Via de e-mail ontving ik van Rob onderstaande e-mail over How sweet the sound van Joan Baez. N.a.v. deze e-mail heb ik mijn bestelling van de cd geannuleerd en de dvd + cd versie van How sweet the sound besteld. Wat Rob schrijft over How sweet the sound lijkt mij voor een ieder in Dylan geïnteresseerde lezer zeer relevant en interessant. Met toestemming van Rob plaats ik zijn e-mail hieronder, met dank aan Rob.
Gisteren de How Sweet The Sound DVD+CD met de post ontvangen. Het is een digipak, formaat gelijk aan Other Side of the Mirror, met dubbele trays. Het artwork vind ik sober, veel herhaling van dezelfde (Joan Baez) foto's. Het boekje dat erbij zit is flinterdun, slechts 4 pagina's, hadden ze echt veel meer van kunnen maken. Over de inhoud van de DVD staat alleen een summiere opsomming op de achterzijde van de digipak. Dat Dylan ook in de DVD voorkomt (de voornaamste reden om 'm aan te schaffen), staat nergens vermeld. De inhoud van de CD staat alleen achterin het boekje. Het is duidelijk dat het een DVD release is, met een CD als extra toegevoegd.
Het mooiste aan deze release is echter niet de verpakking, maar de inhoud. De DVD, regiovrij goddank, wel NTSC dus misschien merkbaar op je tv als je 'm afspeelt, bevat het 1½ durende PBS programma, + ongeveer 1 uur extras, bestaande uit langere versies van de interviews met Joan Baez zelf (dus geen bonusmateriaal met Dylan).
De documentaire is bijzonder mooi gemaakt. De nieuwe interview fragmenten met Dylan springen er natuurlijk uit, vooral omdat de laatste interviewbeelden met Dylan alweer uit 2001 dateren (gebruikt voor No Direction Home). Verder inderdaad enkele niet eerder vertoonde outtake fragmenten van Don't Look Back (in korrelige kwaliteit). De stukjes uit Hard Rain zijn goed, misschien een pietsje beter dan wat we hebben. Opvallend is de tegenvallende kwaliteit van de fragmenten die uit Renaldo & Clara zijn gehaald, temeer omdat in de aftiteling het copyright bij Grey Water Productions vermeld wordt. Je zou verwachten dat Jeff Rosen toch een betere (film)kopie van R&C in het archief zou moeten hebben liggen (indertijd is de film op 35mm uitgebracht), echter de fragmenten zijn duidelijk afkomstig van een NTSC-videokopie. Merkwaardig.
Vreemd blijft ook dat er kennelijk wel beelden behouden zijn gebleven van Joan Baez' TV special voor de BBC in 1965, nota bene 4 dagen later opgenomen dan de special met Dylan. De stage setting (en zangmicrofoon) van beide specials is zelfs indentiek.
De CD bevat complete versies van de meeste songs die gedeeltelijk in de film te zien zijn, maar is nogal onevenwichtig, vanwege de verschillen in geluidskwaliteit tussen de historische opnamen, de studio tracks, en de recente live opnamen van vorig jaar en dit jaar. I pity the poor immigrant, een van de duetten uit Hard Rain, staat er compleet op, maar de kwaliteit valt tegen, in een onderdrukt klinkend mono, terwijl de originele NBC Craig Stereo TV uitzending een mooi powerful stereo geluid heeft.
Kortom, zeker wel een aanwinst, maar met een paar missers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten