Zijn twaalfde roman begon voor hem zoals elke roman: met de laatste zin. En John Irving (1942) herinnert zich precies waar en wanneer die hem te binnen schoot: 'Dat was in januari 2005. Ik was op weg naar een doktersafspraak in Vermont, het sneeuwde en in de auto hoorde ik een flard uit "Shelter From The Storm", een liedje van Bob Dylan. "I had a job in the great north woods / Working as a cook for a spell / But I never did like it all that much / And one day the axe just fell." Ik moet die tekst al honderd keren hebben gehoord, maar toen sprongen die regels er ineens uit.
Tegen de tijd dat ik in de wachtkamer zat, zag ik hem compleet voor me.'
Hij schreef de zin ter plekke op: 'He felt that the great adventure of his life was just beginning - as his father must have felt, in the throes and dire circumstances of his last night in Twisted River.'
Dirk-Jan Arensman in de VPRO-gids # 44; 2009
Dat klinkt allemaal aardig, ware het niet dat de geciteerde regels niet uit Shelter from the storm, maar uit Tangled up in blue komen.
De setlist van het concert van gisteravond staat hieronder. Op een internetforum las ik dat Dylan voor Jesus gonna be here zei: We have a special guest tonight, waarna hij Tom Waits introduceerde. Vervolgens was het niet Tom Waits, maar Stu Kimball, gitarist in Dylan's band, die het eerste vers van Jesus gonna be here zong. Een halloween-grap, waarbij het nummer Jesus gonna be here waarschijnlijk niet willekeurig is gekozen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten