Dylan kort #292 - aanvullingen

Een stukje over Last thoughts on Woody Guthrie op Epiloog's blog.
Zondagochtend op Een titel hoeft niet.

De planning was om vandaag te werken aan een nieuw stuk. Dat heb ik ook wel gedaan, maar niet zoveel als aanvankelijk de planning was. De woorden willen niet vandaag.
Tussendoor geluisterd naar wat losse nummers, van ergens op een podium in 2005, waaronder bijzonder sterke uitvoeringen van I'll remember you en Never gonna be the same again. Twee nummers van Empire burlesque uit 1985, voor mij een dieptepunt uit Dylan's oeuvre. Niet dat de nummers op Empire burlesque slecht zijn, maar de disco-saus waarmee Arthur Baker het gros van de nummers op Empire burlesque wist te reduceren tot gedateerde middelmaat, maakt het album voor mij een moeilijk te beluisteren album. En dat terwijl een groot aantal nummers op Empire burlesque sterke nummers zijn. Dat blijkt wel uit de live-uitvoeringen van deze nummers. Denk maar aan de Tight connection to my heart in de Supperclub in 1993, aan de vele live-uitvoeringen van nummers van Empire burlesque tijdens de tournee van 1986 (de eerste die me te binnen schieten zijn Clean cut kid, When the night comes falling from the sky en Trust yourself) en vanmiddag dus de twee opnames uit 2005.
Misschien een idee voor platenmaatschappij Sony om Empire burlesque opnieuw uit te geven, dit keer als dubbel-cd met op de eerste cd het album zoals we het nu al 24 jaar kennen en op de tweede cd dezelfde nummers zonder de disco-saus van Arthur Baker.
Wishfull thinking, ik weet het.

Nu ik bovenstaande teruglees, voel ik me zo'n zeurpiet met altijd een klacht op het puntje van zijn tong. En als het om Empire burlesque gaat, ben ik dat misschien ook wel. Dat zeuren komt uit frustratie voort, frustratie over het feit dat Empire burlesque in potentie een goed album is, een goed album dat naar mijn smaak verpest is door Arthur Baker.
Nu kan ik natuurlijk heel lelijk gaan doen over Arthur Baker, maar Baker handelde uiteindelijk in opdracht van Dylan. Niet Baker, maar Dylan heeft Empire burlesque van een redelijk goede tot een zeer matige plaat gereduceerd.

Overigens kan ik een ieder aanraden om Empire burlesque op lp en niet op cd te beluisteren, de lp klinkt een stuk beter. De cd-versie is hard toe aan een geremasterde heruitgave.