Ballad of a thin man - Etsen door Tommy Vandendriessche

Tommy Vandendriessche werkt aan een serie etsen, geïnspireerd door Bob Dylans 'Ballad of a thin man'. Gelijk nadat hij mij dit liet weten, vroeg ik aan hem of ik deze etsen op deze weblog zou mogen publiceren. Tot mijn grote genoegen mag dit. Ik verzocht Tommy Vandendriessche een paar woorden te schrijven bij zijn etsen, dat heeft hij gedaan (waarvoor dank). Genoeg van mijn hand, het woord (en beeld) is aan Tommy:



Beste Tom
ik stuur je enkele scans van een zevental etsen die ik maakte, geïnspireerd op ‘Ballad Of A Thin Man’.
Ik spreek bewust niet over ‘illustraties’. Een song als Ballad Of A Thin Man is eigenlijk niet te illustreren.  Ik noem het liever  ‘persoonlijke beeldende associaties’ bij de song.
Songs van Dylan roepen bij mij heel vaak rijke, gelaagde innerlijke beelden op.  Het ene beeld schuift dan, in mijn hoofd, als het ware voor het andere.  Voortdurend in beweging, voortdurend vanuit een ander perspectief,  ‘gelaagd’ als het leven zelf!
De reeks etsen zijn heel langzaam tot stand gekomen: een reeks schetsen/krabbeltjes/voorontwerpen,  een geëtste aanzet op de koperplaat, … en dan aangevuld met tientallen bewerkingen (krassen met een droge naald, materialen afdrukken in een zacht vernis, scherpe lijnen door inbijtingen in ijzerchloride, grillige vlakken met de suikeretstechniek, enz.).
Tijdens het werken beluisterde ik Ballad Of A Thin Man in verschillende versies. In mijn beleving vervloeiden de krassende stem en de krassende metalen pen op het metaal & de bijtende geëtste lijnen vormen een echo van de bijtend-gezongen woorden.
Als ‘kleine’ beeldende kunstenaar heb ik niet de ambitie mij te meten aan dit meesterwerk van de ‘grote’ Dylan.  Ik verlang niet meer dan één perspectief toe te voegen aan de gelaagdheid van de luisterervaring.
Lieve groet
Tommy Vandendriessche
Docent beeldopvoeding – Katholieke Hogeschool Vives (lerarenopleiding Brugge)
Leerling Vrije Grafiek- DKO- Academie Roeselare










1 opmerking:

Anoniem zei

Alleen al de referentie aan de gelaagdheid roept sympathie bij me op (te vaak probeert men Dylan eenduidig te duiden en gaat men daar verlekkert de discussie met elkaar over aan), en in ieder geval proef ik in deze etsen het mysterie dat de essentie uit maakt van het meeste van Dylans lyriek en zeker in dit visionaire lied. Dank voor deze inkijk op een zienswijze.