Dylan kort #285

Peerke: Dylans kerstdebuut.
Oh no, not another site of Bob Dylan: Leuke vondsten op de zolder van mijn zus.
City to city, het nieuwe boek van Leo Blokhuis, bevat o.a. een stuk over Greenwich village en Dylan's aankomst in New York. Ik heb dit boek (nog) niet gelezen, en kan er dus niet over oordelen. Ik weet ook nog niet of ik het ga kopen, Blokhuis' voorgaande boek - waarvan de titel mij even is ontschoten - bevatte naar mijn smaak te veel onjuistheden.
Danseuse op My diary.



N.a.v. Leuke vondsten op de zolder van mijn zus (zie hierboven), heb ik Het Beste uit Reader's digest van augustus 1970 maar weer eens uit de kast gepakt. Daarin het stuk Bob Dylan, the troubadour van onze tijd van John Reddy, wat ik net heb herlezen. Dit artikel begint met: Deze begaafde zanger met zijn mystieke aantrekkingskracht zwerft eenzaam door de muziekwereld, en is het geweten geworden van jonge mensen die het spoor bijster geraakt en zoekende zijn.
Het artikel is minder slecht dan ik mij herinner, niet dat er iets nieuws of opmerkelijks in staat, maar het leest wel aardig. Al blijft een zin als In 1964 werd hij tijdens het Newport Folk Festival van het toneel weggejouwd, toen hij met een elektrische gitaar optrad en zijn volksliedjes bij versterkte beatmuziek zong krankjorum. 1964? Kom op zeg! Om nog maar te zwijgen van de termen 'volksliedjes' - Dylan speelde Maggie's farm, It takes a lot to laugh, it takes a train to cry en Like a rolling stone met band tijdens het Newport Folk Festival van 1965, deze drie nummers kun je met goed fatsoen toch geen 'volksliedjes' noemen?
Deze aflevering van Het Beste staat in de boekenkast naast Kennedy's children van Robert Patrick, een zéér lezenswaardig toneelstuk. Kennedy's children is in 1975 uitgegeven als no. 44 in de Wikor Drama Library en geannoteerd door Theu Boermans en Drs. Jop Spiekerman. Eén van de annotaties gaat over Dylan, en wat Boermans en Spiekerman over Dylan schrijven is tegelijkertijd lachwekkend en tenenkrommend:
Eigenlijke naam Karl Zimmermann. Wellicht de meest invloedrijke dichter en zanger uit de jaren zestig. Schreef een groot aantal songs die voor zijn generatie direct verstaanbaar waren. Op het toneel vormde hij een fel contrast met het gladde show-professionalisme. Als componist doorbrak hij de geijkte traditie van de Tin Pan Alley folk songs. Dylan werd vaak als 'protestzanger' gezien. Hij was meer dan dat. Vele popgroepen begonnen hun carrière met de vertolking van een Dylan-song. Een auto-ongeluk deed hem geruime tijd in het ziekenhuis belanden. Hersteld maakte hij een sterk veranderde indruk. Naast zijn dichtwerk schreef Dylan ook een boek: Tarantula. In 1974 maakte hij met zijn begeleidingsgroep The Band een grote tournee door de Verenigde Staten.
Lees Kennedy's children, vergeet de annotaties.
Zowel de aflevering van Het Beste met het stuk van John Reddy, als Kennedy's children zijn nog wel eens te vinden in kringloopwinkels. Met een beetje geduld en doorzettingsvermogen moeten beide voor de grijpstuiver op de kop te tikken zijn.

1 opmerking:

Peerke zei

Eigenlijk had ik het over een kerstduet, Tom. Maar het is een kniesoor die over een paar lettetjes valt.