Look back, Robert Johnson & soap

Gisteren schreef ik over fanzine TBZB, vanochtend heb ik nummer 16 van fanzine Look back uitgelezen. Dit deel van Look back bevat o.a. een aantal recensies van concerten in Engeland (1987), bewijs voor de onmogelijkheid van een Dylan & Elvis sessie in mei 1971, een stuk van Jo Sullenger dat begint met een hilarische (verzonnen) conversatie tussen de auteur & Dylan, & het tweede deel van een stuk over Robert Johnson & diens invloed op Dylan. In dit laatste stuk - 'Is your love in vain? Robert Johnson, Part II' van Rob Whitehouse - kom ik het volgende tegen: 'The Billie Holiday-like vocals and erratic timing of "They're Red Hot" emphasizes the humorous comparison between hot tamales being vended on the street and the sexual favors of a "girl so tall / sleeps in the kitchen with her feet in the hall."'
De uit 'They're red hot' geciteerde regels, doen natuurlijk gelijk denken aan die regel uit Dylans 'Workingman's blues #2': 'I sleep in the kitchen with my feet in the hall'.
Het is niet opmerkelijk dat Dylan leent van Robert Johnson, er zijn wel meer voorbeelden & de hele discussie over Dylans (vermeende) plagiaat, wens ik al helemaal niet opnieuw op te rakelen aangezien het tot niks leidt.
Wat ik opmerkelijk vind, is dat Look back 16, het fanzine waarin het stuk over Robert Johnson werd gepubliceerd, in 1987 verscheen. Dat is zo'n 29 jaar voordat 'Workingman's blues #2' op Modern times verscheen.
Enfin, het stuk over Robert Johnson in Look back in het algemeen & de geciteerde regels uit 'They're red hot' in het bijzonder, zorgden ervoor dat ik de zolder opgeklommen ben om de 3 cd box Robert Johnson; Beg, borrow or steal op te duiken. Het eerste dat ik heb opgezet is (natuurlijk) 'They're red hot'.
Volgens mijn oren zijn de regels uit 'They're red hot' net iets anders dan ze in Look back worden geciteerd. Namelijk: 'I got a girl she's long and tall / She sleeps in the kitchen with her feet in the hall'.
Maar dit terzijde, even terug naar die 3 cd box Robert Johnson; Beg, borrow or steal. Het zal bij menigeen bekend zijn dat Robert Johnsons gehele (bewaard gebleven) oeuvre bestaat uit in totaal 29 nummers, welke - inclusief een aantal alternatieve takes - een aantal jaar geleden op een dubbel-cd is uitgebracht. Meer is er niet van Robert Johnson.
En toch is Robert Johnson; Beg, borrow or steal een 3 cd box (Catfish, KAT CD 107). Hoe zit dat nou?
De tweede cd met de titel the Music bevat de 29 door Robert Johnson opgenomen nummers - dus zonder de alternatieve takes. De eerste cd met de titel the Origins bevat 16 opnamen van voorlopers van Robert Johnson. De derde cd met de titel the Influence bevat 16 opnamen van muzikanten die beïnvloed zijn door Johnson en / of een nummer van Johnson coveren.
Voor de Dylan-liefhebber is met name die eerste cd - the Origins - ook interessant. Zo is op deze cd 'Sitting on top of the world' door The Mississippi Sheiks te vinden.
Nog interessanter vind ik op deze cd 'Roll & tumble blues' door Hambone Willie Newbern. Het is bij het beluisteren overduidelijk dat Dylan de mosterd voor zijn 'Rollin' and tumblin'' hier vond.
Het zijn slechts twee voorbeelden.
Nog eentje dan? Okee: 'Down the dirt road blues' van Charley Patton. Patton is sowieso met drie nummers goed vertegenwoordigd op deze cd.
Voor de volledigheid bevat de derde cd nog nummers van o.a. 'ouwe jongens' als Muddy Waters, Elmore James en Sonny Boy Williamson, maar ook van 'jongere mannen' als Johnny Winter, Peter Green & Canned heat. Deze derde cd is aardig, maar (voor mij) het minst interessant van de drie.
Ik heb geen idee of Robert Johnson; Beg, borrow or steal nog te krijgen is, maar als je 'm op de kop weet te tikken, kun je je er zeker geen buil aan vallen. Zowel vanwege de Dylan-connecties (en er zijn er veel meer dan alleen bovengenoemde), als puur vanwege de muziek van Robert Johnson.
O ja, kijk nog even goed naar de titel van deze 3 cd box, luister naar de muziek - de voorlopers, Robert Johnson zelf & de jongere generatie. Daarna gaan we het misschien ooit nog hebben over het (vermeende) plagiaat van Dylan, hoewel de kans groot is - als je goed geluisterd hebt - dat we het er helemaal niet meer over hoeven te hebben.

Een e-mail van Simon, waarvoor dank:

Beste Tom,

De VARA-gids voor volgende week bevat een artikel over het einde van een zekere Amerikaanse soap: As The World Turns. Heeft meer dan vijftig jaar gelopen. De laatste jaren blijkbaar ook populair in Nederland.
Journaliste -en fan van de soap- Britt Stubbe meldt aan het eind van het artikel dat op de Nederlandse fansite "Beste fans, jullie gaan nu waarschijnlijk kijken naar The Young And The Restless?" staat.
Britt is daar diep door getroffen, schrijft ze. Ze vervolgt met de uitsmijter van het artikel: 'Als Bob Dylan op sterven ligt, zeg je toch ook niet: gelukkig leeft Bruce Springsteen nog?'

En daar heeft ze in ieder geval gelijk in.

Simon

'Mevrouw Tom' is een soap-liefhebber, vooral Goede tijden, slechte tijden kijkt ze fanatiek. Jaren geleden moet er een aflevering van deze soap zijn geweest waarin één van de actrices een t-shirt droeg met daarop de beeltenis van Dylan.
Ik moet vast ergens hebben opgeschreven wanneer dat was. Maar waar heb ik dat opgeschreven? Als ik het terugvind, laat ik het weten.