Bob Dylan, Allen Ginsberg en de verloren schrijfdag

In Dylan & de Beats (2018) schreef ik:

Het in 1987 verschenen boek All Across The Telegraph; A Bob Dylan Handbook bevat een lijst met gedichten die Allen Ginsberg over Bob Dylan schreef. Die lijst bevat vier titels van gedichten: de
drie in het boek First Blues verschenen gedichten en het gedicht “Bob Dylan (1941 - )”. Het gedicht “Bob Dylan (1941 - )” zou Ginsberg volgens de lijst in All Across The Telegraph in 1986
geschreven hebben. Ik heb tot op de dag van vandaag dat gedicht niet kunnen vinden. Toen in februari 2016 het boek Wait Till I’m Dead; Uncollected Poems van Allen Ginsberg verscheen hoopte ik in dit boek “Bob Dylan (1941 - )” aan te treffen, maar helaas, ook in deze bundel staat dit gedicht niet. Wat wel in deze bundel staat is het gedicht “Bob Dylan Touring with Grateful Dead”, geschreven in mei 1986. Zou dit gedicht “Bob Dylan (1941 - )” onder een nieuwe titel zijn?

Ik herinner mij tijdens het schrijven van Dylan & de Beats lang gezocht te hebben naar het gedicht "Bob Dylan (1941 - )" van Allen Ginsberg. Het gedicht is niet te vinden in Collected Poems 1947 - 1997 of - zoals ik ook in Dylan & de Beats schreef - Wait Till I’m Dead; Uncollected Poems. Ik heb uren gezocht en uiteindelijk moeten opgeven.
En dan te bedenken dat het boek waar dat gedicht in te vinden is al die tijd in mijn kast stond. Ik heb er alleen nooit aan gedacht om dáár te kijken tijdens het zoeken naar "Bob Dylan (1941 - )".

Ik schrijf aan het tweede deel van Bob Dylan in Nederland. Ik ben vanochtend vroeg opgestaan om daar verder aan te werken. Onder de noemer research dompel ik mezelf  momenteel onder in het Dylan-jaar 1987, het jaar waarin Dylan samen met Roger McGuinn en Tom Petty & The Heartbreakers een concert in Rotterdam gaf. Ik bladerde net door het tourbook dat tijdens dat concert in Rotterdam verkocht werd. In dit tourbook staat tot mijn stomme verbazing de jaren geleden gezochte tekst van Allen Ginsberg over Bob Dylan.[1]  De regels staan wat "springerig" op de pagina, een opmaak ik hier niet goed kan overnemen.

bob dylan (1941 - )

one of the most powerful blues singers
ever heard in the west, peer of ma rainy and leadbelly
in the long unobstructed ecstatic breath, his body
consciousness a column of air stopping time inspired at
the international microphone,
poetus magnus at the piano of consience, so hardworking got no time to answer telephone
mail media vampiric flattery insult lack-love paranoia;
genius of ethic metaphor from hard rain past "idiot wind"...
"to live outside the law, you must honest." a literary heir of
early-century black lyric minstrels, white bardic revels of the 1950's.
stands alone the world's troubled muse -- he has nowhere to go,
a singing bum of the mind.

Ik vraag me af, nu ik de tekst voor me heb, of dit een gedicht is, zoals in All Across The Telegraph vermeld wordt, of dat het hier om prozatekst gaat waarvan de regels wat vreemd afgebroken zijn voor het visuele effect in het tourbook. Ik houd het op proza. Ik ken deze tekst ook, denk ik. Ergens heb ik dit eerder gelezen, maar waar?
Volgens het tourbook werd dit in 1986 in Esquire gepubliceerd, maar daar ken ik het niet van.
Na wat zoeken blijkt er een overeenkomst te zijn met de film No Direction Home van Martin Scorsese. Luke Davies:

In No Direction Home, Martin Scorsese’s 2005 documentary about Bob Dylan, Allen Ginsberg speaks of that time in the early ‘60s when he first sat up and took notice of Dylan as a cultural and spiritual phenomenon. “What struck me,” says Ginsberg, “was that he was at one with ... his breath, and that [he] had become a column of air, so to speak ... He had found a way in public to be almost like a shaman, with all of his intelligence and consciousness focused on his breath.” 

