Dylan kort #296

Must be Santa op de website van Knack.
Kerst met Bob Dylan op hard / hoofd.
Pret met Bob [videoclip Must be Santa] op Hoochiekoochie.

setlist 18 november 2009:
01. Stuck inside of Mobile with the Memphis blues again
02. It ain't me, babe
03. Man in the long black coat
04. It's all good
05. Spirit on the water
06. High water (for Charley Patton)
07. Most likely you go your way (and I'll go mine)
08. Forgetful heart
09. Cold irons bound
10. I feel a change comin' on
11. Highway 61 revisited
12. Workingman's blues #2
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. Jolene
17. All along the watchtower




Bovenstaande foto, gemaakt tijdens het concert in Rotterdam in 1987, kwam ik tegen in de archieven, niet door toeval. Gisteravond luisterde ik naar een opname van Slow train, opgenomen tijdens dit concert en het was haast of ik dit nummer voor het eerst hoorde. Dylan en band weten in deze uitvoering van Slow train een enorme spanning op te bouwen voor het nummer losbarst. Een fantastische uitvoering.
Een paar maanden geleden sprak ik een man die bij dit concert aanwezig was geweest, hij vond het helemaal niks. De voorprogramma's Tom Petty and the Heartbreakers, en Roger McGuinn, vond hij nog wel te pruimen, maar het optreden van Dylan was hem vies tegen gevallen.
Het was zijn eerste en gelijk laatste Dylan-concert.
Eigenwijs als ik ben, wil ik dat concert dan horen om zelf te kunnen oordelen. Inmiddels heb ik een opname gehoord, een aantal krantenberichten over dit concert gelezen, en nog een aantal malen naar de opnames geluisterd.
Toegegeven, het duurt even voor Dylan op stoom is, maar daarna speelt hij een geweldig concert. En hoe vaker ik de opname hoor, des te meer krijg ik de pest in dat ik er niet was, in Rotterdam, in 1987.
Het enige echte dieptepunt tijdens dit concert is, voor mij, Chimes of freedom in duet met Roger McGuinn. Tenenkrommend.
Maar dan, er blijft zo veel moois over.

2 opmerkingen:

Floater zei

Rotterdam 1987 was mijn eerste Dylan optreden. Een bittere teleurstelling. Een week voor dat optreden had ik nog opnames gehoord van Dylan met Tom Petty in Washington 1986. Dat klonk zeer energiek. In Rotterdam zagen we een oude, vermoeide man die een enigszins dronken indruk maakte. Ongeveer een jaar later hoorde ik een opname van dat concert in Rotterdam. Ik kon mijn oren niet geloven. Was dit hetzelfde concert dat ik een jaar eerder live had gehoord. Dit klonk zeer geinspireerd!

Het kan zijn dat de entourage die avond het concert verpestte. Het ellenlange voorprogramma met Roger McGuinn en Tom Petty & The Heartbreakers, die verschrikkelijke akkoestiek van de Ahoy hal, het feit dat we zo ver van het podium zaten, het feit dat dit mijn eerste Dylan concert was...

Hoe dan ook, achteraf was dit zeker geen slecht optreden. Waarschijnlijk is de tape ook beter dan het werkelijke optreden in die vreselijke Ahoy. Ik heb Dylan hierna nog zeker 20 keer gezien. Een aantal keren was hij ook zeker beter dan in 1987. Maar slecht was dit optreden allerminst!

Groeten,
Floater

hans zei

1987 was voor mij een van de magerste optredens van Bob in Nederland. Het duurde heel kort (althans in mijn herinnering) en de toneelverlichting ging grotendeels uit toen Dylan het podium betrad. Alleen een enorme spot achter hem bleef branden, waardoor je zijn gezicht nauwelijks nog zag. Ik stond vlak vooraan en werd flink verblind door die 'bouwlamp'. Het optreden haalde het lang niet bij de video van Tom Petty en Dylan in Australie (Hard to Handle) en misschien lag daar voor mij wel de teleurstelling. Bovendien had ik begin jaren tachtig fabelachtig goede 'gospelshows' van hem gezien in Londen. Dit was voor mij veel minder energiek. Hij had er zichtbaar helemaal geen zin in die avond.
In de media verschenen vlak voor dit optreden verhalen over Dylan die in Israel dagen zoek zou zijn geweest en over bloedeloze optredens in dat land. Wat ik absoluut zeker weet is dat er heel veel boe werd geroepen toen de 'show' van Bob na 45 minuten abrupt eindigde. Bij de artiesten-uitgang veel boze fans, maar Bob was natuurlijk allang weg. Wel kwam Urbanus naar buiten...
Ik heb nooit de opname terug gehoord of er naar gezocht. Vooral om dat het voor mij toen een zeperd was.