, tegen de vrouw met het rode haar zegt dat hij alleen woont met wat tropische vissen & alle platen van Bob Dylan.
Het geheugen ratelt gelijk verder: ik heb iets over deze aflevering van Lewis geschreven in de Bob Dylan aantekeningen. Ik pak het boekje er bij & verdomd als het niet waar is, in de allereerste aantekening staat het. Die aantekening is gemaakt op 28 december 2010, dat is morgen precies een jaar geleden.
Voor degenen die alles willen weten: het gaat om de eerste aflevering van seizoen vier, de titel is 'Your sudden death question'.

Gisteren was ik bij mijn schoonmoeder. Met de kerst kruipen de mensen bij elkaar. Op haar bureau lag een boek over het Chelsea hotel in New York. Zo'n boek blader ik dan door, Dylan moet er immers in staan. Al in de inleiding gaat het mis: 'Bob Dylan lived here from 1961 to 1964, and wrote "Sad Eyed Lady of the Lowlands".' De oplettende lezer komt dan tot de conclusie dat Dylan 'Sad eyed lady of the lowlands' ergens tussen 1961 & 1964 schreef. Onzin natuurlijk. Ik heb tegen mijn schoonmoeder gezegd dat ze het boek maar moet weggooien, wat ze uiteraard niet doet.
Elders in het boek - Legends of the Chelsea hotel van Ed Hamilton - staat nog dat The Anthology of American folk music een verzameling liederen bevat waaruit Dylan uitvoerig 'geleend' heeft. Dat is niet ver naast de waarheid & genoeg reden om verder te bladeren door het boek.
Bladzijde 275, een stuk over een bezoek aan het Chelsea hotel in 2005: 'We walked through the lobby - past the Christmas tree where somebody had hung a photograph of Bob Dylan, another old Chelsea resident. Dylan appeared to be sitting in the lobby - though it was hard to tell since it wasn't a very good photo: there was a lot of glare coming from the reflection of the flashbulb in the window behind him.' Even verderop staat dat de foto van Dylan kort daarop uit de lobby werd gestolen. Het zou allemaal best waar kunnen zijn. Ik was niet in het Chelsea hotel rond kerst 2005.
Op bladzijde 289 kom ik Dylan nog één keer tegen: 'Crumbling under the pressure of fame and substance abuse, Edie [Sedgwick] parted ways with Andy [Warhol] in March of 1966. She immediately took up with Bob Dylan, whom she believed would put her in a movie. Although it's a good question whether or not Dylan ever actually had an affair with Edie, he wrote several songs about her: "Leopard Skin Pillbox Hat," "Just Like a Woman," and "Like a Rolling Stone" among them. (In the last Dylan seems to be accusing Andy of exploiting Edie.)
Edie made one more film, Ciao! Manhattan, though Dylan didn't have anything to do with it. He was also long gone from the Chelsea by the time Edie checked in, though she adopted a cat that was apparently the offspring of the cat Dylan had while he was here.'
Wacht even, laat het even tot je doordringen. Volgens onze weledelgeboren schrijver Ed Hamilton ontmoette Edie Sedgwick Bob Dylan in maart 1966, waarna Dylan een aantal nummers over haar schreef, waaronder 'Leopard-skin pill-box hat', 'Just like a woman' en 'Like a rolling stone'.
Wat een visionair is Dylan toch, in februari 1966 nam hij 'Leopard-skin pill-box hat' op, maar hij schreef het pas in of na maart 1966. En voor wie denkt dat dat ene maandje nog niet zó spectaculair is: Dylan nam 'Like a rolling stone' in juni 1965 op, maar liefst tien maanden voor hij - aldus Ed Hamilton - het nummer schreef. Wauw! Grote buiging voor de visionaire Dylan!

Ik heb al zo vaak gehoord dat je de informatie op internet met een flink korreltje zout moet nemen, dat je voor de echte feiten bij de boeken moet zijn.
Ik heb zo langzamerhand geleerd dat je alles in twijfel moet trekken, zolang nog niet bewezen is dat het klopt. Je zou kunnen concluderen dat dat negatief is. Zo zie ik het niet. Twijfel houdt de geest scherp.

2 opmerkingen:

alja spaan zei

ik herken het gedetailleerd geheugen en de scherpe blik, mooi, lastig soms

Unknown zei

Helemaal eens met het feit dat je alles in twijfel moet trekken. Alleen je moet wel pragmatisch zijn. Als alles eerst bewezen moet zijn dan kom je niet echt vooruit in het leven. En dan zijn er nog de zaken waar je ernstig aan twijfelt, maar je krijgt te weinig informatie om de juiste beslissing te kunnen nemen Gelukkig hoeven we vaak niet een beslissing te nemen, maar we hebben er wel een mening over. Bijvoorbeeld over de oorlog in Irak en wel of niet kernenergie. Je hebt als individu te weinig informatie om een juiste beslissing te nemen, wel om er een mening over te vormen , die we dan weer als de Waarheid verkondigen. Echt vervelend wordt het pas als je een op feiten gebaseerde beslissing over bijv je eigen bankzaken of verzekeringszaken wilt nemen en je krijgt van die leveranciers niet of te weinig of zelfs de verkeerde informatie. Maar laat ik ophouden, dit heeft niets meer met BD te maken.