Ik blijf met mijn gedachten maar haken aan dat ene laatje in mijn achterhoofd: er is een tekst waarin Allen Ginsberg samen met Gregory Corso een aantal namen van dichters opnoemt. Bij iedere naam geven de heren een korte tekst. Iets in mij zegt dat ik die tekst moet vinden. (HELP!)
En tegelijkertijd twijfel ik of die tekst wel bestaat. Denk ik dat mijn (matige) geheugen een loopje met mij neemt. Dat zo'n tekst helemaal niet bestaat.
Ik heb er inmiddels verschillende boeken op nageslagen, zonder succes. Het knaagt aan mij.

En dat allemaal op 1 mei, een Dylan-Ginsberg-dag.
Op 1 mei 1965 werd Allen Ginsberg in Praag gekroond tot Meikoning. Niet lang daarna werd hij Tjechoslowakije uitgezet.
Op 7 mei 1965, onderweg naar Londen, schreef Allen Ginsberg het gedicht "Kral Majales" met daarin de regel "and I am the King of May, and in a few minutes I will land at London Airport".
Op 8 mei kwam hij aan in Londen waar hij terecht kwam in Dylans hotelsuite en de film Dont Look Back. Was Ginsberg niet tot Meikoning gekroond en vervolgens het land uitgezet, was hij waarschijnlijk niet in Dont Look Back terecht gekomen.
Ik heb hier eerder over geschreven in Luister je nou alweer naar Bobby (2012) en Dylan & de Beats.

Is daarmee de kous af? Voor mij niet. Allereerst zit ik nog met dat knagende gevoel dat er ergens in huis een tekst is die gelijk is aan of in ieder geval sterk lijkt op het lang gezochte "bob dylan (1941 - )". Daarnaast voel ik nu een sterke behoefte om No Direction Home te zien.

Ik was vroeg opgestaan om te werken aan het manuscript van Bob Dylan in Nederland, het tweede deel, maar nog voor de lunch zit mijn hoofd vol met Dylan & Ginsberg in plaats van Dylan & Nederland. Er zit maar een ding op: deze dag als verloren beschouwen voor het schrijven aan Bob Dylan in Nederland en No Direction Home kijken om mezelf te troosten.

~ * ~ * ~ * ~

Er zijn inmiddels enkele uren verstreken. Ik heb No Direction Home nog niet gekeken. Ik ben niet verder gekomen dan uit het raam staren, mijn hersens pijnigen in de zoektocht naar die ene tekst. Ik ben nog vier, vijf keer naar de boekenkast gelopen, tevergeefs. De gezochte tekst heb ik niet gevonden. Een aantal malen heb ik op internet gezocht, de gebruikte zoektermen leveren de eerste paar keer niks op. Bij een achtste poging is het wel raak, ik vind wat ik zoek. Niet in de boekenkast, maar op het internet. Ik steek mijn armen triomfantelijk in de lucht. Missie volbracht.

De tekst "Bob Dylan (1941 - )" is geen gedicht en het is uit een artikel - zoals mijn geheugen al zei - van Allen Ginsberg en Gregory Corso over tien mannen (niet alleen dichters, zoals ik dacht). "Ten Angry Men" heet die tekst. Het stond in juni 1986 in Esquire. Het kan hier online gelezen worden.

De rust in mijn kop is nu bijna terug, alleen nog "even" achterhalen in welk boek deze tekst ook te vinden is. Dat is minder van belang, daar heb ik geen haast mee.
Komt wel.

[1] In de titel zoals gegeven in het tourbook is Dylans naam met kleine letters geschreven. In de lijst in All Across the Telegraph wordt Dylans naam met hoofdletters geschreven.